Volwassenen en kinderen ≥ 2 jaar100 mg 2×/dag ('s morgens en 's avonds) gedurende 3 opeenvolgende dagen. Als er na 3 weken geen volledige genezing is verkregen, de behandeling herhalen.
Infecties met aarsmaden: 1 tablet en na 14 dagen opnieuw 1 tablet, zonodig iedere 14 dagen herhalen. Infecties met spoelwormen, zweepwormen en mijnwormen: 1 tablet 's morgens en 1 tablet 's avonds, gedurende 3 opeenvolgende dagen.
Na 2 weken zijn ook deze eitjes uitgekomen. Daarom moet de kuur na 2 weken worden herhaald. Met de volgende maatregelen kunt u voorkomen dat de infectie bij uw kind terugkomt. Of dat andere leden van het gezin ook deze infectie krijgen.
Een wormenkuur bestaat uit 2 pillen mebendazol. Slik 1 pil met een glas water. Slik 2 weken later weer 1 pil. Dit is nodig om zeker te zijn dat alle wormpjes dood zijn.
Geef mebendazol niet aan kinderen onder de 2 jaar zonder eerst met uw arts of apotheker te hebben overlegd. Heeft u te veel van dit medicijn gebruikt? Wanneer u teveel van dit middel heeft gebruikt, neem dan onmiddellijk contact op met uw arts. Dit medicijn is niet bedoeld om gedurende een lange periode in te nemen.
Symptomen van overdosering kunnen zijn: spierspasmen/spiertrekkingen/zwakte, moeite met ademhalen . Sommige soorten worminfecties kunnen gemakkelijk worden verspreid onder gezinsleden of mensen die in hetzelfde huishouden wonen. Het is belangrijk dat gezinsleden worden gecontroleerd, zelfs als ze geen symptomen hebben.
2–4 uur.
[10] Mebendazol wordt grotendeels primair gemetaboliseerd door de lever. Hogere plasmaspiegels van mebendazol zullen voorkomen bij patiënten met een verminderde leverfunctie of verminderde galuitscheiding. De halfwaardetijd van mebendazol is ongeveer 3 tot 6 uur na orale toediening. Mebendazole-uitscheiding vindt voornamelijk plaats via gal of urine.
Het voorkomen van onnodig medicijngebruik is echter ook bij een relatief onschuldig middel als mebendazol voor de patiënt zinvol en voorkomt milieubelasting. Medicatie kan geïndiceerd zijn als de infectie gepaard gaat met klachten.In dat geval hoeft niet het hele gezin preventief te worden behandeld.
U kunt mebendazol gebruiken om de mijnwormen te doden. De dosis hiervoor is hoger dan bij aarsmaden en de kuur duurt meestal drie dagen. In de weken hierna ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting. Als er na drie tot vier weken nog steeds wormen in de ontlasting zitten, moet u de kuur herhalen.
Niet op voorraad. Op alle sites van grote drogisterijen van Nederland staat deze boodschap bij het middel mebendazol. Drogisterijketen Etos laat aan RTL Nieuws weten dat het tekort wordt veroorzaakt doordat de grondstof voor het medicijn niet leverbaar is.
Stuipen, duizeligheid. erythema multiforme, een aandoening waarbij gezwollen rode plekken blaren kunnen vormen (Stevens-Johnson syndroom of toxische epidermale necrolyse), huiduitslag, gezwollen gezicht (angio-oedeem), netelroos, haaruitval. Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker.
Bij cysticercose in de hersenen kunnen epileptische aanvallen ontstaan, maar ook symptomen van hersenvliesontsteking, duizeligheid, hoofdpijn of hersenontsteking. In het oog kan cysticercose oogontsteking veroorzaken. Alle verschijnselen zijn afhankelijk van de hoeveelheid blaaswormen, de plaats, de vorm en de grootte.
Een volwassen hond kan je het beste vier keer per jaar ontwormen. Echter, als je na het toedienen van de wormenkuur dode of levende wormen in de ontlasting ziet, dan dien je de kuur na een maand te herhalen. Gaat je hond mee naar het buitenland dan moet je een wormenkuur tegen hartworm geven.
Gaan de aarswormen niet weg? Dan is het mogelijk dat de behandeling niet voldoende was en enkele wormen of eitjes overleefden. Aangezien aarsmaden zich snel en makkelijk verspreiden, is een herbesmetting niet uitgesloten. Daarom moeten bepaalde hygiënemaatregelen goed worden nageleefd.
alternatief: niclosamide (de tabletten dienen goed gekauwd te worden!) p.o. p.o.
Wat merk je van spoelwormen? Meestal merk je niets van een spoelworm in je darmen. Soms zie je een worm in je poep: glad, roze tot crème-wit van kleur, en 10 tot 40 centimeter lang. Als je heel veel rijpe eitjes inslikt, kun je wel klachten krijgen.
De aarsworm is een draadvormige, ronde, witte worm van maximaal 13 mm lang, die in de dikke darm van de mens leeft. Deze parasiet komt enkel bij de mens voor, en wordt van mens op mens overgedragen. Het volwassen wijfje legt haar eitjes rond de aars. Door krabben kunnen ze op de handen en het beddengoed terecht komen.
De eerste klacht van een cyste in de ogen, is dat je minder goed ziet. Soms voel je een bolletje onder de huid of in een spier. Volwassen wormen in de darmen kunnen aanleiding geven tot buikpijn, diarree of obstipatie.
1. Aarswormen (Enterobius vermicularis): 1 enkele tablet of 5 ml (= 1 doseerdop) drinkbare suspensie. Alle leden van het gezin moeten gelijktijdig worden behandeld en moeten deze behandeling na 2 tot 4 weken nog eens herhalen (opnieuw 1 tablet of 5 ml drinkbare suspensie voor alle gezinsleden).
De eitjes van de aarsmade kunnen buiten het lichaam lang in leven blijven. Zonder herbesmetting verdwijnt de infectie na 4–6 weken vanzelf. Daarom kan met hygiënische maatregelen het natuurlijk herstel worden afgewacht, vooral als er geen klachten zijn.
Aarswormen of aarsmaden zijn kleine, witte wormpjes van ongeveer één centimeter lang, die voorkomen in de darm van de mens. 's Avonds verlaten ze de darm en leggen ze eitjes rond de aars. Dit kan hevige jeuk en soms vage buikklachten veroorzaken. Mogelijks zie je de wormpjes bewegen in de poep of de onderbroek.
Jeuk rond je anus of vagina komt vaak door de kleine wormpjes (aarsmaden). Vooral 's nachts geven ze jeuk. Andere wormen die je in Nederland kunt krijgen, geven meestal geen klachten. Heel soms kun je bijvoorbeeld buikpijn krijgen door lintwormen, spoelwormen of zweepwormen.
Voorbeelden hiervan zijn buikpijn, een opgezette buik, kortademigheid, misselijkheid en snelle verzadiging na het eten. In zeldzame gevallen kunnen er problemen ontstaan door de aandoening. Er kan bijvoorbeeld een infectie ontstaan in een cyste. Klachten die hierbij vaak voorkomen zijn buikpijn en koorts.