Het is laag radioactief en niet schadelijk voor de gezondheid. Uraniumglas werd tussen 1870 en 1940 op vrij grote schaal geproduceerd. Het is gebruikt in kunstvoorwerpen, lampen, schalen, medicijnflessen, huishoudelijke voorwerpen en sieraden.
Annagroen glas is een type glas dat sterk fluoriseert onder invloed van UV licht, als was het neon. Ons daglicht bevat UV waardoor het glas gaat stralen, maar kunstmatig is het effect ook te zien met behulp van blacklight.
Uranium of uraan is een scheikundig element met symbool U en atoomnummer 92. Het is een metallisch grijs actinide en het element met de hoogste atoommassa dat van nature op Aarde voorkomt.
Wetenschappers hebben bij natuurlijke concentraties uranium geen schadelijke effecten gevonden. Er kunnen bij de opname van zeer grote hoeveelheden uranium echter wel chemische effecten optreden en deze kunnen bijvoorbeeld nierziektes veroorzaken.
Het glas heeft een groene of gele kleur die onder ultraviolette straling oplicht (fluoresceert). Het is laag radioactief en niet schadelijk voor de gezondheid. Uraniumglas werd tussen 1870 en 1940 op vrij grote schaal geproduceerd.
Chroomerts is een stof dat ervoor zorgt dat glas een groene kleur krijgt. Om blauw glas te kunnen maken wordt er kobaltoxide toegevoegd. Kobalt is een andere naam voor de kleur blauw. Bruin glas wordt gemaakt door een scheikundige verbinding van ijzer en zwavel.
Het is de aanwezigheid van ijzeroxiden in de samenstelling van het basisglas (floatglas geheten), die deze licht groene tint aan het glas geeft. Er zijn glastypen die zo weinig metaaloxiden bevatten dat deze licht groene esthetiek kan worden geëlimineerd. Dit is het gamma extra-blanke beglazingen.
Gekleurd glas (denk aan groen glas – rood glas of geel glas) wordt gemaakt door andere grondstoffen erin te verwerken. Om rood glas te maken heb je bijvoorbeeld goudkorrels nodig. Dat is ook meteen de duurste kleur glas om te kopen!
Bij het glasproductieproces worden er in de glasoven grondstoffen toegevoegd die de kleur geven aan het glas. Het glas blijft wel doorzichtig maar dan met een tintje eraan. Hoe dikker het glas, des te intenser de kleur. Er zit in dikker glas ten slotte meer pigment dan in dunner glas.
Ongeveer 60 procent van al het verpakkingsglas is wit, terwijl maar 50 procent van alle glasbakken geschikt is voor kleurscheiding. Daarom is er altijd een tekort aan wit glas. En soms een overschot aan bont. Op kleur scheiden bespaart dus grondstoffen en energie om weer nieuw wit glas te maken.
Om glas te maken, zijn er verschillende grondstoffen nodig. Deze zijn hoofdzakelijk zand, soda en kalk. Alvorens deze samen te mengen, worden ze goed afgewogen. De juiste hoeveelheid van elke grondstof in de mengeling zorgt ervoor dat de beste beglazingen kunnen worden gemaakt.
In het smeltproduct (glas) wordt altijd als grondstof zand (siliciumoxide SiO2) gebruikt. Aan dit basisproduct kunnen vele stoffen worden toegevoegd, zoals borosilicaat, germanium, fosfor, arsenicum, lood en metalen of metaaloxiden.
Na 1960: floatglas
Hierbij worden eerst de grondstoffen in een oven gesmolten tot ongeveer 1100°C. Het mengsel wordt vervolgens in een ondiep bad met gesmolten tin gegoten. Hier blijft het mengsel op drijven (vandaar de term 'floatglas') en verspreidt zich gelijkmatig.
Potas of soda zijn lang noodzakelijk geweest voor de productie van glas. Om van kwarts of zand glas te kunnen maken, moet het smeltpunt namenlijk aanzienlijk worden verlaagd. Dit kan door toevoeging van potas, soda of glauberzout.
Als ze glas willen maken doen ze zand, soda en kalk door elkaar in een oven. Niet een oven die je thuis hebt, maar één die 2300 graden kan bereiken. Dan smelt het en wordt het een dik mengsel: vloeibaar glas. Je drinkt bijna elke dag wel uit een glas.
In de middeleeuwen was Venetië het centrum van de glasindustrie. Van daaruit ontwikkelde deze industrie zich in heel Europa. Tot aan het begin van de twintigste eeuw werd glas gemaakt door grondstoffen te smelten in een oven en het gesmolten mengsel daarna met een blaaspijp tot kleine ruitjes te maken.
In principe kan elk glas in de magnetron. Als je bv water kookt kun je allen niet zien als het water het kookpunt bereikt, dit kun je oplossen door er een glazen lepeltje in te zetten waardoor er trillingen zichtbaar worden waar het lepeltje in het water staat als het water gaat koken.
De oudste bekende glazen voorwerpen zijn in het Nabije Oosten gevonden en dateren van 5000 jaar voor Christus. Het zijn glasparels, die waarschijnlijk in de natuur zijn gevormd, of per toeval zijn ontstaan door verhitting van kwartskorreltjes in het zand.
Daarbij komt dat gehard glas een hittebestendigheid tot ongeveer 270 graden Celsius heeft. Wanneer het glas toch zou bezwijken onder druk of hitte valt het uiteen in stukjes zodat niemand gewond kan raken.
Niet: glazen en vazen
Ander glas dan verpakkingsglas - zoals theeglazen, wijnglazen, andere drinkglazen, (oven)schalen, vazen en sierflessen - is niet geschikt voor de glasbak, maar hoort in de vuilnisbak bij het restafval. Theeglazen en ovenschalen zijn van hittebestendig glas gemaakt.
,,Er is een groot verschil in smelttemperatuur van glas. Die glazen flessen en potten kan je eindeloos recyclen, dat glas smelt gewoon. De rest smelt niet mee.”
Gooi glazen flesjes met restanten chemicaliën, zoals parfum, in zijn geheel bij het restafval. Het ingezamelde glas gaat naar een fabriek die alles wat geen glas is, zoals deksels, kurken en etiketten, eruit haalt.
Rookglas is "In de massa" gekleurd floatglas. De kleur zit door en door in het glas. Afhankelijk van de dikte wordt de kleur donkerder, waardoor er moeilijker doorheen valt te kijken.
Lichtdoorlatendheid autoruiten
De voorruit en de naast de bestuurderszitplaats aanwezige zijruiten moeten minimaal 55% van het licht doorlaten. De achterzijruiten en de achterruit mogen een lagere lichtdoorlatendheid hebben als de auto links en rechts een buitenspiegel heeft.