Steenmarters zijn roofdieren. Ze eten veel muizen en ratten, maar ook vruchten, insecten, spinnen, en (keuken)afval staan op hun menu. Ze zijn dol op (kippen)eieren en durven uitzonderlijk ook wel eens een duif, kip, eend, cavia of dwergkonijn roven.
Het blijkt te gaan om een bunzing, een marterachtig roofdier. Dit meldt RTV Utrecht. De familie Fokker aan de Julianalaan was al vier konijnen kwijtgeraakt aan een ongeïdentificeerd roofdier dat hun konijnenhok was binnengedrongen.
Gebruik goed gaas of kies een hok uit met veilig gaas.
Voor de grote en martersoorten (boommarter, steenmarter) kan gaas met mazen van maximaal 4 x 4 cm voldoende zijn om de volwassen dieren tegen te houden. Dat is ook echt wel het maximale wat je wil omdat grovere mazen de konijnen niet binnen het verblijf houden.
Je mag een steenmarter alleen verjagen en dus niet bestrijden met gif, vangen of doden. De steenmarter behoort namelijk tot de beschermde diersoorten. Steenmarters zijn in principe goed te verjagen door een speciale spray te gebruiken. Deze spray is onder andere verkrijgbaar bij de bouwmarkt of in de dierenwinkel.
Door in een gieter te plassen en de urine vervolgens over je autobanden uit te gieten, zullen de steenmarters op afstand blijven. Ze hebben een hekel aan stank. Ook een wc-blokje of een doek gedrenkt in ammoniak kan helpen. Wanneer je een marter aantreft, is het handig om je auto om een andere plek te parkeren.
De steenmarter houdt niet van geuren. Daarom kun je op verschillende plaatsen geurstoffen aanbrengen zoals restjes parfum, ammoniak, bleekwater een toiletblok met citroengeur, mottenballen.
De steenmarter wordt vooral tijdens de schemer, avond en nacht actief. Overdag gebruiken ze meestal oude konijnenholen als dagrustplaats. In de winter slapen ze veel en worden ze af en toe wakker om voedsel te zoeken.
Hoe herkent u de aanwezigheid van steenmarters? Vaak begint dit met geluiden of lawaai. Steenmarters zijn 's nachts actief, wat zorgt voor lawaai op zolder of in de spouwmuur. In veel gevallen hangt er ook een intense stank, afkomstig van de urine, uitwerpselen en prooien van de steenmarter.
In de winter is de witte ondervacht dikker en dat geeft het dier een meer grauwbruine kleur. De keelvlek (gevorkte bef) is meestal wit, soms lichgeel tot lichtbruin. Deze loopt meestal (maar niet altijd) uit tot op de voorpoten en is dan gevorkt. De steenmarters hebben vrij korte oren en een spitse snuit.
Steenmarters hebben soms wel tientallen schuilplaatsen. Ze slapen in boomholtes, tussen houtstapels, in hooibergen, op zolders, in spouwmuren, onder dakbedekking, in schuurtjes, in nestkasten of in grotten. En een enkele keer graaft hij een hol in de grond.
Ik til altijd de huid een stukje op, zodat er een holletje in de huid ontstaat (de ruimte die in de huid ontstaat onder je vingers) en daar breng ik dan de naald in. Het kan wellicht ook aan de naald liggen. Ik heb ook een keer naalden gehad die moeilijk door de huid te krijgen waren.
Over het algemeen maakt een steenmarter geen geluid. Wanneer een marter angstig is of opgewonden, maakt hij grommende of schreeuwende en fluitende geluiden. Wanneer er onderling confrontaties zijn, zoals in bovenstaande filmpje, gaat de steenmarter krijsen als een kat of grote vogel (papegaai).
Zowel cavia's als konijnen nemen als ze sterven een uitgestrekte positie aan, waarbij ze op hun zij gaan liggen. Meestal zoeken ze daar ook de ruimte voor op. Deze houding ziet er heel anders en veel stijver uit dan dat van een dier dat in zijn kooi ligt te slapen.
SAS is de belangrijkste doodsoorzaak bij konijnen. Het syndroom kan ontstaan bij een dier dat erg is geschrokken (stress), dat veel pijn heeft of slecht eten krijgt. Dit alles kan lijden tot een verminderde werkzaamheid van het maag-darmkanaal. Konijnen zijn erg gevoelig voor stress.
De voornaamste vijanden van het konijn zijn de buizerd, de hermelijn, de wezel, de bunzing, de vos en natuurlijk de mens. Een verschrikt konijn geeft alarmsignalen door met de beide achterpoten tegelijk op de grond te roffelen. Alle konijnen binnen gehoorafstand rennen dan onmiddellijk naar hun hol.
In de zomer slaapt een steenmarter graag onder takkenhopen, in de winter kiest hij liever schuurtjes, zolders e.d. Iedere avond als het donker is gaat de steenmarter gewoon op stap om voedsel te zoeken.
Zijn steenmarters een gevaar voor mijn huisdieren? Steenmarters hebben eerder te vrezen van katten dan omgekeerd. Katten durven een steenmarter al eens opjagen. Een steenmarter die zelf een kat aanvalt is nog niet geobserveerd.
Een marter zal zijn uitwerpselen in zijn verblijfplaats in een soort latrine deponeren. Hij gebruikt dus altijd dezelfde plaats. Doordat de uitwerpselen zich ophopen, krijgt u vanzelf stankoverlast. De uitwerpselen van de marter zijn worstachtig en zo'n 3 à 4 tot 10 cm groot.
Toiletblok met sterke citroengeur
Hij verstopt sinds jaar en dag een citroengeurend WC-blokje onder de motorkap. Weg blijft de steenmarter, op voorwaarde dat je af en toe het geurblokje eens vervangt!
In Nederland zijn de natuurlijke vijanden van de steenmarter eigenlijk alleen de vos en de oehoe. In andere landen komen daar wolf, beer en grote roofvogels als arenden bij.
Het natuurlijke leefgebied van steenmarters is voornamelijk het loofwoud, aan de rand van bossen en op open rotsheuvels. De steenmarter heeft zich goed aangepast aan de mens en leeft daarom ook in bewoonde gebieden, waar hij schuilplaatsen maakt op zolders, in garages en in schuren.
Steenmarters zijn erg goede klimmers en kunnen zonder problemen 1,5 meter hoog springen. Ze klimmen ook moeiteloos rechte muren op en af vooral wanneer diepe voegen houvast bieden.
Steenmarters komen in huis via kapotte spouwmuurroosters op de grond of via het dak. Het dak kunnen ze alleen bereiken via een muur of via begroeiing die tot het dak komt. Het ontbreken van spinnenwebben in openingen is een aanwijzing dat steenmarters er gebruik van maken.
Omdat de steenmarter een beschermde diersoort is, mag hij niet als ongedierte worden beschouwd. Als een polis schade door ongedierte uitsluit, geldt dat dus niet voor schade door steenmarters. De schade die dit dier veroorzaakt, valt daarom gewoon onder de dekking.