Wat zijn de symptomen van een longontsteking? Meest voorkomende klachten bij een longontsteking zijn (hoge) koorts en/of koude rillingen, kortademigheid en hoesten. Als het hoesten gepaard gaat met slijmproductie, zal dit bij een beginnende longontsteking vrijwel altijd geel of groen van kleur zijn.
Pijn bij het ademhalen, benauwdheid en veel hoesten kunnen - in combinatie met koorts, spierpijn en minder eetlust - duiden op een longontsteking.
Pneumonie wordt zowel door virussen als door bacteriën veroorzaakt. Een longontsteking moet men altijd ernstig nemen. De meeste mensen genezen probleemloos door een korte behandeling met een antibioticum, maar sommigen moeten opgenomen worden in het ziekenhuis. Het kan zelfs fataal aflopen.
Pijn op de borstkas, die toeneemt bij diep doorademen en/of hoesten. Kortademigheid/benauwdheid. Hoesten. Geel/groen slijm, soms met wat bloed.
Hoest je en ben je vermoeid? Dat zijn vervelende symptomen die horen bij longontsteking. Gelukkig is een longontsteking vaak goed te behandelen. De ontsteking zelf doet geen pijn, maar de spieren rond de borst en rug kunnen pijn doen door het vele hoesten.
De meest voorkomende complicaties zijn bloedvergiftiging en longvliesontsteking. Bij een bacteriële longontsteking kunnen de bacteriën zich via de bloedbaan verspreiden naar andere organen (bloedvergiftiging). Dan kan een ernstige situatie ontstaan, waarbij de bloeddruk en/of de ademhaling in de problemen kunnen komen.
Tips bij een longontsteking
Maak een antibioticumkuur altijd af. Neem rust en blijf thuis van werk of school. Zeker als je koorts hebt en slijm ophoest.
Een verwaarloosde longontsteking kan ernstige complicaties geven. In een gevorderd stadium kan een longabces ontstaan (ingekapselde ontstekingshaard), een empyeem (pus longvliezen) of een septische shock (bacteriën in de bloedbaan).
Een longontsteking kan vanzelf overgaan. Maar vaak zijn de klachten te hevig om dat af te wachten. Welke behandeling u dan krijgt, is afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking. Als bacteriën de longontsteking hebben veroorzaakt, krijgt u een antibioticakuur.
pijn op de borst, verergerd door diep ademhalen en hoesten; verkoudheid; algeheel gevoel van ziek zijn: slechte eetlust, vermoeidheid, hoofdpijn.
Een hoest die groen, geel of bloederig slijm produceert, is het meest voorkomende symptoom van longontsteking. Andere symptomen zijn koorts, rillingen, kortademigheid, weinig energie en extreme vermoeidheid. Longontsteking kan vaak worden vastgesteld met een grondige anamnese en lichamelijk onderzoek.
Bij longontsteking kun je hoesten, benauwd zijn, koorts hebben en je ziek voelen. Vaak krijg je pillen die bacteriën doden (antibiotica). Je voelt je dan meestal snel beter.
Voorkom longontsteking
Eet gezond, beweeg en zorg voor frisse buitenlucht. 2. Neem voldoende rust.
In de meeste gevallen is een bacterie de oorzaak van een longontsteking. Maar ook een virus, schimmel of parasiet kan de boosdoener zijn. De precieze oorzaak is vaak niet te achterhalen. De bacterie komt je lichaam binnen als je inademt.
Met behulp vijf klinische gegevens (koorts, hoofdpijn, pijnlijke cervicale lymfeklieren, diarree en rhinitis) kan een huisarts onderscheid maken tussen een bacteriële en een virale oorzaak van een infectie van de lage luchtwegen.
De arts luistert aandachtig naar je longen met een stethoscoop (longauscultatie). Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar. In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
Snel ademen, weinig drinken, een versufte toestand en een grote afhankelijkheid van hulp bij het eten zijn aanwijzingen dat patiënten spoedig aan de pneumonie zullen overlijden. De prognose blijkt in het algemeen het meest ongunstig voor de zwaarst demente patiënten.
Als u rugpijn hebt tijdens het ademen, kan de oorzaak ook liggen bij de longen en het hart.
Je voelt pijn als je ademt: pijn in je ribbenkast of bovenin je rug.Je hoest bloed op.Je voelt je hart snel en hard kloppen.Je valt flauw of hebt het gevoel dat je flauwvalt.
Bij huffen wordt -in tegenstelling tot bij het hoesten- eerst diep ingeademd en vervolgens, met open mond en open keel, krachtig uitgeademd. Deze techniek helpt om sputum uit de hogere luchtwegen richting de keel te verplaatsen zodat het kan worden uitgehoest of doorgeslikt.