Mais is een graansoort. Je kunt het ook eten als groente. Maiskorrels groeien en rijpen in kolven die omhuld zijn met grote schutbladeren. De zaden van maiskolven zijn meestal goudgeel, maar er bestaan ook donkerrode, blauwe, violette en zwarte soorten.
Mais (ook wel: maïs) wordt vaak gegeten als groente, maar dat is het eigenlijk niet. Het is een graansoort, net zoals rijst, gerst, haver, rogge, spelt en tarwe. De kleine korreltjes groeien aan een kolf omringd door grote schutbladeren. Er bestaan allerlei soorten.
Maïs (Zea mays L.) behoort tot de familie van de Gramineeën of Grasachtigen. Van oorsprong is maïs een subtropisch gewas.
Het lichaam kan maïskorrels niet afbreken
Ze zijn uit cellulose opgebouwd, het hoofdbestanddeel van bijvoorbeeld katoen en hout. Ons spijsverteringsstelsel heeft geen enzymen om cellulosevezels af te breken, en daarom kan het lichaam de maïskorrel niet verteren en komt hij heel naar buiten.
Maïs bevat veel onoplosbare vezels. Daarom zou het zogezegd niet goed verteren. Is dat een feit of een fabel? Volgens McDaniel zijn deze vezels net goed voor onze spijsvertering en zouden ze zelfs helpen bij de groei van goede darmbacteriën.
Alhoewel je het wel zou denken, vanwege de koolhydraten en fructose ( 3,2 gram fruitsuikers per 100 gram) is maïs geen dikmaker. Zoals eerder geschreven bevat het erg veel voedingsvezel, wat de spijsvertering reguleert en zorgt voor een goede balans in de bloedsuikerspiegel.
Ondanks het aantal koolhydraten en de fructose (fruitsuikers; 3,2 gram suiker per 100 gram) is mais geen dikmaker. Het reguleert de spijsvertering en zorgt voor een gezonde bloedsuikerspiegel, mede door de vitamine B en de proteïnen (eiwitten) in mais. Dit maakt mais gezond.
Er wordt weleens stellig beweerd dat maïs ongezond is, maar de gele korrels bevatten veel voedingsstoffen. Maïs bevat wel veel zetmeel waardoor het vaak door mensen wordt gemeden die een koolhydraatarm dieet volgen. Maar maïs kan helemaal geen kwaad, zelfs niet wanneer je wat probeert af te vallen.
In maismeel zit veel fosfor, ijzer en vezels. De vezels vergezellen de koolhydraten. Maismeel kun je in feite als vervanging voor tarwemeel gebruiken. In veel Latijns-Amerikaanse landen eet men grotendeels maismeel in plaats van tarwemeel.
In totaal duurt je hele spijsvertering 24 tot 48 uur, afhankelijk van wat je precies gegeten hebt en hoeveel.
De maïs die aan dieren gevoerd wordt is een andere soort dan die mensen eten. Voedermaïs groeit in Nederland, maar suikermaïs komt uit verre landen. Als korrels in blik is dat wel goed betaalbaar, maar de verse kolven zijn vanwege de transportkosten enhun beperkte houdbaarheid inderdaad prijzig.
De kleine maïskolfjes kunnen zelfs rauw gegeten worden, hoeven daarom nauwelijks gekookt te worden, en zijn zeer geschikt voor roerbakken. Ze worden met spil (kern) en al gegeten.
Granen zijn de zaden van grassen. Voorbeelden van die zaden zijn rijst, tarwe en mais. Van granen worden diverse producten gemaakt, zoals meel, brood en pasta.
Rijst is een graansoort. Zilvervliesrijst staat in de Schijf van Vijf. Zilvervliesrijst bevat vezels en is een bron van koolhydraten en andere gezonde voedingsstoffen. Zilvervliesrijst is een volkoren graanproduct.
In Nederland hoort de aardappel niet bij de groenten, maar bij de brood en granen. Waarom is dat zo? In Nederland tel je aardappels niet mee als groenten. Net als groente bevatten aardappelen veel vitamines en mineralen zoals kalium, vitamine B6, foliumzuur en vitamine C.
Wit of bruin brood, volkoren of maïs, allemaal koolhydraatrijke producten die je best vermijdt in een koolhydraatarm dieet. Niet alleen brood trouwens, alle producten waar veel graan (tarwe, rogge, maïs, rijst, haver, gerst, gierst, etc) in zit zijn rijk aan koolhydraten.
Maïs is een gezonde bron van koolhydraten, welke je lichaam van de nodige energie kunnen voorzien. Daarnaast bevat maïs een ruime hoeveelheid aan folaat (vitamine B11). Je lichaam heeft folaat nodig voor de aanmaak van cellen en weefsels, waaronder je rode en witte bloedcellen.
Maïs bevat naar verhouding meer eiwitten dan tarwe en meer gluten dan rijst. Als we kijken naar vitaminen en mineralen, dan bevatten tarwe- en roggenmeel, over het algemeen de hoogste gehaltes, boekweit iets minder en maïsmeel 'scoort' bij de meeste vitamines en mineralen het laagst van deze 4 soorten.
Welke voedingsstoffen in komkommers zijn gezond? Een komkommer bevat erg weinig calorieën, maar zit wel vol met goede voedingsstoffen en vezels. Voorbeelden hiervan zijn kalium, vitamine K en antioxidanten. Zo houdt het mineraal kalium je vochtgehalte in balans en de normale bloeddruk in stand.
Naast gezonde vetten zit de avocado ook vol met vezels, vitaminen en mineralen. Het is een goede bron van kalium, magnesium, vitamine A, B1, B2, B6, C, E en foliumzuur (B11). Vooral het mineraalgehalte is erg hoog: bijna drie keer zoveel als in de meeste andere vruchten. Avocado is ook erg goed voor je huid.
Tomaten: lekker, veelzijdig en supergezond
Tomaten zijn niet alleen lekker en veelzijdig, ze zijn ook erg gezond. Ze zijn een goede bron van vitamine C en K, lycopeen, kalium en foliumzuur. Tomaten dragen hierdoor onder andere bij aan een gezond hart en vaatstelsel, sterke botten en een mooie huid.
Als we de maiswafel qua voedingswaarden vergelijken met de rijstwafel, zien we dat er vrijwel geen verschillen zijn. Dit betekend dat beide even gezond zijn. Wat betreft de smaak vind ik dat de maiswafels het echt winnen! Deze zijn veel smaakvoller, bijna zoals popcorn.
Zetmeelachtige en bepaalde wortelachtige groenten zouden op lange termijn bijdragen tot een zwaarder gewicht. Daaronder vallen onder andere erwten, maïs, wortelen, pompoen, pastinaak en – no surprise there – aardappelen.
Waar de een zich goed bij voelt, kan bij een ander voor een opgeblazen gevoel zorgen. En dat niet alleen. Winderigheid, boeren, krampen, obstipatie, diarree en buikpijn kunnen veroorzaakt worden door teveel vezels. En dus eigenlijk door teveel groenten.