Regelmatig bewegen met een matige intensiteit, bijvoorbeeld stevig wandelen, fietsen of joggen, is voor mensen met etalagebenen zeer geschikt . Uit onderzoek blijkt dat mensen die elke dag looptraining doen, verder en langer kunnen lopen, waarbij de loopafstand soms met wel 90% verbeterde.
Maatregelen zijn stoppen met roken, veel bewegen en gezonde voeding. Looptraining onder begeleiding van een fysiotherapeut helpt goed tegen etalagebenen. Bij de meeste mensen die looptraining doen, is een dotterbehandeling of operatie niet meer nodig.
Maatregelen zijn stoppen met roken, veel bewegen en gezonde voeding. Looptraining onder begeleiding van een fysiotherapeut helpt goed tegen etalagebenen. Bij de meeste mensen die looptraining doen, is een dotterbehandeling of operatie niet meer nodig.
Behandeling van etalagebenen: looptraining
Bij etalagebenen is het belangrijk om zoveel mogelijk te gaan lopen en wandelen. Wat nog beter werkt dan zelfstandig veel gaan wandelen, is looptraining onder leiding van een fysio- of een oefentherapeut. Bij de fysiotherapeut krijgt u eerst een looptest.
Pijn bij het lopen
Pijn bij lopen is de belangrijkste klacht bij etalagebenen. De pijn zit meestal in de kuit, maar kan ook voorkomen in de bovenbenen of de bilspieren. De vernauwing zit boven de plaats waar de persoon pijn voelt. Sommige mensen hebben alleen last na een flink eind lopen.
Pentoxifylline zorgt dat het bloed makkelijker door de vaten stroomt. Artsen schrijven het voor bij de doorbloedingsstoornis etalagebenen. De medische term voor etalagebenen is claudicatio intermittens.
In het algemeen kan gesteld worden dat er geen medicijnen zijn tegen vaatvernauwing. Behandeling is of operatief (opereren, dotteren, etc.) of conservatief (staken van nicotine, looptraining). Het merendeel van de patiënten wordt conservatief behandeld.
De bloeddoorstroming wordt hierdoor verminderd, waardoor er onvoldoende zuurstof naar de benen gaat. Een van de eerste en ook meest voorkomende klachten is claudicatio intermittens, ook wel rokersbenen of etalagebenen genoemd.
Hij refereert aan het veelvuldig stilstaan voor etalages van patiënten die bij het lopen pijn in de benen ondervinden ten gevolge van een vernauwing of afsluiting van een slagader naar of in de benen.
Je bent ongetwijfeld tips over de juiste techniek tegengekomen, als: loop rechtop met een licht voorovergebogen romp; beweeg de armen van achter naar voren; land veerkrachtig op je voorvoet; strek je heup bij de afzet. Al deze aanwijzingen kunnen je het gevoel geven een sterkere loper te zijn.
Als je etalagebenen hebt, zijn de slagaders naar of in je benen vernauwd. Daardoor kan er minder bloed, en dus minder zuurstof, bij de spieren in de benen komen. Wanneer je een eindje gelopen hebt, krijg je door het zuurstoftekort een stekende pijn in het been. Dit voelt als een soort kramp.
De vaatchirurg is een specialist die zich vooral richt op aandoeningen van de bloedvaten. De vaatchirurg behandelt bijvoorbeeld patiënten met: een verwijding van de slagader in de borstkas en de buikslagader (aneurysma van de aorta) etalagebenen (claudicatio intermittens) of weefselversterf aan de benen (ischemie)
Pijn in de benen kan verschillende oorzaken hebben. Er kan gedacht worden aan gewrichten, spataderen en oedeemvorming, maar de meest voorkomende oorzaak is spierspanning. Bovendien kan spierspanning de voorheen genoemde aandoeningen veroorzaken. Spierspanning komt wanneer de spieren in de benen overbelast zijn.
Tijdens dit vaatonderzoek brengen we de aderen in de benen in beeld en registreren de doorstroming van het bloed. Dit doen we met twee technieken: Doppler en echografie. Voor dit onderzoek gaat u naar de afdeling Vaatonderzoek. Het onderzoek doet geen pijn en veroorzaakt geen bijwerkingen.
Andere klachten van vernauwing kunnen zijn: koude voeten, verminderde haargroei op de benen, verdikte teennagels (vaak met schimmelinfectie) en vertraagde nagelgroei. Door de slechtere doorbloeding kunnen de benen bleek worden bij het optillen en rood verkleuren bij het laten afhangen van de benen.
Bij perifeer vaatlijden kunt u de volgende verschijnselen hebben: pijn in de benen bij het lopen die weer overgaat als u even uitrust; kramp en pijn in uw beenspieren, meestal in uw kuiten; de huidtemperatuur van de ene voet is duidelijk lager dan die van de andere voet.
Slagadervernauwing is een ziekte van alle slagaders. Behalve in de benen, kan de slagadervernauwing ook op andere plaatsen in het lichaam vernauwingen veroorzaken. Slagadervernauwing kan op verschillende manieren tot uiting komen: bij een kransslagader van het hart leidt dit tot een hartinfarct.
Symptomen. De patiënten zullen meestal klagen over pijnklachten, krampen of een vermoeidheidsgevoel in de kuiten, bovenbenen of de billen. Dit is het gevolg van het zuurstoftekort in de spieren op het moment van de inspanning.
Door de vernauwingen of afsluitingen van de beenslagader(s) stroomt er minder bloed in het been. De klachten zijn wisselend: pijn bij het lopen, die weer verdwijnt na een korte rustpauze, pijn in rust of 's nachts, infecties die niet genezen of verkleurende tenen.
Meestal voel je de pijn in je kuiten, soms in je bil, je dijbeen of je voet. De pijn treedt op wanneer je wandelt en neemt af wanneer je 5 tot 10 minuten rust ('etalagebenen'). De pijn komt sneller op wanneer je bergopwaarts of sneller wandelt.
Aderverkalking, hersenschade en dementie
Mensen met aderverkalking in de slagaders naar de hersenen hadden ook een sterk verhoogd risico op het ontwikkelen van een herseninfarct. Aderverkalking verhoogde ook het risico op dementie.
Doorbloeding verbeteren
Gezonde voeding en het drinken van voldoende water zijn natuurlijk goed voor het lichaam, maar bevorderen eveneens de bloedsomloop. Het gebruik van magneten of een koudebehandeling zijn alternatieve manieren om de doorbloeding extra te stimuleren.