Parelgerst bevat gluten, maar in mindere mate dan tarwe. Het is bovenal een goede bron van eiwitten, magnesium, ijzer, zink, vitamine B6 en voedingsvezel. Bekijk hier heerlijke recepten met parelgort: Risotto van parelgort met pompoen, salie en pancetta.
Gort is gepelde gerst. En gerst is dan weer een graansoort die we vroeger aten, maar tegenwoordig vooral gebruikt wordt om bier mee te brouwen. Voor het maken van gort pellen en slijpen we de gerst.
In 100 gram grutten vinden we ongeveer 350 calorieën.Het hoge vezelgehalte zorgt ervoor dat maaltijden met toevoeging van parelgort langer vol aanvoelen en tussendoortjes overbodig zijn. Dit alles zorgt ervoor dat gerst steeds meer gewaardeerd wordt door mensen die afvallen en zorgen voor een slank figuur.
Gort is een gerstvariant waarvan het vliesje om de korrel is weggeslepen. Bij parelgort duurt dit slijpproces nog iets langer, totdat de parel mooi rond geslepen is. Parelgort is dus de gepolijste parel onder de gerstkorrels. En die pareltjes zitten boordevol vitaminen, mineralen en vezels.
Het wordt vaak verward met parelgerst, maar er is wel een belangrijk verschil tussen die twee. Zo is parelgerst de ongepelde variant, wat hem nog een stuk gezonder en voedzamer maakt dan parelgort. Beide varianten zijn overigens een bron van eiwitten en vezels, dus kun je ze gerust regelmatig op je menu zetten.
Een wilde grassoort is de voorouder van gerst. Gerst komt uit hetzelfde geslacht als de tarwe, daarmee is gerst verwacht aan tarwe. Toch is gerst niet exact hetzelfde als tarwe, dit komt door de onderverdeling in de familie rassen, waarin tarwe en gerst verschillen.
Parelcouscous wordt, net als couscous, gemaakt van grofgemalen gries van durumtarwe.Doordat parelcouscous groter is dan couscous, is de bereidingswijze ook anders. Parelcouscous moet je namelijk ongeveer 10 minuten laten koken. Parelcouscous heeft een zachtere en vollere smaak dan couscous.
Gort of parelgort is gepelde gerst en behoort dus tot de glutenbevattende graansoorten. . Gluten zit ook in producten die van deze granen zijn gemaakt. Daarom moeten deze granen vermeden worden.
Het behoud van de zemel maakt gerst tot de meest gezonde keuze. Gerst is als het ware een volkorenversie van zichzelf en heeft een stevige structuur. Gort en parelgrot bevatten minder vezels en zijn daardoor minder voedzaam en zachter.
Tot het begin van de vorige eeuw stond gerst (gort en parelgort) vaak op het menu, maar het graan is verdrongen door tarwe. Het is een graansoort die gemakkelijk te kweken is. Het groeit dan ook van India tot Nederland, maar komt oorspronkelijk uit Syrië en Afghanistan.
Voor de gezondheid zijn alle volkorengranen goede keuzes, maar voor de effecten op het cholesterol zijn sommige volkoren graansoorten gunstiger dan anderen. Het eten van haver of gerst (die beiden bèta-glucanenvezels bevatten) verlaagt het slechte LDL-cholesterol.
Volle granen zoals volkorenbrood, havermout, bruine rijst en volkorenpasta zijn goed voor je gezondheid. Ze bevatten voedingsvezels en nuttige voedingsstoffen.
Zoek je een goed alternatief? Probeer voor zoete bereidingen eens onze Dessert rijst en voor hartige recepten de Orzo of de Parelcouscous.
Wat zijn granen? Graan is de verzamelnaam voor de zaden van grassen. Rijst, tarwe, gerst en rogge zijn voorbeelden van granen. Van granen worden diverse graanproducten gemaakt zoals meel, brood, ontbijtgranen, couscous en pasta.
Graan is een verzamelnaam voor de vruchten van grassen die samen wereldwijd de belangrijkste voedingsbron voor de mens vormen. Als granen kennen we onder meer tarwe, rijst, gierst, gerst, haver, rogge, teff, mais, spelt...
Tarwe is een graansoort. Meel en bloem zijn vaak gemaakt van tarwe. Het zit verwerkt in diverse producten zoals brood, pannenkoeken, pasta en couscous. Er zijn verschillende soorten tarwe zoals emmer, spelt, harde durum-tarwe en zachte broodtarwe.
Tarwe herken je aan de bolvormige, lichtbruin gekleurde korrel (met een lijntje aan een kant). Bij ons is tarwe de meest gegeten graansoort. Waaraan het zijn populariteit dankt? Het laat zich gemakkelijk verwerken en is eenvoudig om mee te bakken.
Haver vormt een aparte groep binnen de grassenfamilie. Dat verklaart ook waarom haver anders is en specifieke voedingseigenschappen heeft die niet aanwezig zijn in de drie glutenbevattende granen tarwe, gerst en rogge, en ook verschilt van bijvoorbeeld rijst.
Grutten is een benaming voor graan in gepelde en gebroken vorm. De in Nederland tot grutten verwerkte graansoorten waren van oudsher gerst of gort (= gepelde gerst), boekweit en haver.
Glutenvrije producten zijn niet automatisch ook tarwevrij. Glutenvrij is namelijk niet hetzelfde als tarwevrij. Dit kan behoorlijk verwarrend zijn als je net glutenvrij moet gaan eten. Als je glutenvrij eet, eet je geen tarwe maar vermijd je óók andere producten waar gluten in zitten zoals rogge, bulgur, spelt etc.
Tarwe bevat van nature gluten.
Gluten is een groep eiwitten dat van nature voorkomt in het kiemwit van sommige granen, namelijk: alle soorten tarwe (emmer, kamut, spelt, durum), rogge en gerst. Gluten zorgt voor elasticiteit en rekbaarheid van het meel.
Zilvervliesrijst en aardappelen zijn van nature glutenvrij en kun je gewoon eten. Ook glutenvrije granen, zoals gierst, teff, quinoa en boekweit zijn geschikt. Gebruik haver alleen als er expliciet 'glutenvrij' op de verpakking staat of als er het 'Crossed Grain' keurmerk op staat.
Couscous wordt gemaakt door tarwebloem met water fijn te wrijven. Het is dus een bewerking van (durum)tarwe en lijkt daarom meer op pasta. Couscous valt binnen de productgroep granen. Je kunt couscous prima als vervanger van rijst, pasta of aardappels eten.
Hoewel sommige mensen denken dat couscous een aparte graansoort is, is het eigenlijk een soort pasta. Net als spaghetti of penne wordt het gemaakt van durum tarwegriesmeel, oftewel semolina.Van tarwe dus.
Wel bevat quinoa meer calorieën en vetten dan bulgur. Maar voor de stoelgang is bulgur dan weer goed, omdat deze de meeste vezels bevat. Beide zitten vol vitamines en daarom is er niet per se een betere keuze.