Glas is een natuurproduct met grondstoffen zoals zand, kalk en soda.
De basis. Om glas te maken, zijn er verschillende grondstoffen nodig. Deze zijn hoofdzakelijk zand, soda en kalk. Alvorens deze samen te mengen, worden ze goed afgewogen.
Als ze glas willen maken doen ze zand, soda en kalk door elkaar in een oven. Niet een oven die je thuis hebt, maar één die 2300 graden kan bereiken. Dan smelt het en wordt het een dik mengsel: vloeibaar glas. Je drinkt bijna elke dag wel uit een glas.
In het smeltproduct (glas) wordt altijd als grondstof zand (siliciumoxide SiO2) gebruikt. Aan dit basisproduct kunnen vele stoffen worden toegevoegd, zoals borosilicaat, germanium, fosfor, arsenicum, lood en metalen of metaaloxiden.
Glas is een amorfe (niet-kristallijne) vaste stof. De bekendste verschijningsvorm is het kleurloze glas zoals het voor vensterglas en drinkglazen wordt gebruikt. Dit glas bestaat voornamelijk uit de stof silica of siliciumdioxide (SiO2).
Hoe duurzaam is glas vergeleken met plastic? Glas is qua materiaal vele malen duurzamer dan plastic. Glas kan namelijk eindeloos worden gerecycled zonder kwaliteit te verliezen. Dit in tegenstelling tot plastic: pastic verpakkingen kunnen vaak slechts enkele keren gerecycled worden.
Het eerste glas ontstond op natuurlijke wijze in woestijnen door extreme verhitting van zand miljoenen jaren geleden.Een andere natuurlijke oorsprong is het verglazen van lava. De ontdekking van glas door de mens werd per toeval gedaan ongeveer 5000 jaar voor Christus.
Glas in de oudheid
Het is niet duidelijk wanneer mensen precies de eerste glazen voorwerpen maakten. Wel weten we dat ze hierbij waarschijnlijk een primitieve techniek toepasten. In een oven smolten ze een mengsel van zand, kalk en soda in een vorm van aardewerk. Als het glas hard was, verwijderden ze de vorm.
Glas is een hard, meestal doorzichtig materiaal, bij hoge temperatuur (ca. 1300 graden Celsius) gefabriceerd uit gesmolten zand, kalk en soda.
In veel gevallen is de glasbreuk echter beperkt tot een visuele barst. Indien de schade toch zeer groot is kan het glas worden vervangen door een tijdelijke weerbestendige plaat of kan er een speciale veiligheidsfolie gekleefd worden om snijwonden te voorkomen. Beide houden wind en regen buiten.
Hoe wordt glas gerecycled? De glasfabriek maakt weer wit, groen of bruin glas van het oude glas. De scherven worden in de fabriek in ovens zo hoog verhit, dat ze smelten en vloeibaar worden. Het vloeibare glas wordt in een speciale machine in druppels geknipt, die in mallen vallen.
Bij temperatuurverschillen van meer dan 30 °C, kan glas breken. Dit noemt men een thermische breuk.
Niet: glazen en vazen
Ander glas dan verpakkingsglas - zoals theeglazen, wijnglazen, andere drinkglazen, (oven)schalen, vazen en sierflessen - is niet geschikt voor de glasbak, maar hoort in de vuilnisbak bij het restafval. Theeglazen en ovenschalen zijn van hittebestendig glas gemaakt.
Melkglas is een doorschijnend glas dat door toevoeging van beenderas (beendermeel, calciumfosfaat, Ca3PO4), tinoxide (SnO2) of calciumfluoride (vloeispaat, CaF2) ondoorzichtig is gemaakt. Melkglas was in het oude Egypte al bekend en in de 16e eeuw in Venetië herontdekt en verwerkt in het glazen filigraanwerk.
Om glas te maken, zijn er verschillende grondstoffen nodig. Deze zijn hoofdzakelijk zand, soda en kalk. Alvorens deze samen te mengen, worden ze goed afgewogen.
Veel glas is aangetast door een verblijf in de aarde. Het glasoppervlak is gaan verweren en verkleuren door een chemische reactie met stoffen in de grond. Soms kan je op een schilferend verweringslaagje alle kleuren van de regenboog zien.
Tot aan het einde van de Middeleeuwen was glas gebruikt voor ramen, enkel weggelegd voor de rijken. Koninklijke paleizen, kerken en huizen van welgestelde kooplui waren de enige gebouwen waarin glas werd toegepast.
In de kern zijn er vier soorten glas te onderscheiden welke op grote plateaus worden verhandeld en vervoerd naar de glasverwerkende bedrijven zoals coaters, isolatieglas fabrieken, hardglas productiebedrijven en glas(groot)handels. Dit zijn: Normaal helder glas. Extra helder glas.
Tijdens het afkoelen ontstaat er spanning in het glas en kristalliseren de aanwezige NiS-moleculen.De druk die deze kristallen uitoefenen, kunnen het glas doen breken. Dit verschijnsel kan zelfs na een aantal weken nog optreden.
Tijdens de Middeleeuwen werd glas in lood vooral gebruikt in kerken, kathedralen en statige herenhuizen. In de kerkelijke gebouwen werden prachtige Bijbelse taferelen vastgelegd in glas in lood. Iedereen werd betoverd door het prachtige kleurenspel als het licht op deze ramen viel.