Risperidon is geen verslavend middel. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je steeds meer behoefte hebt om het medicijn vaker te gebruiken dan voorgeschreven. Wel kunnen er onthoudingsverschijnselen optreden als je stopt met het medicijn.
Bij psychoses gebruikt u risperidon meestal een half jaar tot meerdere jaren. Bijwerkingen die kunnen voorkomen: seksuele stoornissen (soals minder zin hebben in seks), hoofdpijn, depressivieve klachten en zwaarder worden. Raadpleeg uw arts als u hier last van heeft.
Als u geleidelijk afbouwt heeft u minder kans op meteen een nieuwe psychose. Bovendien voorkomt u daarmee ontwenningsverschijnselen, zoals zweten, misselijkheid, gebrek aan eetlust, diarree, angst, slapeloosheid, onrust, loopneus, spierpijn en vreemde gevoelswaarnemingen, zoals kriebels.
Volwassenen. Oraal: begindosering: 2 mg 1×/dag, indien nodig met intervallen van 24 uur verhogen in stappen van 1 mg/dag tot de aanbevolen dosering van 1–6 mg/dag; de veiligheid van doses > 6 mg zijn niet onderzocht.
U zult gewoonlijk beginnen met een dosis van 2 ml drank (2 mg risperidon) eenmaal per dag. Vervolgens kan uw dosis geleidelijk door uw arts worden aangepast, afhankelijk van hoe u op de behandeling reageert. De meeste mensen voelen zich beter met een dagelijkse dosis van 1 tot 6 ml drank (1 tot 6 mg risperidon).
Patiënten dienen te beginnen met risperidon in een dosering van 2 mg/dag. De dosering kan op de tweede dag worden verhoogd tot 4 mg. Vervolgens kan de dosering behouden blijven of zo nodig individueel verder worden aangepast. De meeste patiënten zullen baat hebben bij een dagelijkse dosis tussen 4 en 6 mg.
Risperidon neem je meestal eenmaal per dag in, en soms twee keer per dag (heel soms zelfs drie keer, maar bijna nooit). Je kunt het 's ochtends innemen, maar als je er suf van wordt, kun je het beter 's avonds innemen. Je moet het wel elke dag innemen.
Een psychose duurt meestal enkele dagen tot enkele maanden. Ongeveer 2 tot 3 van de 100 mensen heeft ooit in zijn leven een psychose. Een psychose komt vaker op jong-volwassen leeftijd voor. Sommige mensen krijgen één keer een psychose, anderen vaker.
bij overprikkeling en probleemgedrag: risperidon. bij prikkelbaarheid, agressie, dwanggedachten en dwanghandelingen: antidepressiva.
Onrust of aanhoudende agressie en autisme: risperidon maakt onrust, angst en agressiviteit kleiner. Delier: risperidon onderdrukt de verschijnselen van een psychose of delier. Psychose (bij schizofrenie): risperidon onderdrukt de verschijnselen van een psychose.
Risperidon (Risperdal®) behoort tot de atypische antipsychotica. Het middel is geregistreerd voor gebruik bij de behandeling van schizofrenie, ernstige agressie bij dementie, en manische episodes.
Het vermindert in de hersenen het effect van natuurlijk voorkomende stoffen, voornamelijk dopamine. Hierdoor verminderen psychosen en onrust. Artsen schrijven het voor bij psychose, schizofrenie, bewegingsstoornissen, manie, depressie en onrust.
Dit medicijn valt onder de groep van medicijnen die 'antipsychotica' worden genoemd. Dit medicijn wordt gebruikt voor: Behandeling van schizofrenie, waarbij u dingen kunt zien, horen of voelen die er niet zijn, dingen kunt geloven die niet waar zijn, of zich buitengewoon achterdochtig, of verward kunt voelen.
Een eerste psychose gaat altijd over.
Hoe eerder de psychose overgaat, hoe groter de kans dat er geen nieuwe psychose komt. Behandeling bestaat meestal uit medicatie en psycho-educatie (om meer te leren over psychoses) en psychotherapie (om ermee te leren omgaan).
Een eerste psychose uit zich meestal tussen het zestiende en het dertigste levensjaar. In ongeveer de helft van de gevallen leidt een psychose tot een meer blijvende vorm. Dit noemen we schizofrenie (terugkerende psychotische periodes).
Een psychose begint vaak met niet-specifieke klachten. Iemand verandert bijvoorbeeld in zijn gedrag, lijkt niet langer geïnteresseerd in sociale contacten en wordt minder actief. Vervolgens wordt hij bijvoorbeeld achterdochtig, hoort stemmen, hallucineert en kan niet meer helder denken.
Er is beperkt bewijs voor een bescheiden behandelingseffect van risperidon voor prikkelbaarheid en agressie. Daarnaast is er enig bewijs dat behandeling met risperidon een gunstige invloed kan hebben op autistisch gedrag, repetitief gedrag als kernsymptoom voor autisme en de globale ernst van de symptomen.
Er zijn geen beperkingen voor geneesmiddelen en babyvoeding die je nodig hebt tijdens de vlucht. Hou wel rekening met volgende zaken: Wanneer je meer dan 100 ml van een geneesmiddel meeneemt, kan je dit best apart houden en aangeven. Voor niet-vloeibare geneesmiddelen zijn er geen beperkingen.
Voor medicijnen die onder de Opiumwet vallen, moet u een Schengenverklaring of een medische verklaring aanvragen. Dit hangt af van het land waar u naar toe gaat. Opiaten zijn bijvoorbeeld slaapmiddelen, sterke pijnstillers, ADHD-medicijnen of medicinale cannabis. Het medicijnpaspoort is geen geldig reisdocument.
Het effect van antipsychotica bij de behandeling van neuropsychiatrische symptomen bij patiënten met dementie is beperkt. De antipsychotica aripirazole, olanzapine, risperidon en haloperidol hebben een beperkt effect op neuropsychiatrische symptomen bij dementie.
Methylfenidaat (Ritalin en Concerta)
Deze medicijnen bevatten de werkzame stof methylfenidaat, wat een vorm van amfetamine is. Methylfenidaat heeft een stimulerende werking op hersennetwerken die ervoor zorgen dat andere gebieden afgeremd worden en heeft, in de juiste dosering, dus een kalmerend effect.
Manie is een periode van overdreven opgewektheid, waarbij men de realiteit uit het oog verliest. Soms kunnen ingrijpende gebeurtenissen, zoals een bevalling of het overlijden van een naaste, een manie uitlokken. Vaak worden perioden van manie afgewisseld met perioden van depressie.
Indicaties. De belangrijkste indicaties van antipsychotica (neuroleptica) is uiteraard het behandelen van desintegratie in de vorm van acute dan wel chronische psychosen. Daarnaast kunnen zij deel uitmaken van de behandeling van ernstige depressies, zeker wanneer deze gepaard gaan met psychotische verschijnselen.
Mogelijke problemen zijn: Medicatie in retardvorm zorgt voor een vertraagde vrijstelling in de darmen. Het pletten, openen of breken van dit soort medicatie kan leiden tot een versnelde opname hiervan. Voor medicatie met een nauwe therapeutische marge kan dit leiden tot een intoxicatie.