Een cystoscopie is een onderzoek waarbij met een dun instrument in de plasbuis en de blaas gekeken kan worden. Er kan eventueel ook een kleine ingreep gedaan worden. Bij volwassenen kan dit op de polikliniek, maar bij kinderen gebeurt dit altijd onder narcose. Een (dag-)opname is dan noodzakelijk.
Het onderzoek is niet pijnlijk, maar kan wel als onaangenaam ervaren worden. U kunt dit verminderen, door u zo goed mogelijk te ontspannen en de aanwijzingen van de uroloog op te volgen. Omdat er tijdens het onderzoek steriele vloeistof in de blaas gebracht wordt, kunt u aandrang tot plassen krijgen.
Hoe lang duurt het onderzoek? Het onderzoek duurt ongeveer 10 minuten.
Een cystoscopie is een inwendig onderzoek van de plasbuis en de blaas. Dit onderzoek wordt uitgevoerd met een cystoscoop, een dunne holle buis, met een camera die aangesloten is op een scherm. Op dit scherm kan de patiënt zelf meekijken. De cystoscopie kan met een starre buis of een flexibele slang gedaan worden.
De uroloog brengt de cystoscoop via (de opening van) de plasbuis in de blaas. Via een slangetje aan de cystoscoop dat is verbonden met een zak spoelvloeistof, wordt steriel water in de blaas gebracht. Hierdoor ontplooit de blaas zich, zodat de uroloog een goed beeld krijgt.
Het onderzoek kan een vervelend gevoel geven, maar is niet pijnlijk. Het gehele onderzoek duurt ongeveer twintig minuten. Het kijken in de blaas neemt over het algemeen niet meer dan een paar minuten in beslag. Bij mannen wordt de plasbuis verdoofd met een vloeistof die tevens ook een glijmiddel is.
Klachten Meestal worden blaaspoliepen vastgesteld na een episode van pijnloos bloed plassen. Hierbij is de urine rose gekleurd, maar het geeft soms ook de indruk puur bloed te plassen. Ook kunnen klachten ontstaan zoals pijn in de onderbuik, pijn in de flanken en/ of het gevoel heel vaak te moeten plassen.
Met een kleine camera bekijken we de binnenkant van de plasbuis en de blaas om te zien af er afwijkingen zijn. Soms maken we foto's en een filmpje. Dit kijkonderzoek heet ook wel een cystoscopie.
Om goed zicht te houden, laat de arts voortdurend water in uw blaas lopen. Hierdoor kunt u op een gegeven moment aandrang voelen om te plassen.
Meestal bedragen de kosten €225, maar afhankelijk van de aard van de onderzoeken kan dat bedrag hoger liggen.
Het is belangrijk dat u met een volle blaas naar de poli komt. Dit verbetert de kwaliteit van het onderzoek en is bovendien nodig voor het plasonderzoek. Begin twee uur vóór het onderzoek met het drinken van water, limonade, thee of koffie. Drink elke 20 minuten één vol glas.
De belangrijkste oorzaak van bloed in de urine is een ontsteking van de urinewegen. Het kan ook een symptoom zijn van nierstenen, nier- en prostaatziekten en bloedstollingsstoornissen, of na een ongeval wijzen op een nier- of blaasletsel.
Bij zichtbaar bloed in de urine is het verstandig om zonder uitstel naar de huisarts te gaan. Indien nodig zal hij u doorverwijzen naar het ziekenhuis, ook gedurende de coronaperiode. Bloed in de urine, zichtbaar of onzichtbaar, wordt hematurie genoemd.
Het weghalen van een blaaspoliep gaat via de plasbuis. U krijgt hiervoor een ruggenprik (plaatselijke verdoving) of een algehele verdoving (narcose). U blijft 2 tot 3 dagen in het ziekenhuis. Voordat u wordt opgenomen heeft u een afspraak voor een aantal onderzoeken op het preoperatief spreekuur.
Bij vrouwen vallen de volgende organen onder het specialisme urologie: De nieren. De urineleiders. De blaas.
Voor het glijden gebruikt de uroloog wat gel.De uroloog spuit water in de blaas; zo kan hij/zij de blaas, de plasbuis en bij mannen ook de prostaat, goed bekijken. Het onderzoek duurt 5-10 minuten. U krijgt meteen de uitslag van het onderzoek. Na het onderzoek kunt u naar huis.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Meestal is het stekende pijn onder in de buik, vaak ook stekend in de schede. Dit kan het vrijen heel pijnlijk, zo niet onmogelijk maken. Soms trekt de pijn naar de liezen of rug. Opvallend is dat plassen de pijn verlicht, een opgelucht gevoel geeft.
Patiënten met blaaspijnsyndroom hebben vaak een combinatie van de volgende klachten: Pijn, vaak naar mate de blaas voller wordt. Uitstraling van deze pijn naar bekken, rug, liezen en flanken. Vaak plassen in kleine beetjes.
Met een CT scan van de urinewegen kunnen de radioloog en de uroloog de nieren, urineleider en blaas goed beoordelen. Zij kunnen bijvoorbeeld zien of er een tumor, een steen of een aangeboren of verworden afwijking is van en in de nier, urineleider en/of blaas.
Bij uw eerste polikliniekbezoek heeft u een gesprek met de arts en misschien wordt er een lichamelijk onderzoek gedaan. Ook kan het zijn dat er een blaasonderzoek (cystoscopie) gedaan wordt (zie folder cystoscopie). Tijdens dit bezoek vraagt de arts vooral naar uw klachten.
Als de urineblaas is verwijderd, moet uw urine het lichaam op een andere manier verlaten. Dit kan door een urinestoma te maken van een stukje dunne darm. De stoma kan geen urine bewaren, waardoor de urine er vanzelf uitloopt en in een zakje wordt opgevangen.
Symptomen blaaskanker
Symptomen van blaaskanker kunnen zijn: bloed in de urine, pijnlijk, moeilijk of juist veel plassen, chronische blaasontsteking en buikpijn. Het kan voorkomen dat de ziekte pas wordt ontdekt wanneer er uitzaaiingen zijn en deze klachten veroorzaken in het lichaam.
Blaastumoren kunnen zowel goed- als kwaadaardig zijn. Goedaardige tumoren van de blaas worden goedaardige poliepen of benigne papillomen genoemd. De kans dat een tumor in de blaas goedaardig is, is ongeveer 5%. De resterende 95% is kwaadaardig; dan is sprake van kanker.
De kankercellen zijn goed gedifferentieerd. Dat betekent dat de tumorcellen voor een groot deel lijken op gezonde cellen van het orgaan waarin ze zijn ontstaan. De kankercellen groeien meestal langzaam.