Grootte: 40 tot 80 cm, staartlengte: 17 tot 30 cm.Gewicht: 2 tot 6 kg. Kleur man/vrouw: Standaard is de kleur van stinkdieren zwart/wit, maar er zijn diverse kleurslagen bekend zoals bruin/wit en wit.
Van oorsprong komt hij voor in grote delen van Noord-Amerika, van het zuiden van Canada tot het noorden van Mexico, met uitzondering van woestijnen en meestal niet boven 1800 m. Daarbuiten komt het dier eigenlijk niet in het wild voor. Wel wordt het stinkdier af en toe als huisdier gehouden, o.a. in Nederland.
Het stinkdier eet in de warmere lente en zomer voornamelijk insecten. Maar wat hij ook graag lust zijn noten, wortels, bessen en kleine reptielen en zoogdieren.
Een stinkdier heeft geen scherpe stekels of lange slagtanden. Maar als hij in gevaar is, kan hij zijn vijanden wel wegjagen. Hij kan een vloeistof spuiten die zo vies is, dat alles en iedereen er vandoor gaat. De vloeistof ruikt naar uien, of rotte eieren.
Het zijn over het algemeen zeer bewegelijke, goed klimmende of springende roofdieren; velen zijn actief bij schemering of 's nachts. Voor het houden van marterachtigen en stinkdieren zijn buitenverblijven voldoende.
dan spuit het stinkdier een sterke geur waarmee hij drie tot vijf meter kan spuiten. De geur blijft lang hangen en is van ver te ruiken. Hij moet wel zuinig zijn met zijn vloeistoffen, omdat het een paar weken duurt voordat het weer volledig aangemaakt is. Zonder deze vloeistof is hij weerloos voor vijanden.
Het liefst eten ze dierlijk voedsel zoals sprinkhanen, kevers, eieren en kleine zoogdieren. Maar voor bessen, fruit en maïs halen stinkdieren ook hun neus niet op.
De stichting wijst mensen vooral ook op de nadelen van het houden van stinkdieren. In de praktijk blijkt namelijk dat het houden van stinkdieren enorm kan tegenvallen, ook al zien ze er nog zo schattig uit. Stinkdieren worden in Amerika al meer dan honderd jaar als huisdier gehouden.
Ook kunnen ze zo'n 24 kilometer per uur hard lopen en goed zwemmen. Stinkdieren werden gekweekt vanwege hun mooie zwart-witte bontjas.
Stinkdieren zijn overwegend nachtdieren die hun naam danken aan de manier waarop ze zichzelf verdedigen. Als een stinkdier zich ernstig bedreigd voelt, spuit hij een zeer stinkende vloeistof over zijn vijand. Het stinkdier waarschuwt zijn belager voordat hij de vloeistof spuit. Zijn wit-zwarte vacht laat hij bewegen.
Meestal zijn stinkdieren zwijgzaam, maar ze kunnen een reeks van geluiden maken, zoals kirren, knorren, piepen, grommen en smakken. Geluiden zijn meestal een afspiegeling van hoe het stinkdier zich voelt. Jonge dieren maken meer geluid dan volwassen dieren.
Stinkdieren maken vaak gebruik van een verlaten hol. Ook een holle boom voldoet aan de eisen van een schuilplaats. Ze houden geen winterslaap maar zijn bij koud weer minder actief, zo besparen ze energie.
De das heeft een grote, brede kop en een zwaargebouwd gedrongen lichaam. Hij heeft korte poten en een korte, brede, bossige staart. De rug en de flanken hebben een zwart-witte vacht en de onderzijde is geelwit. De kop is wit met twee brede zwarte strepen.
Wasberen (Procyon) zijn een geslacht van de roofdieren (Carnivora) uit de familie kleine beren (Procyonidae). Ze komen voor in grote delen van Amerika en Noord-Europa. De bekendste soort wasbeer is de gewone wasbeer (Procyon lotor).
Met de komst van de lijst wordt het straks niet meer mogelijk om exotische zoogdieren te houden, te fokken of te verhandelen en kan illegale dierenhandel en stroperij beter worden tegengegaan. Dit betekent bijvoorbeeld dat dieren als de serval, Russische dwerghamster en de egel niet meer toegestaan worden als huisdier.
"Er zijn geen maatstaven over hoeveel huisdieren je mag hebben", vertelt Dik Nagtegaal van de Dierenbescherming.
Witstaartstekelvarkens leven in Centraal- en Zuid -Azië en in grote delen van het Midden-Oosten. Het liefst leven de stekelvarkens in de bergen, maar zij zijn ook vaak te vinden in de bossen. Overdag slapen zij in zelf gegraven holen of in gaten tussen de rotsen. Tijdens de schemering gaan zij op pad om eten te zoeken.
Het leefgebied van stokstaartjes zijn droge gebieden in Zuid-Afrika, Botswana, Zimbabwe en Mozambique. Hun verspreiding hangt af van het grond type en hebben vaste tot harde gronden de voorkeur. Het zijn hele sociale dieren en leven dan ook in groepen van ongeveer dertig stokstaartjes.
Het stinkdier is een roofdier dat vooral in Amerika en China voorkomt. Het wordt ook wel skunk genoemd. Het dankt zijn naam aan de manier hoe hij zijn vijanden wegjaagt. Als hij zich bedreigd voelt, spuit hij een zeer stinkende stof over zijn vijand.
Een marter huppelt wat meer. Steenmarters zijn zoogdieren en behoren tot de groep roofdieren, zijn famielie van de marterachtigen (mustelidae), en bestaat uit marters, wezels, bunzingen, dassen, otters en stinkdieren.
Waarom stinken ze zo? Ruiken doe je niet alleen met je neus, ook met je hersenen. Geuren bestaan uit chemische moleculen die binden aan het reukepitheel in de neus. Daar zitten 350 tot 400 geurreceptoren waar de vluchtige geurmoleculen aan binden.
Het voedsel van de bunzing bestaat uit allerlei dierlijk voedsel zoals konijnen, hazen, ratten, muizen, mollen, vogels, vogeleieren, reptielen, amfibieën en insecten, maar ook vogelkers, bosbes of ander fruit wordt gegeven. De bunzing gaat bij de jacht vooral op zijn neus en oren af.