Kleigrond is vruchtbaar, maar weinig doorlatend. Goed losmaken bij de aanleg en bij voorkeur met een mulchlaag werken. Voor de structuur is op oudere, kalkarme kleigronden een bekalking nuttig. Verder zoveel mogelijk humus doorwerken en eventueel ook grof zand.
Kleigrond. Kleigrond is heel vruchtbaar, maar moeilijk bewerkbaar. Voornamelijk doordat er zo weinig lucht tussen de fijne gronddeeltjes zit. Kleigrond houdt veel water vast, maar in de zomer wordt het soms zo hard als beton.
Kleigronden bevatten vaak veel voedingsstoffen en houden veel water vast. Planten die dus graag natter staan en veel voedingsstoffen vragen doen het goed op kleigronden.
Je kunt kleigrond duurzaam verbeteren door er een flinke lading compost, organische mest of bladaarde doorheen te mengen. Werk die oppervlakkig in de toplaag en regenwormen doen de rest wel. De humusdeeltjes maken de bodem luchtiger, verbeteren de vochthuishouding en stimuleren het bodemleven.
Voordelen kleigrond in de moestuin
Voedingsstoffen blijven lang behouden en spoelen niet snel uit. Dat is ook de reden dat grootverbruikers zoals koolgewassen het goed doen op kleigrond. Ook planten die graag op een goed vochtige grond staan kan je vaak kweken op kleigrond.
Top groenten voor klei grond : knollen (biet en knolselder) en aardappelen. Flop groenten voor klei grond : planten die niet graag met hun voeten in het water staan (uien), wortelen en planten die niet tegen de vrieskou kunnen.
Er is gebleken dat een bodem met meer dan 8% kleideeltjes vruchtbaar is én beter bestand is tegen langdurige droogte. Bovendien blijft er meer CO2 in de bodem zitten doordat de bodem extra organische stof vasthoudt door binding aan kleideeltjes. Hierdoor is klei uitstekend te gebruiken in de landbouw.
De deeltjes hebben een negatieve elektrische lading, waardoor ze sterker aan elkaar hechten, en ook stoffen als kalium, calsium en magnesium aan zich binden. Kleigronden houden water lang vast, en hebben minder last van uitspoeling dan zandgronden. Ze zijn daardoor meestal voedselrijk.
Lavendel planten in de volle grond
In Frankrijk is de grond veelal kalkrijk en droog, probeer dit na te bootsen in je eigen tuin. Op een heel vochtige plek in je tuin of in zware kleigrond is lavendel niet op zijn best.
Voor zand- en veengronden geldt bijvoorbeeld dat deze over het algemeen wat zuurder zijn, met een pH-waarde tussen de 4,5 en 5,5. Kleigronden daarentegen zijn minder zuur met een pH-waarde vanaf ongeveer 6,7 en hoger.
Als gevolg van de plaatjesvorm en chemische samenstelling heeft een kleiplaatje een positieve en een negatieve kant waardoor water en mineralen beter worden vastgehouden. Samen met het humusgehalte (voor zowel zand- als kleigrond) bepaalt dat een groot deel van de vruchtbaarheid van de grond.
De polders zijn één van de meest vruchtbare streken van het land. Het zijn eigenlijk afzettingen van zand en klei. De oppervlaktelaag bestaat bijna grotendeels uit zware kleigrond en wordt soms doorkruist door een zandrug. De poldergronden zijn vanaf de middeleeuwen gewonnen op de zee die ze tot dan steeds overspoelde.
De meeste planten verkiezen een licht zure grond (pH tussen 5,5 en 7). Maar zuurminnende planten zoals azalea's en rododendrons voelen zich het best bij een pH tussen en 4,0 en 5,5. Kalkminnende planten zoals buxus en lavendel daarentegen verkiezen een licht alkalische bodem (pH tussen 7,0 en 7,5).
Kleigrond heeft een vochtige en vaste, zware structuur. Dit betekent dat tuinieren op kleigrond fysiek zwaarder is dan op zandgrond. Je dient kleigrond vooral luchtig te houden. Om dit voor elkaar te krijgen spit je de grond elk najaar en voorzie je deze van organisch materiaal.
Kleigrond bevat voor een deel schelpen waardoor deze grond van zichzelf kalkhoudend is en dus een hogere zuurgraad heeft. Extra toevoegen van kalk is meestal niet noodzakelijk. Voor zandgrond is dat wezenlijk anders. Zandgronden zijn van zichzelf vaak zuurdere gronden.
Gewoonlijk is zandgrond lichtzuur en humus-arm met een pH onder de 6. Veengrond is humusrijk met een pH tussen 4 en 6. Bij klei zit je vaak boven de 6 tot wel 7,5 en hoger. Op het etiket van planten staat of er humusrijke zure grond nodig is.
Akkerbouwmatig gebruik stelt hogere en bredere eisen aan de grond dan grasland, bijvoorbeeld een diepere ontwatering. De voor landbouw meest geschikte gronden zijn goed ontwaterde lichte en zware zavelgronden. Deze leveren de hoogste opbrengsten en hebben de minste beperkingen.
Koolstof/stikstof C/N
Mest van goede kwaliteit en een goede verhouding organisch gebonden stikstof is dus van belang: Gerijpte mest welke de juiste koolstof/stikstof verhouding bevat dragen bij aan organische stof in de bodem en een gezond bodemleven.
Bij kleigrond zie je onderin het glas een laagje met grove delen.Daarboven zit een laag met kleine, fijne slibdeeltjes. Dat geeft duidelijk aan dat je een klei- of leemgrond hebt. Als je een grote laag met slibdeeltjes hebt, betekent dit dat je een zware kleigrond hebt.
Op kleigrond groeien rododendrons niet! Ze houden van humusrijke lichtzure grond. Rhododendrons wortelen oppervlakkig, het is niet aan te raden om te schoffelen tussen de planten, U kunt hierdoor de wortels beschadigen.
Valt na het kneden de natte bol grond meteen uit elkaar, dan heb je te maken met een lichte, maar onvruchtbare zandgrond. Kan je de natte grond rollen tot de dikte van een potlood, dan heb je een kleigrond, die vruchtbaar is maar vrij moeilijk te bewerken.
Bijna alle Nederlandse tuinen hebben grond die geschikt is voor de hulst. Alleen de meest zware kleigrond is ongeschikt; bijna alle andere grondsoorten zijn te draineren door bijvoorbeeld gaten in de grond te prikken voor u de planten in de plantgeul plaatst.