Zo telt bijvoorbeeld een garage, berging of kelder niet mee, vermits je daar veelal niet woont. Een afgewerkte zolder is dan wel inbegrepen in je woonoppervlakte, tenzij er sprake is van een bergzolder, een zolder waar je enkel op kan met een niet-vaste trap en/of een zolder met onvoldoende daglicht.
Ook je garage en zolder zonder vaste trap zijn dus geen bewoonbare onderdelen. Gebouwgebonden buitenruimte zonder vaste omgrenzing, zoals een balkon, terras of veranda, reken je er niet bij.
Een zolder kun je opgeven als extra kamer, mits die voldoet aan de voorschriften vanuit het bouwbesluit. Dit hangt dus af van onder andere de afmetingen, daglichtvoorziening, isolatie, brandveiligheid en toegankelijkheid. Zo moet een trap naar een zolderkamer een vaste trap zijn (geen vlizotrap).
De makelaar bepaald het woonoppervlak als volgt: per woonlaag wordt de totale oppervlakte gemeten van alle ruimtes waar de hoogte tot het plafond minimaal 1,5 meter is. Er wordt gemeten exclusief de buitenmuren, maar inclusief alle binnenmuren.
er is 1 spelregel hierbij en dat is de volgende; de zolder MOET minimaal 4m2 oppervlakte hebben waar het minimaal 2 meter hoog is. Als jouw zolder dat niet heeft, dan mag alles onder de 2 meter hoogte helaas niet meetellen. Ook even belangrijk zijn trapgaten en eventuele vides.
De woonoppervlakte is gelijk aan de som van de netto-vloeroppervlakten van de vertrekken van een woning. Tot de vertrekken behoren huiskamers, eetkamers, slaapkamers, werk-, eet- en woonkeukens en voorts andere binnenruimten, geschikt voor bewoningsdoeleinden, indien ze ten minste 4 m2 groot zijn.
Als uitgangspunt geldt dat de bewoonbare oppervlakte wordt berekend door de oppervlakte van alle woonvertrekken samen te tellen, gemeten vanaf en tot de binnenkanten van de opgaande muren (dus de binnenmuren zelf niet meerekenen).
Een vierkante oppervlakte berekenen
Pak je meetlint en meet de lengte en de breedte van de ruimte. De formule is simpel: lengte maal breedte. Dus, als je kamer 5 meter lang is en 4 meter breed, dan is de oppervlakte 30 x 15 = 450 vierkante meter.
De Gebruiksoppervlakte is de oppervlakte in uw woning (het aantal vierkante meters) dat gebruikt kan worden om te wonen. Hierbij moet de stahoogte minimaal 1,5 meter zijn. Aangebouwde delen die dicht zijn (zoals een garage, berging, erker, aanbouw of dakkapel) horen ook bij de Gebruiksoppervlakte.
Verschil woonoppervlak en gebruiksoppervlak
Het woonoppervlak gaat alleen over de ruimtes die geschikt zijn voor bewoning. Bij het gebruiksoppervlak tellen ook de volgende ruimtes mee: Sanitaire ruimtes (badkamer, toilet) Niet dragende binnenwanden.
De zolder is de bovenste verdieping direct onder het dak van een gebouw.
- Een onverwarmde berging, een garage, balkon en terras worden (meestal) niet meegerekend in de gebruiksoppervlakte wonen, maar in overige inpandige ruimte of in gebouwgebonden buitenruimte of externe buitenruimte.
De gebruiksoppervlakte van een woning is de oppervlakte binnen de buitenste muren, gemeten op vloerniveau. Een buitenmuur kan ook een scheidingsmuur van een buurpand zijn. Let op: de oppervlakte die een binnenmuur inneemt telt dus mee als gebruiksoppervlakte.
Met bewoonbare dakverdieping wordt een ruimte onder een zadeldak bedoeld waaronder zich ruimtes bevinden die bewoond kunnen worden of die daarvoor in aanmerking komen. Het gaat dus om afgewerkte ruimtes met lichtopeningen, verwarming (onder welke vorm ook) ...
Spelregel 1: moet bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte. Een kelder óf een souterrain moet bouwkundig geschikt zijn als woonoppervlakte. Er moet goede ventilatie zijn, verwarming en voldoende afwerking om dat als aangename woonruimte te gebruiken.
In de 'meetinstructie' komen begrippen voor als woonoppervlakte, gebouwgebonden buitenruimte (balkons/dakterrassen), externe bergruimte (een berging/schuurtje die niet aan de woning vast zit) en overige inpandige ruimte (o.a. een aangebouwde berging of garage).
Lengte x breedte
Wil je de woonoppervlakte berekenen? Vermenigvuldig de lengte met de breedte van een ruimte. Meet hierbij van binnenmuur tot binnenmuur. Tel de vierkante meters van alle ruimtes bij elkaar op en je hebt de totale oppervlakte van een woning berekend.
Gemiddeld heeft een Nederlander 53 vierkante meter woonoppervlakte. Er zijn grote verschillen tussen regio's en ook tussen het beschikbare woonoppervlakte naar type huishoudens. In de Randstad is het gemiddelde woonoppervlak per persoon doorgaans kleiner dan daarbuiten.
Ontwikkelingen op de huizenmarkt
Voor een vierkante meter woonoppervlak werd in 2021 gemiddeld 3.300 euro betaald, 14,4 procent meer dan in 2020.
Het Netto Vloeroppervlak van een gebouw is de oppervlakte, gemeten op vloerniveau, tussen de binnenmuren van de afzonderlijke ruimten. Het NVO is gelijk aan het BVO minus de ruimte voor constructiedelen.
Een deur is ongeveer 1,8m² en heeft twee kanten. Ook de zijkanten mag je niet vergeten en zo kom je al snel uit op 4 m² te schilderen oppervlak per deur.
"Voor de maatvoering gaat men meestal uit van de afmetingen van as tot buitenkant van de buitenmuren. De patio wordt niet als bewoonbare oppervlakte gerekend, maar wel als terras. De ruimte onder de helling van het dak wordt tot ongeveer 1,50 als volledig bewoonbaar gerekend.
De bedombouw in 160 x 200 voorkomt aan de andere kant dat je te veel ruimte nodig hebt in de slaapkamer om het lekker comfortabel in te richten. Je hebt in principe voldoende aan 6 tot 7 vierkante meter, als je geen kast in de slaapkamer zou plaatsen.
Met de BAG Viewer kunt u online via een kaart of luchtfoto actuele gegevens van woningen en andere gebouwen bekijken. Denk aan gegevens als bouwjaar, gebruiksdoel en oppervlakte. De BAG Viewer is gratis en u mag de gegevens zoveel gebruiken als u wilt.
Het BVO is simpelweg het vloeroppervlak van een ruimte of gebouw, gemeten langs de buitenomtrek van de opgaande scheidingsconstructies, zoals muren die de desbetreffende ruimte(s) omhullen. Het BVO kan dus gaan om een enkele ruimte, maar ook om het totaal van een gebouw.