Eenkennigheid gaat haast altijd gepaard met de verlatingsangst van je baby. Hij leert rond de 6-9 maanden het verschil tussen bekende en onbekende mensen te herkennen. Hij hecht zich hierbij aan de meest vertrouwde, bekende personen, wat in dit geval haast altijd de ouders zijn (en dan vooral mama).
Zo herken je verlatingsangst bij je baby
Nu huilt je kindje tranen met tuiten als je weggaat. Je baby verstijft als er vreemden in de buurt komen. Je baby begint te huilen als je de kamer verlaat. Je baby moet 's nachts ook vaak huilen en wordt rustig zodra jij er weer bent.
Al vanaf 6 maanden kan je baby de eerste tekenen van verlatingsangst en eenkennigheid laten zien. Sommige baby's laten het al wat eerder zien. Je kindje heeft er vaak het meest last van als hij tussen de 8 en 18 maanden is. Meestal zijn de ergste klachten verdwenen als je kind 3 jaar is.
Verlatingsangst is de angst van je kind dat je hem verlaat. We spreken van verlatingsangst als je kind gaat huilen zodra vertrouwde mensen (zoals jij) weggaan, zelfs al is het maar voor even. Je kind kan de situatie nog niet goed overzien en dat maakt hem of haar boos en/of verdrietig.
Je kan scheidings- of verlatingsangst verminderen door niet fysiek aanwezig te zijn in dezelfde kamer van je baby, maar wel in de kamer ernaast wat geluid te maken. Zing bijvoorbeeld een liedje of rommel wat in de kasten. Zo beseft je kleintje dat je wel nog in de buurt bent, ook al kan het je niet zien.
Verlatingsangst is een fase waar ze doorheen gaan in hun groeiproces. De piek van de verlatingsangst ligt meestal tussen de 10 en 18 maanden, maar sommige kinderen blijven langer angstig, tot in de vroege schooljaren aan toe. Verlatingsangst doet jou als ouder ook wat, want het voedt je eigen schuldgevoel.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Dit is volledig normaal in de emotionele ontwikkeling van je baby. Het begint vaak tussen de 6 en 9 maanden. De piek van deze verschijnselen vindt meestal plaats tussen de 10 en 18 maanden, en het is meestal volledig verdwenen wanneer je kindje 3 jaar oud is.
Baby's zullen in de eerste maanden regelmatig huilend wakker worden 's nachts, omdat ze willen drinken, omdat ze een volle luier hebben of omdat ze gewoon jouw nabijheid willen voelen. Maar het kan ook dat je baby huilt in zijn slaap, zonder wakker te worden. Dat kan keihard huilen zijn of een beetje jammeren.
Uit internationaal onderzoek blijkt dat maarliefst 52% van de moeders zich (extreem) eenzaam voelenen tijdens de eerste periode na de geboorte hun kind. Hoe mooi en bijzonder het is om een kindje te krijgen; hoe heftig is ook de omschakeling om 24/7 verantwoordelijk te zijn voor een minimensje.
Praat zachtjes met je baby en met een kalme stem. Ga niet met hem/haar spelen en neem hem/haar niet uit bed. Doe 's nachts het licht niet aan. Een speen geven werkt vaak ook kalmerend, maar gebruik dit wel als tijdelijke oplossing.
Baby's kunnen angstig worden als papa of mama weggaat en beginnen te huilen. Dit heet scheidingsangst of verlatingsangst.
Sommige baby's huilen zichzelf vaak in slaap, ook als ze 's nachts even wakker worden. Dat kan erbij horen. Is het alleen wat gepruttel, dan kun je het even aankijken. Als het echt huilen wordt, probeer je baby dan in bed te troosten met wat aaien en door er naast te zitten.
Drie tot zes maanden.
Oké, niet vaak en niet lang maar toch. Je zal ook aan je kindje zien dat ze anders is, meer wakker lijkt te zijn en interesse heeft in de omgeving.
Rond 7-8 maanden krijgen veel baby's te maken met scheidingsangst. Zij willen het liefst heel veel bij je zijn. Als je de kamer uitloopt, weet hij niet dat je nog wel in de buurt bent. Je baby is bang om alleen te zijn en gaat huilen.
Informatie Met 6 a 7 maanden begint uw baby te brabbelen. U hoort dan lange reeksen van medeklinkers en klinkers, die eindeloos worden herhaald, zoals 'dadada'. En soms klinkt het al alsof uw baby 'papa' of 'mama'zegt in zo'n brabbelreeks. Wij interpreteren 'mamamamama' als: het kindje zegt al 'mama'.
Kinderen die gaan huilen als ze in bed worden gelegd zijn meestal kinderen die niet gewend zijn om uit zichzelf in slaap te vallen. Het kortdurende huilen hoort voor hen bij het gewennen aan het zelf in slaap vallen.
De kiekeboe-methode. Het idee is dat je je baby wakker in zijn bed legt, een kus geeft en wegloopt. Dan zet je een wekker op twee minuten (of vijf, ligt eraan welk boek je leest) en ga je zitten wachten voor de deur. Of beneden, met een koptelefoon op, zodat je niet hoort dat je baby in paniek raakt.
Het kan zijn dat je baby een langer slaapje nodig heeft, maar het kan ook goed zijn dat korte slaapjes voor jouw baby voldoende zijn. Hoe weet je dat? Puur door naar je baby te kijken. Als je baby na 30 minuten vrolijk wakker wordt en verder gedurende de dag actief en vrolijk is, dan is er echt niets aan de hand.
De oorzaak van verlatingsangst heeft soms te maken met een onveilige hechting in de kindertijd. Bij onveilige hechting zijn de ouders niet beschikbaar voor het kind als veilig persoon. Verschillende factoren dragen hieraan bij. Zo kan onveilige hechting ontstaan doordat de ouders van het kind wisselend aanwezig waren.
Je kunt je baby een beetje helpen door hem in je armen wat slaperig te maken en hem neer te leggen als hij bijna in slaapt valt. Later kun je dit moment van neerleggen dan steeds iets gaan vervroegen, totdat je je baby wakker in het bedje kunt leggen en hij zelf in slaap valt.
Maar als je baby regelmatig overdag weigert te slapen, of juist steeds 's nachts wakker wordt, dan kan dit leiden tot een verstoord slaappatroon. Signalen van zo'n verstoord slaappatroon uiten zich in veel huilen waarbij de baby niet neergelegd wil worden en het alleen in jouw armen slaapt.
Vaak herken je of je baby overprikkeld is: hij valt moeilijk in slaap of wordt juist van elk geluid wakker. Is schrikachtig, extreem alert of huilerig. Je baby wil gedragen worden, of juist niet: elke aanraking is een prikkel teveel en veroorzaakt een ontroostbare huilbui.
Dat is de welbekende '5-10 minuten regel', ook wel de gradual extinction of de gecontroleerde uitdoving genoemd.. Hierbij ga je elke 5 minuten terug om je baby of kind te troosten en het aantal minuten voer je stapsgewijs op. `Je laat je baby gecontroleerd huilen.
Wat is overstrekken? Overstrekken bij een baby betekent dat je baby zijn rugspieren continu aanspant, waardoor hun lijfje te strak en gespannen staat. Hierbij drukken ze hun hoofd in hun nek, hebben ze gebalde vuisten en kunnen ze als een plank op je arm liggen.