Een loszittende tand heeft diverse oorzaken. Bij kinderen met een melkgebit is het normaal dat de melktand los komt te zitten. Bij volwassenen kan er sprake zijn van een lichamelijke aandoening, het dragen van een beugel maar ook een diepe ontsteking.
Uw tand is na het losraken (meestal door een klap of val) weer tijdelijk vastgezet met een spalk. De spalk moet de tand(en) gedurende 2-6 weken goed op zijn plaats houden, zodat deze weer goed kan/ kunnen vastgroeien.
Loszittende tanden of kiezen kunnen een verschillende oorzaak hebben. Tanden of kiezen kunnen los gaan zitten omdat er botafbraak heeft plaatsgevonden ten gevolge van parodontitis. Wat is parodontitis? Verder kan een tand of kies los zitten door bijvoorbeeld een breuk in de wortel.
Meestal groeit de losgeraakte tand weer goed vast en moet de spalk na ongeveer 4 weken worden verwijderd. Het lijkt dat alles dan weer in orde is en dat is meestal ook het geval. Soms echter blijkt na een paar maanden of langer, dat de wortel van de losgeraakte tand gaat oplossen.
Loszittende tanden zijn het gevolg van een tandvleesontsteking. Bacteriën in tandplak veroorzaken een ontsteking langs de rand van het tandvlees. Deze ontsteking kan zich uitbreiden in de richting van het kaakbot. Het tandvlees laat daardoor los van de tanden en kiezen.
“Je kunt er zachtjes mee spelen of met je tong bewegen zodat de tand steeds wat losser gaat zitten zonder dat het pijn doet. Maar forceren is niet nodig.” Ooms ziet vaker dat kinderen het wisselen eng vinden.
Doordat de tand van zijn plaats raakt in de parodontale ruimte ontstaat er snelle beweging, waarin de ruimte wordt opgerekt. De volgende fase duurt 20 tot 30 dagen, en bevat minimale beweging. Tijdens de laatste fase neemt de beweging van de tand plotseling toe.
Zoals al eerder genoemd kan parodontitis door de combinatie van een goede mondhygiëne en gebitsreiniging genezen. Toch kan de mondhygiënist of tandarts nog plaatsen met ontstoken pockets vinden, doordat er plak en tandsteen boven en/of onder het tandvlees zit.
Symptomen. Pijn bij de tand of kies. Een soort puistje op het tandvlees vlakbij de ontstoken wortelpunt (fistel). Meestal zijn er geen klachten, maar de ontsteking gaat niet vanzelf weg.
U kunt parodontitis namelijk niet zelf behandelen en geneest ook niet vanzelf. Om de ernst van deze ontsteking in kaart te brengen zal de tandarts of mondhygiënist de diepte van ruimtes (pockets) tussen de tanden en kiezen en het tandvlees meten.
Meestal groeit de losgeraakte tand goed vast en kan de spalk na 4 weken worden verwijderd.
De eerste melktandjes verschijnen rond de leeftijd van 6 maand, al kan dat individueel nogal verschillen. Rond 2,5 jaar is het melkgebit volledig ontwikkeld. De melktanden vallen spontaan uit, meestal vanaf de leeftijd van ongeveer 6 jaar. Dan groeien de 32 definitieve tanden uit.
Parodontitis is een ernstige en vergevorderde tandvleesontsteking, die kan worden veroorzaakt door diverse factoren. Parodontitis begint vaak met een ontsteking van de tandvleesrand, veroorzaakt door tandplak en tandsteen. We noemen dat gingivitis, ofwel een beginnende tandvleesontsteking.
Eenmaal teruggetrokken, groeit het tandvlees helaas niet meer terug en kan het in het ergste geval zelfs leiden tot het verlies van tanden. Daarom is het belangrijk om er tijdig bij te zijn en het terugtrekkend tandvlees te stoppen of zelfs te voorkomen.
Kaakbot herstellen
De hoeveelheid kaakbot neemt af, zodra u een tand of kies bent verloren of als u last heeft van tandvleesontstekingen. Er zijn verschillende mogelijkheden het kaakbot weer op te bouwen. In sommige gevallen kan de implantoloog de botopbouw tegelijk doen met de plaatsing van het implantaat.
De pijn kan zich verschillend manifesteren o.a. van een verhoogde gevoeligheid bij koude, warmte en zoet of scherpe pijn bij dichtbijten/tikken tegen een tand/kies. Mocht de ontstekingsreactie verergeren dan zou er ook een continue zeurderige en/of kloppende pijn kunnen ontstaan.
Om de tand of kies te behouden is een wortelkanaalbehandeling de beste keuze. Hierbij wordt het ontstoken tandweefsel weggehaald. Het alternatief voor deze behandeling is het trekken van de tand of de kies. Dit gebeurt bijvoorbeeld wanneer een wortelkanaalbehandeling niet mogelijk is.
Als u geen wortelkanaalbehandeling uitvoert dan sterft het tandweefsel af. De ontsteking kan zich verspreiden naar het kaakbot. Als de ontsteking in het kaakbot komt, kunt u tanden en kiezen verliezen. Daarom is een wortelkanaalbehandeling essentieel.
De klachten die kunnen voorkomen, lopen uiteen van een hevige en/of kloppende pijn tot alleen pijn bij (kauw)druk op de betreffende tand/kies. Door de ontsteking kan als reactie de wang gaan zwellen, soms kan er pus ontstaan (abces) en is het ook mogelijk dat de ontsteking zich uitbreid naar de omliggende weke delen.
Belangrijk voor het behoud van gezond tandvlees is een goede mondverzorging routine. Deze bestaat uit: tweemaal daags poetsen met een tandpasta zoals parodontax dagelijkse fluoride tandpasta; tussen de tanden (interdentaal) reinigen en reguliere controle bij de tandarts en/of mondhygiënist.
"Op het moment dat je ontstoken tandvlees hebt en daar niets aan doet, gaat het dieper zitten. Dat kan leiden tot een chronische ontsteking, parodontitis. Dat is in de eerste plaats slecht en gevaarlijk voor je gebit. Je kan er tanden en kiezen door kwijtraken.
Parodontitis is een ernstige vorm van tandvleesontsteking. Als je last hebt van parodontitis laat je tandvlees los van je tanden en kiezen, waardoor deze los komen te zitten. Ook je kaakbot wordt aangetast. Afgebroken kaakbot is onherstelbaar.
Het tandvlees ondersteunt dit nog eens. Bij een gezond gebit staan tanden en kiezen niet los. Maar let op, het komt vrij veel voor dat tanden in het volwassen gebit een klein beetje wiebelen.
Vaak worden dan tandpasta's aanbevolen met chloorhexidine (doorgaans afgekort tot CHX). Dit is een stof die heel sterk bacteriedodend werkt, met als gevolg dat de opgebouwde tandplak wordt afgebroken en er weinig nieuwe meer bijkomt.
Hoe kun je het herkennen? De 2 voornaamste symptomen zijn pijn en zwelling van de kaak. Als een tandabces zich ontwikkelt, ervaart de persoon pijn bij het kauwen en bij het aanraken van of duwen op de aangetaste tand. De tand wordt ook gevoelig voor warmte (eten) en koude (een ijsje).