Verkalking van de pees uit zich door pijn in de schouder en/of bovenarm. Deze pijn is met name aanwezig bij tillen en bovenhandse activiteiten. Soms beweegt de pees door de grote kalkhaard niet goed onder het schouderdak door en moet er een bepaalde manoeuvre gemaakt worden bij het heffen van de arm.
Vaak gaan de klachten vanzelf over, zodat er geen behandeling nodig is. Dit heet self limiting disease. In de periode dat de kalkafzetting spontaan oplost, kunt u tijdelijk hevige pijn ervaren. Dit komt doordat er tijdelijk meer druk in de pees ontstaat, wat pijn geeft.
Het gaat per definitie om een afzetting van calciumkristallen in één van de pezen. In het bijzonder gaat het hier om calcificaties (kalkafzettingen) in de pezen rond de schouderkop (meer bepaald de 'rotator cuff' pezen). Deze calcificaties ontstaan niet na een ongeval en zelfs niet na een overbelasting.
De eerste dagen na de barbotage kunt u veel pijn ervaren. Overdag gaat het meestal redelijk maar in de nacht kan de pijn u wakker houden. De periode van pijn wisselt per patiënt. Door het aanprikken van het kalk is de pees nog meer geprikkeld dan de pees al was.
Bij ongeveer 30 procent van de patiënten heeft een barbotage geen effect. Voor deze patiënten kan een operatie uitkomst bieden. Die ingreep wordt een Neerplastiek genoemd. Tijdens deze operatie wordt het kalk verwijderd.
Een injectie is over het algemeen niet erg pijnlijk.
Aderverkalking ontstaat door ophoping van cholesterol, ontstekingscellen en kalk in de wand van aderen. De vaatwand wordt daardoor langzaam dikker en minder elastisch. Ook kunnen vernauwingen ontstaan, waardoor bepaalde organen of spieren te weinig bloed en zuurstof krijgen.
veroudering van de pees, waardoor een kleine draagkracht ontstaat. te veel en zware activiteiten (te grote draaglast) verkeerd gebruik van de pezen door een verminderde coördinatie. ook kan de peesontsteking ontstaan door impingement.
Hoog cholesterol. Suikerziekte (diabetes). Overgewicht. Familiaire belasting (als hart- en vaatziekten bij familieleden voorkomen).
Aderverkalking, hersenschade en dementie
Mensen met aderverkalking in de slagaders naar de hersenen hadden ook een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen van een herseninfarct. Aderverkalking verhoogde ook het risico op dementie.
Gebruik weinig vlees en weinig verzadigde vetzuren (roomboter en vetten die stollen). Ook is weinig suiker van belang. Fruit zoals papaja, avocado, banaan, sinaasappel en appel zijn goede voedingsbronnen tegen aderverkalking. Vroeger werd gedacht dat cholesterol de grote boosdoener was maar dat is niet het geval.
Via het sneetje brengt de radioloog een naald in en wordt onder echogeleide de pees, het beenvlies, de slijmbeurs en eventuele verkalkingen in dit gebied behandeld. Tegelijk wordt er verdoving (Bupivacaïne) ingespoten. Daarna wordt er een ontstekingsremmer (Kenacort) in de slijmbeurs achtergelaten.
Shockwavetherapie bij schouderklachten
Het behandelplan bestaat uit vijf shockwave therapie behandelingen 1x per week. Na de vijfde sessie wordt wederom een echografisch onderzoek verricht om de voortgang inzichtelijk van uw schouderklachten.
Bij een geleidelijk verloop van de vernauwing in de aderen, behandelt uw arts u poliklinisch. Hij schrijft u cholesterolverlagers en/of bloedverdunners (aspirine) voor, in de vorm van tabletten.
De patiënten zullen meestal klagen over pijnklachten, krampen of een vermoeidheidsgevoel in de kuiten, bovenbenen of de billen. Dit is het gevolg van het zuurstoftekort in de spieren op het moment van de inspanning.
Slagaderverkalking is niet te genezen. Wel kan de ziekte geremd worden door medicijngebruik en een gezonde leefstijl. Of een vernauwde slagader behandeld moet worden is afhankelijk van de plaats van de vernauwing en de ernst van de klachten.
Bij een ontsteking of spierscheur door langdurig verkeerd gebruik of overbelasting van de schouder is het enkel aangewezen om je schouder tijdelijk te laten rusten als ook kleine bewegingen zeer pijnlijk zijn. Maar probeer dan toch een paar keer per dag je arm in meerdere richtingen te bewegen.
U kunt opvliegers krijgen: uw gezicht en hals worden ineens rood en u gaat zweten (1-2 dagen na de injectie). Als u diabetes heeft, kan uw bloedsuiker verhoogd zijn (de eerste dagen na de injectie). Uw menstruatiepatroon kan tijdelijk veranderen (dagen tot weken na de injectie). De huid rond de prik kan verkleuren.
Na een cortisone-injectie in een gewricht is het belangrijk dat je dat gewricht 24 uur laat rusten en gedurende de eerste week niet intensief belast (niet sporten). Het is mogelijk dat je de dag zelf wat meer pijn hebt in het gewricht. Hiervoor neem je best een pijnstiller op basis van paracetamol.
Gelukkig is, naast gezonde voeding, blijven bewegen juist goed om klachten te verminderen en is wandelen bij uitstek een geschikte activiteit. Omdat artrose slijtage van het kraakbeen is, dien je wel je eigen grenzen in de gaten te houden. Ook al is bewegen goed, overdaad schaadt in dit geval.
Bij heuppijn kunt u uitstralende pijn ervaren aan de voorkant en zijkant van uw bovenbeen tot aan de knie. Heupklachten kunnen ook gepaard gaan met liesklachten; meestal is dat een gevolg van belasting. Daarnaast kunt u last hebben van ochtendstijfheid die meestal binnen één uur na het opstaan verdwijnt.
In melk zit namelijk calcium, wat de botten en het kraakbeen kan versterken. Ditzelfde geldt voor het eten van kaas, maar bleek niet van toepassing te zijn bij de consumptie van yoghurt. De bevindingen van het onderzoek zijn gepubliceerd in het American College of Rheumatology [1].
Door de vernauwingen of afsluitingen van de beenslagader(s) stroomt er minder bloed in het been. De klachten zijn wisselend: pijn bij het lopen, die weer verdwijnt na een korte rustpauze, pijn in rust of 's nachts, infecties die niet genezen of verkleurende tenen.