Verschillend(e) en verscheiden(e) kunnen ook als bijvoeglijk naamwoord gebruikt worden in de betekenis 'van elkaar afwijkend'. Verschillend is ook in die betekenis gebruikelijker. (3a) Er zijn verschillende oplossingen te bedenken, die elk hun eigen voor- en nadelen hebben.
Welke soorten bijvoeglijke naamwoorden zijn er? Op het gebied van bijvoeglijke naamwoorden wordt onderscheid gemaakt tussen de soorten: attributief, zelfstandig, predicatief, bijwoordelijk en partitief.
Bijvoeglijke naamwoorden zijn woorden die iets zeggen over zelfstandig naamwoorden. Denk bijvoorbeeld aan de jonge man, de lieve kat of het mooie huis. Jonge, lieve en mooie zeggen iets over het woord dat erachter staat (de zelfstandig naamwoorden). Dit zijn dus voorbeelden van bijvoeglijke naamwoorden.
Zowel verschillende als verscheidene kan als onbepaald voornaamwoord in de betekenis 'een stuk of wat, nogal wat, een aantal' worden gebruikt. Verschillende is het gebruikelijkst.Verscheidene is een vrij formeel voornaamwoord dat vooral in geschreven taal voorkomt.
Het zelfstandig naamwoord soort (of het meervoud soorten) in de betekenis 'categorie van iets' kan gevolgd worden door een enkelvoudig of meervoudig zelfstandig naamwoord. In die constructie kan na soort ook het woord van volgen. De combinatie met van is minder gebruikelijk.
Wat is een zelfstandig naamwoord? Een zelfstandig naamwoord is een woordsoort dat een mens, dier, ding, (eigen)naam, gebeurtenis, plaats of abstracte zaak zoals gevoelens aanduidt. Voorbeelden van zelfstandig naamwoorden zijn: man,, kat, tafel, Amsterdam, moederdag, hemel of liefde.
Na de bijwoorden heel en erg is het niet gangbaar om verscheidene als attributief bijvoeglijk naamwoord (vóór een zelfstandig naamwoord) te gebruiken; alleen verschillende is dan correct.
Zelfstandig naamwoord
▸ Het was fijn om een vrouw in de groep te hebben, je kon direct een verschil in de sfeer merken. ▸ De verschillen in onze drie karakters konden niet groter zijn, maar hierdoor konden we het waarschijnlijk ook zo goed met elkaar vinden.
divers, verscheiden, verschillend. divers (bn) : breed, verschillend, verscheiden.
Bijvoeglijke naamwoorden krijgen geen buigings-e bij enkelvoudige het-woorden in combinatie met het lidwoord een ('n) of een ander woord dan de hierboven onder punt 3 genoemde woorden, bijvoorbeeld één, een beetje, elk, geen, genoeg, ieder, menig, veel, weinig, welk, zo'n, zulk.
Een bijvoeglijk naamwoord is een woord dat een eigenschap of toestand van een ander woord benoemt. In 'de rode auto' is rode een bijvoeglijk naamwoord. Dat geldt ook voor rood in 'De auto is rood.
"Veel" is geen bijvoeglijk naamwoord, het is een onbepaald telwoord.
Bijvoeglijk naamwoord
Dit is een mogelijk risico voor het project.
Een bijvoeglijk naamwoord geeft informatie over een zelfstandig naamwoord.Een bijwoord kan informatie geven over veel meer soorten woorden of over de hele zin. Zo kan een bijwoord iets vertellen over een werkwoord of een bijvoeglijk naamwoord.
Het woord 'leuk' zegt hier iets over het zelfstandig naamwoord 'buurjongen'. In deze zin is 'leuk' dus een bijvoeglijk naamwoord. Het woord 'erg' zegt ook iets over een ander woord uit de zin, namelijk over 'leuk'.
Zelfstandige naamwoorden zijn woorden als huis, boom, vrouw, hout, liefde en vakantie.
Zelfstandig naamwoord
Haar lichaam werd pas dagen later gevonden.
Alles en iedereen zijn onafhankelijke voornaamwoorden: ze staan nooit voor een zelfstandig naamwoord.
De volgende woordsoorten worden onderscheiden: werkwoorden, zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden, voornaamwoorden, bijwoorden, lidwoorden, telwoorden, voegwoorden, voorzetsels en tussenwerpsels.
Een voegwoord (of: conjunctie) is een verbindingswoord dat woorden, woordgroepen en zinnen met elkaar kan verbinden in een nevenschikkend of een onderschikkend verband. Voegwoorden worden dan ook onderscheiden in nevenschikkende en onderschikkende voegwoorden.
Bezittelijke voornaamwoorden zijn woorden als hun, haar, zijn, mijn, jouw en ons.Ze geven een bezitsrelatie aan tussen een persoon en een zelfstandig naamwoord.
Jullie is het persoonlijk voornaamwoord voor de tweede persoon meervoud in het Nederlands. Het is etymologisch een verbastering van jij+lui ("mensen, lieden"). De oervorm voor de tweede persoon meervoud is de Proto-Indo-Europese nominatief *iuH.
Wij is in het Nederlands het persoonlijk voornaamwoord voor de eerste persoon meervoud in de onderwerpsvorm. De onbenadrukte (gereduceerde) vorm is we. De tegenhanger van deze twee vormen in de voorwerpsvorm is ons.