Uit haar onderzoek blijkt dat een vitamine D-tekort, vooral bij patiënten die veel zout gebruiken en daardoor een sterker ontregeld RAAS hebben, sneller leidt tot nierschade. Ook blijkt uit haar studie dat vitamine D-tekort een groter risico op overlijden geeft.
Een tekort aan vitamine D en vitamine K komt veel voor bij patiënten met chronische nierschade. Daarnaast gebruiken patiënten met chronische nierschade vaak vitamine D supplementen.
Bijwerkingen van teveel vitamine D
Misselijkheid en braken. Verlies van eetlust. Constipatie. Vermoeidheid.
Je nieren zijn belangrijk voor het omzetten van vitamine D in een actieve vorm die calcium en fosfaat uit de voeding haalt en calcium recyclet in de nier, zodat je botten sterk blijven.
Het belangrijkste gevolg van vitamine D-toxiciteit is een ophoping van calcium in uw bloed (hypercalciëmie), wat misselijkheid en braken, zwakte en frequent urineren kan veroorzaken. Vitamine D-toxiciteit kan zich ontwikkelen tot botpijn en nierproblemen, zoals de vorming van calciumstenen .
U moet mogelijk bepaalde vitaminen en mineralen vermijden als u een nierziekte heeft. Enkele hiervan zijn vitamine A, E en K. Deze vitaminen hopen zich eerder op in uw lichaam en kunnen schadelijk zijn als u er te veel van heeft. Na verloop van tijd kunnen ze duizeligheid, misselijkheid en zelfs de dood veroorzaken.
Te veel zout en suiker kunnen immers schadelijk zijn voor je nieren, omdat ze je bloeddruk kunnen verhogen en je nieren kunnen belasten. Beperk daarom de inname van bewerkte voedingsmiddelen en kies in plaats daarvan voor verse, onbewerkte opties.
Je nieren filteren afvalstoffen uit je bloed. Elke nier bestaat uit een miljoen filtertjes. Die zijn zo klein dat je ze alleen onder een microscoop kunt zien. Na het filteren blijven water en afvalstoffen over: urine.
Een laag calciumgehalte in het bloed kan optreden bij nierfalen, wanneer er onvoldoende vitamine D beschikbaar is , of bij mensen die al een operatie hebben ondergaan waarbij de bijschildklieren zijn verwijderd.
"Als je daar te veel van inneemt, kun je dat niet zomaar uitplassen. Daardoor ga je vitamine D opstapelen, wat tot een vergiftiging kan leiden. Het verhoogt de kalkopname in je darmen. Je nieren gaan minder kalk uitscheiden, waardoor het calciumgehalte in je bloed stijgt.
Een vitaminepil met 10 microgram (400 IE) vitamine D per dag is goed tot 70 jaar. Vanaf 70 jaar neemt u 20 microgram (800 IE) per dag. Als u meer kans heeft om een bot te breken, adviseert de huisarts ook 20 microgram (800 IE) per dag.
De volgende klachten kunnen optreden: verlies van eetlust, dorst, misselijkheid, braken, verstopping (constipatie), buikpijn, spierzwakte, vermoeidheid, verwarring, vaker moeten plassen dan normaal, botpijn, nierproblemen, en in ernstige gevallen, een onregelmatige hartslag, coma of zelfs de dood.
Magnesium heeft een lage toxiciteit bij mensen met een normale nierfunctie; een teveel aan magnesium wordt snel uitgescheiden via de nieren. Bij een verminderde nierfunctie dient de magnesiumbloedspiegel goed in de gaten gehouden te worden.
Voor vitamine C, bètacaroteen, fosfor en kalium zijn er aanwijzingen dat bepaalde hoeveelheden mogelijk ongewenste bijeffecten veroorzaken. Daarbij moet je bijvoorbeeld denken aan darmklachten bij meer dan 2 gram vitamine C.
Een tekort aan vitamine D leidt sneller tot nierschade. Dit is vooral het geval bij patiënten die veel zout gebruiken waardoor het zogeheten hormoonsysteem RAAS wordt ontregeld.
Sommige kruidensupplementen die werken als een diureticum of "waterpil" kunnen "nierirritatie" of schade veroorzaken. Deze omvatten buchabladeren en jeneverbessen . Uva Ursi en peterseliecapsules kunnen ook slechte bijwerkingen hebben.
Conclusies. Vitamine D-inname in typische hoeveelheden was statistisch niet geassocieerd met het risico op niersteenvorming , hoewel een hoger risico bij hogere doses dan die welke hier zijn bestudeerd niet kan worden uitgesloten.
Voedingssupplementen met vitamine C doen het risico op nierstenen zeer licht stijgen bij mannen, en niet bij vrouwen. In de praktijk moeten alleen mannen met een verhoogd risico op nierstenen voorzichtig zijn met zulke supplementen. Dat komt doordat een hoge dosis vitamine C normaal via je urine verdwijnt.
Om de nieren weer beter te laten werken, is meestal een dieet nodig, waarbij u bijvoorbeeld minder zout of minder eiwitten inneemt. Soms is het nodig dat u medicijnen gebruikt om de bloeddruk te verlagen of om tekorten aan te vullen zoals vitamine D.
Behalve vitamine B, bevatten bananen ook veel kalium, een mineraal dat nodig is voor een goede functie van hart, de nieren en vooral van de hersenen.
Ze houden het vochtgehalte in je lichaam op peil. Wanneer je teveel vocht in je lichaam hebt (bijvoorbeeld doordat je veel hebt gedronken) zorgen je nieren ervoor dat je dat teveel aan vocht kwijtraakt door meer urine te maken. Je moet dan vaker plassen en je plas ziet lichter van kleur.
Water en kruidenthee
Genoeg drinken is natuurlijk belangrijk voor iedereen. Maar wanneer je gevoelig bent voor ongemak in het urinestelsel of nieren, dan is genoeg drinken misschien nog wel belangrijker. Om het water meer helende eigenschappen mee te geven kun je thee maken met vochtafdrijvende kruiden.
Dat is vooral bij spek, worst, bacon, salami, ham en gerookt vlees. Kies liever voor rosbief, fricandeau, kipfilet, kalkoenfilet, filet américain en de vleeswaren waarop staat dat ze geen of minder zout bevatten. U mag ei eten (alle bereidingen), maar voeg geen zout toe.