Niet alleen is verveling goed voor de creativiteit, het is ook goed voor de zelfstandigheid van je kind. Als volwassene zul je namelijk ook in staat moeten zijn om met verveling om te gaan. Wanneer je als ouder ieder moment van de dag voor je kind invult, leren zij niet om dit voor zichzelf te doen.
Voordelen van vervelen
Even niets doen brengt zijn hersenen tot rust. Tijdens het vervelen krijgt zijn brein tijd om eerdere prikkels te verwerken. Door een beetje te dagdromen gaat hij zich tevreden of vrolijk voelen. Van vervelen leert je kind denken in oplossingen.
Als je kind zich vaak verveelt, kun je samen een lijstje maken met activiteiten die je kind leuk vindt om te doen. Hang het lijstje op een zichtbare plek, zodat je kind hier iets van kan kiezen als het zich verveelt. Ga even samen bewegen om het gevoel van lusteloosheid af te schudden en weer energie te krijgen.
Veel mensen hebben het gevoel dat de tijd heel langzaam gaat als ze zich vervelen. Verveling komt soms doordat iets wat al gepland was niet doorgaat, of als je veel tijd hebt maar weinig plannen. Het kan ook voorkomen wanneer je een gebrek aan prikkels ervaart, bijvoorbeeld wanneer je in een wachtkamer zit.
Sterker nog: verveling kan ronduit gevaarlijk zijn voor onze gezondheid. Mensen die zich vaak vervelen lopen meer risico op angst, depressie en verslaving. En op eetproblemen, zo bleek uit Amerikaans onderzoek waarin 139 personen een veelgebruikte vragenlijst naar emotioneel eetgedrag voorgelegd kregen.
Wanneer je je verveelt en ondergewaardeerd voelt, kan het je zelfvertrouwen aantasten en leiden tot een gevoel van ontevredenheid over je werk. Dit kan leiden tot een verminderd gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen, en kan uiteindelijk leiden tot gevoelens van depressie en angst.
Je kunt gevoelens van angst ervaren, verdrietig zijn en depressief. Verder gaat het gepaard met een gebrek aan energie. Je voelt je futloos, moe en je hebt nergens zin in. Dit kan zich ook uiten in taken steeds uitstellen en je vaker ziekmelden.
Maar een kind kan zich, vreemd genoeg, ook gaan vervelen wanneer de keuze uit het speelgoed te groot is. Het kind weet dan niet meer wat het moet kiezen, gaat van het ene stuk speelgoed naar het andere en komt steeds niet echt tot spel. Ouders kunnen ongewild ook een rol spelen in het ontstaan van verveling.
Als je ergens bent waar helemaal niks te beleven is, gaan je hersenen automatisch op zoek naar prikkels. Zelfs als dat betekent dat jezelf een stroomstoot toedient. Dan verveel je je in elk geval even niet. Onze hersenen zijn verslaafd aan prikkels.
Hoe verveling bijdraagt aan je breinbalans
Met elke nieuwe like maakt je brein een beetje van het gelukshormoon dopamine aan. Hierdoor kun je jezelf onrustig of depressief voelen zodra je je heel even verveelt.
Symptomen bij bore-out:
je bent moe en futloos, je komt doodmoe en uitgeblust thuis. je bent prikkelbaar, soms agressief. je voelt je nutteloos. je hebt weinig zelfvertrouwen.
Snel verveeld raken kan inderdaad aan de werking van het brein liggen, bijvoorbeeld als er sprake is van een tekort aan dopamine. Dopamine is de 'beloningsstof'. Wanneer we een prestatie verrichten, komt er dopamine vrij, wat ons een gelukzalig gevoel geeft. Hierdoor zijn we geneigd bepaalde handelingen te herhalen.
Verveling komt sneller voor als je minder zelfbewust bent. Ook speelt de mate van focus en betrokkenheid een grote rol. Iemand met ADHD zal zich eerder vervelen dan iemand die goed gefocust kan blijven. Mensen die juist veel behoefte hebben aan spanning, willen meer dan alleen het gewone alledaagse leven.
Verveling treedt op als alle dingen die leuk en interessant zijn om te doen niet kunnen of niet mogen, en men toch geen zin heeft om niets te doen. Verveling kan het gevolg zijn van een gebrek aan prikkels, bijvoorbeeld tijdens het wachten, of van bezigheden die als saai, eentonig of repetitief ervaren worden.
Verveling is niet een heel heftig gevoel, maar het is ook bepaald niet fijn. De verveling wil eigenlijk zeggen dat je je huidige situatie maar saai vindt, en dat je geen idee hebt wat je zou kunnen doen. Eigenlijk heb je nergens écht zin in.
Kinderen van deze leeftijd worden goed in abstract denken en logisch redeneren. Maar let op: hoewel ze dus wat leren betreft steeds meer kunnen, gaat dat niet op voor emoties. De prefrontale cortex (daar waar de impulsen gecontroleerd worden) moet zich de komende jaren nog verder ontwikkelen.
Pas vanaf dat moment mogen ze alle beslissingen zelf nemen en zijn ze vrij om te gaan en staan waar ze willen. Dat betekent dat ze dan ook zelf mogen kiezen bij welke ouder ze willen wonen (of ergens anders) en hoe vaak ze hun ouders bezoeken. Tot 18 jaar zijn kinderen minderjarig.
Jongens zijn meestal tussen de 140 en 170 centimeter lang als ze 12 jaar zijn. Ze wegen ongeveer tussen de 30 en 55 kilo. Dat hangt ook van de lengte af. Meisjes zijn meestal tussen de 142 en 168 centimeter lang als ze 12 jaar zijn.