De aardappel behoort net zoals overigens de aubergine en de tomaat tot de nachtschadefamilie en bevat het giftige solanine. Daarom eet u ze beter niet rauw. Het meeste gif zit net onder de huid, reden waarom u aardappelen best schilt.
Net zoals de aubergine behoort de aardappel tot de nachtschadefamilie en bevat het de giftige solanine. Het meeste gif zit net onder de huid, reden waarom je aardappelen best schilt. Tijdens het koken verdwijnt de rest van het gif in het kookwater, dat je daarom ook niet voor andere doeleinden mag gebruiken.
De niet verteerde granules komen dan in de dikke darm terecht en daar gaan de darmbacteriën de granules beginnen afbreken en de overmaat aan polysacchariden die erin zit gaan beginnen verteren; resultaat: veel gasproductie : met als gevolg voor ons: krampen, flatulentie en zelf diarrhee denk ik.
Rauwe aardappel kan zowel in- als uitwendig worden aangewend als medicijn. Inwendig helpt het bij maagzuur, maagpijn en maagzweer en uitwendig onder andere bij brandwonden.
Aardappelen zijn goed voor je darmen. Naast het feit dat resistent zetmeel in aardappelen de bloedsuikerspiegel ten goede kan komen, kan het ook bijdragen aan een goede darmflora. Wanneer de stof de dikke darm bereikt, wordt het een waardevolle voedingsbron voor heilzame darmbacteriën.
Als je ontlasting te dun is of je last hebt van diarree, is het goed om voldoende vezels te eten. Doordat vezels vocht vasthouden, wordt de ontlasting steviger en dikker. Eet bijvoorbeeld volkorenbrood, volkorenpasta, zilvervliesrijst, peulvruchten, aardappelen en fruit.
Voor een gemiddelde volwassene is 200 mg solanine schadelijk; de dubbele hoeveelheid kan zelfs dodelijk zijn. Aardappels bevatten gemiddeld 40 mg solanine per kg. Na het eten van meer dan 5 kilo aardappels in één keer kun je dus ziekteverschijnselen verwachten. Maar ook zonder solanine heb je dan al wel buikpijn.
Solanine en tomatine geeft een bittere smaak en een wat brandend gevoel in de mond. In grote hoeveelheden zijn solanine en tomatine giftig voor mensen. Ze kunnen misselijkheid, overgeven, buikkramp en diarree veroorzaken. In ernstige gevallen kunnen bewustzijnsverlies, ademhalings- of hartproblemen ontstaan.
Voor zoete aardappels geldt dat je ze liever te rauw hebt dan te gaar. In principe kun je ze rauw namelijk gewoon eten, terwijl ze hun smaak verliezen als je ze heel lang kookt.
Tomaten zijn een van de weinige voedingsmiddelen die voedzamer worden zodra ze worden gekookt. Dit betekent niet dat ze niet gezond zijn als je ze rauw eet, maar door ze te verwarmen komt er wel meer lycopeen vrij. Lycopeen werkt als antioxidant en beschermt je tegen ziektes, waaronder prostaatkanker bij mannen.
De volgende producten kunnen extra gasvorming veroorzaken. Gebruik deze voedingsmiddelen met mate: eieren, noten, nieuwe aardappelen, prei, ui, knoflook, peulvruchten, koolsoorten, rauwkost, paprika en spruitjes. Ook het eten van scherpe kruiden en specerijen kan bij sommige mensen boeren veroorzaken.
Weggooien is zonde
Die bladeren zijn niet alleen voor de dieren maar ook voor de mensen heel lekker én gezond. De bladeren bevatten namelijk heel veel calcium; meer zelfs dan de rest van de bloemkool. Als je ze rauw eet, is het gehalte aan calcium op zijn hoogst.
Rauwe pasta is niet giftig en niet slecht voor je. Dat rare gevoel in je buik komt waarschijnlijk omdat het moeilijk verteerbaar eten is. Als je dit gevoel in je buik wil voorkomen moet je er dus niet te veel van eten per keer.
Chinese kool – is een groentesoort die vaak rauw gegeten wordt. Het is een goede bron van antioxidanten en vitamine C, wat het een gezonde keuze maakt voor een snack of salade. Courgette – is verwant aan de komkommer en pompoen. Deze groente kan zowel rauw als gekookt gegeten worden.
De groene kleur is een aanwijzing dat er verhoogde hoeveelheden van de glycoalkaloïden solanine en chaconine aanwezig zijn. Groengekleurde delen van de aardappel zijn daarom niet meer geschikt voor consumptie. Vermijd dat aardappelen groen worden en bewaar ze in een koele donkere plaats.
De vraag om wel of niet te schillen is nu alleen nog een kwestie van smaak, gemak en voedingswaarde. De meeste gerechten kunnen heel goed met een aardappel 'in de schil' worden bereid.
Ja, groene, bruine en beurse plekken en uitlopers moet je goed wegsnijden uit aardappels. In de uitlopers van oudere aardappelen en in de schil van onrijpe aardappelen kan namelijk de stof solanine voorkomen. In grote hoeveelheden is deze stof giftig voor de mens.
Kookvocht drinken is meestal af te raden. Zo bevat kookwater van aardappelen het plantengif solanine. Ook kookvocht van nitraatrijke groenten (zoals spinazie, bieten en andijvie) kun je beter niet opdrinken, evenals kookwater waaraan zout is toegevoegd.
'Door het droge weer van de afgelopen weken bevatten de aardappelen veel zetmeel', zegt Marc Goeminne van het 'Interprovinciaal proefcentrum aardappelteelt' uit Kruishoutem. 'Dat zorgt ervoor dat de knollen bij een duwtje of een val zeer makkelijk blauwe plekken vertonen.
Waar halverwege de vorige eeuw nog vele handen hielpen bij het looftrekken van aardappels om het blad te doen afsterven, wordt loof tegenwoordig vooral doodgespoten. Met metingen kan de hoeveelheid gif beter worden afgestemd op de fase waarin de plant zich bevindt.
Even naar het toilet
Gastro-enterologen (maag-darm wetenschappers) vertellen in Live Science dat alles goed zit als je tussen de drie keer per dag en drie keer per week een grote boodschap doet.
Zorg ervoor dat je iedere dag ten minste een halfuur matig tot intensief beweegt. Drie keer tien minuten of twee keer een kwartier mag ook. Ga bijvoorbeeld wandelen, lopen, fietsen, zwemmen of tuinieren. Dit zet de darmen in beweging waardoor de ontlasting beter op gang komt.
Molenaar noemt tien dagen het maximum: "Daarna moet je opgenomen worden, want dan loop je de kans dat de endeldarm scheurt. De ontlasting kan dan in je buik komen en dat is levensgevaarlijk. Als je niet binnen vierentwintig uur behandeld wordt, is het afgelopen."