Langpootmuggen zijn slechte vliegers, die een zigzaggende vlucht hebben. Net als andere vliegen en muggen hebben ze slechts één paar vleugels, het achterste paar is omgevormd tot halterachtige structuren. In Nederland en België zijn met name soorten uit het geslacht Tipula algemeen.
Dat langpootmuggen kunnen steken is echter een misvatting. In tegenstelling tot veel andere muggensoorten is de kaakpartij van de langpootmug namelijk gereduceerd. Hierdoor kunnen langpootmuggen niet steken. De beestjes kunnen daarnaast ook niet bijten.
Langpootmuggen zijn volstrekt ongevaarlijk en steken niet in tegenstelling tot de vervelende muggen die 's nachts door onze kamer zoemen. Niet de muggen maar wel de larven van de muggen, emelten, brengen de grootste schade aan. De larve groeit in enkele stappen en ondergaat telkens een vervelling.
Bijten of prikken is echter onmogelijk en veel soorten hebben bovendien gereduceerde monddelen en kunnen niet eten. De naam mug wordt dus ten onrechte gebruikt. Vrouwtjes zijn naast de legboor te herkennen aan het gezwollen achterlijf, waarin de eitjes zitten.
Uiterlijk van de langpootmug (Tipula oleracea) De Tipula oleracea ziet eruit als een zeer grote mug, die echter niet steekt of bijt. De mug wordt tussen de 1,5 en 3 cm lang, waarvan de poten een veelvoud van die lengte kunnen hebben.
Langpootmuggen worden wel vliegende hooiwagens genoemd. Dezelfde spraakverwarring bestaat ook in het Engels, waar daddy-long-legs gebruikt wordt voor zowel de langpootmug als de hooiwagen. In de Nederlandse taal hebben langpootmuggen verschillende namen, afhankelijk van het gesproken dialect.
Is de emelt bestrijden noodzakelijk? Je hebt dus emelten in het gazon. Wellicht denk je dat het nog wel meevalt en dat ze vanzelf weer verdwijnen. Helaas zal dat niet zomaar gebeuren.
Hooiwagens zijn niet giftig.
Hooiwagens hebben geen mogelijkheid om een web te spinnen, ze kunnen geen zijde produceren. Wat ook ontbreekt, zijn de gifklieren die spinnen wel hebben. Het verhaal dat de hooiwagens heel erg giftig zijn klopt dus niet. Wel kunnen ze ter verdediging een stinkende vloeistof loslaten.
Is de grote huisspin in Nederland gevaarlijk? Hoewel de spin er wellicht gevaarlijk uit ziet, is deze niet gevaarlijk. Enkel wanneer de spin zich in het nauw gedreven voelt zal de spin bijten. Deze spinnenbeet is voor mensen gelukkig niet gevaarlijk.
Omdat hooiwagens geen web weven, zult u ze hier niet aan kunnen herkennen. Meestal ziet u deze dieren gewoon lopen en omdat zij zich in hoekjes en kiertjes van ruimtes begeven kunt u hier wel extra goed stofzuigen en schoonmaken om eventuele overlast te voorkomen.
Maar zowel de muggen als de larven dienen als een enorm belangrijke voedselbron voor andere dieren, vooral voor vogels. De afgelopen jaren namen de aantallen van de weidelangpootmug op veel plaatsen af, wellicht door verdroging.
Een emelt herken je aan de grijze kleur en een huid die wel iets lijkt op leer. De voor- of achterkant van een emelt herken je amper, een kop is in elk geval niet zichtbaar. Emelten worden doorgaans tussen de 1 en 4 centimeter lang, ze zijn ongewerveld en hebben geen poten.
Hooiwagens leven overal, tussen planten, op muren en onder stenen. Overdag verstoppen ze zich en 's nachts gaan ze op jacht. Hooiwagens eten zowat alles van dierlijke en plataardig materiaal. Ze paren door directe sperma-overdracht, in tegenstelling tot spinnen die het sperma overdragen in speciale pakketjes.
Volgens dr. Rudy Jocqué, hoofd bij het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika, heeft dat trillen van muggen geen enkele reden. Ze doen het ook in alle jaargetijden, dus niet alleen in de lente. Elke muggensoort heeft z'n eigen gewoonten en sommige muggen hebben de gewoonte om te trillen.
De langpootmug legt zijn eitjes in het gras, per keer is dit tussen de 250 en 400 eitjes, zoals u kunt begrijpen kan dit snel tot een emeltenplaag lijden. Na twee tot drie weken komen de emelten uit hun ei gekropen en voeden zich met graswortels.
De grote trilspin (Pholcus phalangioides) (ook wel hooiwagenspin genoemd) is een spinnensoort uit de familie der trilspinnen (Pholcidae). De grote trilspin komt wereldwijd voor en is waarschijnlijk één van de meest voorkomende spinnen in huizen in België[2] en Nederland.
Spinnen hebben een enorme hekel aan azijn. Azijn bevat azijnzuur, waardoor spinnen direct gedood worden als ze met azijn in aanraking komen. Als je witte azijn en water mengt, kan je dat als bestrijdingsmiddel gebruiken. Doe dit in een schaaltje en zet dit in je huis om spinnen af te schrikken.
Water mengen met muntolie en sprayen op plaatsen waar ze binnen komen. Krachtiger dan pepermunt maar ook voor mensen minder aangenaam: spinnen houden ook niet van azijn. Azijn aanlengen met water en dit als spray gebruiken kan dus ook. Of een schaaltje met water en azijn kan ook al helpen.
Zo'n spin komt nooit alleen, zijn altijd met z'n tweeen? "Nee, spinnen zijn eigenlijk hele solitaire dieren die onafhankelijk van elkaar leven. Als er meerdere spinnen op één plek te vinden zijn betekent dat eventueel dat er meer voedsel te vinden is."
De Zwarte Weduwe
De Zwarte Spin staat bekend als meest dodelijke spin ter wereld.
50.000 beschreven spinnensoorten zijn er maar enkele waarvan de beet echt gevaarlijk kan zijn voor de mens. Geen van deze soorten komt in Nederland of België voor. Hier komt wel de gerande oeverspin (grote, kleine) voor. Daarvan is de beet zeer onaangenaam, vergelijkbaar met een wespensteek.
U herkent engerlingen als een dikke larve met een witte, grijze of geelwitte kleur. Engerlingen kenmerken zich door hun bruinoranje kop. Hiermee onderscheiden ze zich dus van emelten, die moeilijk te herkennen zijn gezien een duidelijke kop ontbreekt.
Muizen, spitsmuizen, mollen maar vooral spreeuwen en kraaien zijn dol op emelten. Zij veroorzaken door het omploegen van de grond een secundaire schade aan met name gazon.
Om emelten te vinden hoeft u niet diep te graven, ze bevinden zich in de bovenste twee tot drie cm van de grond, van waaruit ze 's nachts half uit de grond stekend, aan de planten eten. Bij vochtig zacht weer verlaten ze 's nachts hun holletjes en kruipen ze over de grond op zoek naar voedsel.