Harder is een stevige vis, dus ook geschikt om te grillen op de barbecue. Gerookte harderfilet is ook een optie. Of marineer stukjes harderfilet in citroensap en serveer het als ceviche (rauwe-visschotel). Harder wordt in de zuidelijke landen veelvuldig gebruikt.
Harders zijn typische scholenvissen en je treft ze dan ook nooit alleen aan. Ze voeden zich voornamelijk met algen en kleine organismen die ze met hun borstelvormige tandjes en lippen als het ware van stenen en palen afgrazen.
Harder is een relatief onbekende vis die over de hele wereld voorkomt. Deze vis lijkt op de zeebaars en is te herkennen aan de twee korte gescheiden rugvinnen. Harders eten met name algen en kleine bodemdieren. In totaal zijn er ongeveer 100 soorten harders.
Het meest gebruikt aas om te vissen op harder is wit brood. Je kan het brood als een bolletje kneden en op je haak doen, ook een vlok of een korstje werkt soms goed. Naast brood kun je bijvoorbeeld ook met maden op harders vissen. Soms negeert de harder een bepaalde aassoort namelijk.
Ze zwemmen vaak in scholen in de bovenste waterlagen. Diklipharders voeden zich met algen, dood organisch materiaal en klein dierlijk voedsel. Ze schrapen dit met hun stevige lippen van zandbodems, kademuren en rotsen waarbij ze een duidelijk graasspoor achter kunnen laten.
Dacht in eerste instantie aan een roofblei, echter na 5 minuten bleek het te gaan om een Diklip Harder. Nu is algemeen bekend dat deze van origine zeevis soort regelmatig het zoete water opzoekt.
In grote delen van Centraal-Europa, in het bijzonder Polen en Hongarije, wordt de karper wel gegeten. De vis wordt verwerkt in vissoep of in moten gepaneerd en gebakken. Ook in Oost-Azië is de vis populair.
Ze komen voor in alle wereldzeeën, in zowel de tropische als in gematigde klimaatgebieden. Harders hebben een voorkeur voor kustwateren en komen ook voor in brak water. Er zijn ook soorten die in zoet water leven. Harders kunnen maximaal 90cm lang worden maar de gemiddelde maat ligt tussen de 40 en 55cm.
Harder in het Engels mullet, striped mullet, flat head grey mullet.
Verspreiding en leefgebied
Harders komen voor in alle wereldzeeën, zowel in de tropische als gematigde klimaatgebieden. Ze komen voornamelijk voor in kustwater en ook in brak water. Sommige soorten komen ook voor in zoet water (Liza abu bijvoorbeeld alleen in zoet water en estuaria).
Harder is een stevige vis, dus ook geschikt om te grillen op de barbecue. Gerookte harderfilet is ook een optie. Of marineer stukjes harderfilet in citroensap en serveer het als ceviche (rauwe-visschotel). Harder wordt in de zuidelijke landen veelvuldig gebruikt.
Vissen hebben schubben Vissen leven in het water. Hun huid is bedekt met schubben. Schubben zijn kleine stukjes huid die als dakpannen over elkaar heen liggen. Over deze schubben zit een slijmerig laagje.
Het vlees van de snoek is heel stevig van structuur maar heel zacht van smaak, ontzettend lekker! Het bevat wel vrij veel kleine graten, sommigen zelfs gevorkt. Maar dat is het helemaal waard.
Koi zijn geen kogelvissen en ze zijn op geen enkele manier giftig. Hun vlees bevat ook geen giftige stoffen. Dus in die zin zijn koi volkomen veilig om te eten, hoewel het een heel ander verhaal is of je het echt wilt of niet.
Vooral in de brasem zitten lastige y-vormige graten, groot en piepklein. Daar moet je wat voor doen. Je moet het bouwplan van de vis een beetje bestuderen en verder resoluut mes en vork terzijde schuiven en met je vingers eten. De beste garantie voor een graatloze heerlijke hap vis.
Op het grote water is het zo dat de kleinere snoek vaak dichter bij de kant op circa 1 tot 2 meter diepte verblijft. Logisch natuurlijk. Op het diepere open water is een kleinere snoek een makkelijke prooi voor een buffel.
De jonge dieren voeden zich met macrofauna zoals vlo- en rivierkreeften. Volwassen meervallen eten hoofdzakelijk vis, ook staan andere soorten op het menu zoals amfibieën en watervogels.
Het is een zoetwatervis. De snoek eet kleinere vissen zoals voorntjes, baarsjes en kolblei. Het verschil tussen de snoekbaars en de snoek is dat de snoekbaars meestal stekels heeft en de snoekbaars is een beetje grijs en heeft geen stippen. De snoek kan 10 jaar oud worden, maar ze worden meestal maar een paar jaar oud.
Uitdrogingsgevaar is er niet, maar ze kunnen wel opzwellen. Daarom plassen ze veel. Ze hebben een cloaca of een opening achter de anus waar de plas en poep uitkomt. Indien je dus een zeevis in zoet water zet dan zal deze niet overleven.
De bloedsomloop van de vis is enkelvoudig. Het bloed stroomt van het hart naar de kieuwen en van daaruit door het lichaam. De bloedvaten vertakken zich in het lichaam tot haarvaten. Haarvaten zijn zeer kleine bloedvaatjes die het bloed bij alle cellen van het lichaam brengen.
Spijsverteringsorganen. Vissen hebben niet echt een maag (nr 4) maar die is vervangen door een lange darm (nr 21). Het voedsel dat de vissen tot zich nemen schuift als het ware door de vis.