Het onderzoek gebeurt onder lichte volledige verdoving onder toezicht van een anesthesieteam op de endoscopieafdeling. De verpleegkundige van de dagkliniek zal u een infuus in de arm plaatsen. De verdoving wordt op de endoscopieafdeling bij de start van de procedure via dit infuus toegediend.
Er zijn twee soorten verdoving. Eén waarbij je niet helemaal in slaap bent en soms een deel van het onderzoek mee kan volgen op het scherm. Hiervoor gebruikt men meestal midazolam (Dormicum) dat in een infuus of kleine baxter via de ader wordt ingespoten.
U behoud belangrijke reflexen als ademhalen en slikken. Propofol-sedatie maakt het mogelijk om een mogelijke onaangename coloscopie zo comfortabel mogelijk te laten verlopen zonder pijn, angst of stress. Omdat u 'slaapt' merkt u heel weinig tot niets van het onderzoek.
Het onderzoek duurt 10 tot 30 minuten. Als er meerdere poliepen moeten verwijderd worden, kan het onderzoek wat langer duren. U slaapt nog enige tijd uit (ongeveer 30 minuten) terwijl u van nabij gevolgd wordt.
Het onderzoek gebeurt op de endoscopieafdeling onder lichte verdoving. De verpleeg- kundige van de dagkliniek zal u een infuus in de arm plaatsen. De verdovende medicatie wordt bij de start van de procedure op de endoscopieafdeling via dit infuus toegediend.
Bij jonge kinderen wordt een coloscopie meestal niet met een roesje maar onder narcose uitgevoerd. Bij volwassenen gebeurt dit alleen in zeer zeldzame gevallen.
Het inbrengen van de endoscoop ervaren veel mensen als vervelend. Als u last hebt van aambeien of kloofjes rond de anus, kan dit extra pijnlijk zijn. Het opschuiven van de endoscoop door de dikke darm kan vooral bij de bochten pijnlijk zijn. Door het onderzoek kunnen ook buikkrampen ontstaan.
Sedatie is geen narcose, de patiënt blijft zelfstandig ademen. De patiënt wordt tijdens het hele onderzoek of de behandeling gesedeerd. Dit gebeurt via een infuusnaaldje.
Daarom vindt onderzoek met sedatie altijd plaats in dagopname. U kunt dan eerst bijkomen voordat u na het onderzoek weer naar huis gaat. Hoe lang u in het ziekenhuis moet blijven hangt af van de hoeveelheid en het soort slaapmiddel. Dit kan variëren tussen 45 minuten en twee uur.
Als u een roesje krijgt, dan betekent dit dat u voor het onderzoek op de behandelkamer een slaapmiddel (midazolam) en soms een pijnstiller (fentanyl) krijgt via een infuusnaaldje. De meeste mensen raken van dit middel in (lichte) slaap. Bij sommige mensen veroorzaakt het geen echte slaap maar wel ontspanning.
In 10% van de onderzoeken lukt het niet met de colonoscoop het begin van de dikke darm te bereiken. Soms kan het nodig zijn een röntgenfoto te maken. Meestal is daarvoor een aparte afspraak en voorbereiding nodig. Tijdens het onderzoek kan het nodig zijn dat de patiënt een andere houding aanneemt.
Het roesje kan ervoor zorgen dat de bloeddruk en hartslag daalt. Als uw bloeddruk te veel daalt, is het nodig om extra vocht toe te dienen via het infuus. Door het roesje is de kans op verslikken bij een gastroscopie (maagonderzoek) iets groter. U kunt overgevoelig zijn voor het roesje.
In het kort. Met een coloscopie kan uw arts zien of er afwijkingen zijn in uw dikke darm zoals ontstekingen of poliepen, en eventueel een kleine ingreep doen. Via uw anus schuift de arts een endoscoop (een 'kijkslang') in uw darm. U krijgt een slaapmiddel, waardoor u niets van het onderzoek merkt.
Hoewel een coloscopie een lichte ingreep is, is het wel belangrijk om voldoende te rusten zodat je kunt herstellen. Zeker als je een roesje hebt gehad. Je mag pas naar huis – onder begeleiding - als deze is uitgewerkt. Dat is meestal ongeveer één tot twee uur na de coloscopie.
Een coloscopie is een onderzoek van de dikke darm (colon). Met een colonoscopie kan de internist of maag-, darm- en leverarts de binnenkant van uw dikke darm en het laatste deel van uw dunne darm bekijken.
Door een roesje (sedatie) verloopt een onaangenaam onderzoek prettiger voor u. U bent dan minder bang, u voelt zich gemakkelijker en heeft minder pijn. Als u ontspannen bent, verloopt het onderzoek in het algemeen ook gemakkelijker.
“Bij sedatie zweef je als het ware tussen een narcose en een roesje”, legt Jordi Gotschalk uit. “Door het slaapmiddel en de aanvullende pijnstilling merk je niks van het onderzoek of de ingreep. Maar in tegenstelling tot bij een narcose word je niet beademd en is je bewustzijn niet volledig uitgeschakeld.
Een roesje betekent het geven van een slaapmiddel (midazolam) en soms een pijnstiller (fentanyl). Deze medicijnen worden voor het onderzoek via een infuusnaaldje gegeven. De meeste mensen raken van dit middel in (lichte) slaap. Bij sommigen veroorzaakt het geen echte slaap, maar geeft het wel ontspanning.
De apparatuur die je in slaap houdt kan slecht functioneren. De anesthesist heeft tijd nodig om uit te zoeken wat er mis loopt. Tijdens het oplossen van een probleem met het anesthesietoestel zou je kunnen wakker worden.
Je geeft iemand anders de controle over je lichaam.” Maar de kans dat het mis gaat, is uiterst klein. Het risico op overlijden is bij 'normale' patiënten kleiner dan het risico dat je loopt als je aan het verkeer deelneemt.
Binnenkort komt u naar Rijnstate Arnhem voor een onderzoek of behandeling waarvoor sedatie met propofol ('een roesje') nodig is. Hier leest u informatie over sedatie, waarom dit nodig is en waar u rekening mee moet houden.
Darmkanker heeft geen typische symptomen en de klachten kunnen van persoon tot persoon vrij uiteenlopend zijn. Een klein gezwel zal immers geen last geven: kleur en vorm van de stoelgang blijven normaal. Dat kan veranderen als de tumor groter wordt en groeit.
Poliepen in de dikke darm geven niet altijd klachten. Klachten die voor kunnen komen zijn. Bloed in de ontlasting, verandering inhet ontlastingspatroon, erg onregelmatige stoelgang, buikijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
De meeste poliepen zijn goedaardig en zullen dat ook altijd blijven. Sommige poliepen kunnen na een tijd uitgroeien tot een kwaadaardige tumor: darmkanker. Na verloop van tijd kan een tumor zich uitzaaien via de lymfeklieren of bloedbaan.