De meest voorkomende beroepsziekten onder werkenden zijn psychische aandoeningen, zoals burn-out en depressie, en aandoeningen aan het bewegingsapparaat, zoals lage rugklachten en klachten aan armen, nek en schouders.
Wereldgezondheidsorganisatie WHO heeft een burn-out officieel erkend als een zelfstandige beroepsziekte. Na bijna dertig jaar is hiermee een lijst met ziekten, symptomen en oorzaken van verwondingen die worden erkend door de organisatie bijgewerkt.
Beroepsziekte. Bij een beroepsziekte is de ziekte veroorzaakt door het werk. Een beroepsziekte ontstaat dus door de omstandigheden waaraan u blootgesteld wordt tijdens uw beroepsactiviteit. U wordt bijvoorbeeld ziek op het werk omdat u herhaaldelijk blootgesteld wordt aan lawaai of toxische dampen.
Minister van Volksgezondheid Maggie De Block wil burn-out erkennen als beroepsgerelateerde ziekte, zodat er preventiecampagnes kunnen worden opgezet en in begeleiding wordt voorzien om mensen terug aan het werk te krijgen. Burn-out is tot heden niet erkend als beroepsziekte of werkgerelateerde aandoening.
Er bestaan ook 'arbeidsgerelateerde' ziekten. Dat zijn ziekten die deels kunnen worden veroorzaakt of kunnen worden verergerd door het werk. Zulke aandoeningen kunnen te wijten zijn aan meerdere factoren. Voorbeelden: lumbalgie, depressie of professionele uitputting (burn-out).
De verzekering van je ziekenfonds neemt de meeste kosten voor de geneeskundige verzorging op zich. Wanneer Fedris je beroepsziekte erkent, betaalt Fedris je remgeld volledig terug. Ben je omwille van je arbeidsongeschiktheid afhankelijk van de hulp van derden? Dan heb je recht op een bijkomende vergoeding door Fedris.
Je loon wordt – zolang je in dienst bent – doorbetaald door je werkgever. De ziektewet duurt maximaal 104 weken. Dit wil zeggen dat je twee jaar 'de tijd' hebt om beter te worden en te re-integreren op het werk.
Bij een burn-out ben je overspannen en duren de klachten al langer dan zes maanden. Je voelt je altijd moe en je kunt jezelf niet meer opladen. Kortom, je bent uitgeput. Belangrijk: Het kan dat je jezelf of een bekende in de beschrijving van kenmerken herkent.
Zoek naar oplossingen voor uw problemen. Probeer om anders met spanning om te gaan. Hulp van een praktijkondersteuner-ggz, maatschappelijk werker of psycholoog kan nodig zijn. Bespreek met uw bedrijfsarts hoe u zo veel mogelijk uw werk kunt blijven doen of weer kunt oppakken.
Als je volledig tijdelijk arbeidsongeschikt bent, kan je niet meer werken door je beroepsziekte. Als je werknemer bent in de privésector, dan heb je recht op 90% van je basisloon . Je krijgt een gemiddelde dagvergoeding (je basisloon gedeeld door 365) per kalenderdag dat je arbeidsongeschikt bent.
De meest voorkomende beroepsziekten onder werkenden zijn psychische aandoeningen, zoals burn-out en depressie, en aandoeningen aan het bewegingsapparaat, zoals lage rugklachten en klachten aan armen, nek en schouders.
Als u als gevolg van een beroepsziekte blijvend arbeidsongeschikt bent, hebt u recht op de vergoeding van blijvende arbeidsongeschiktheid. Die rente is gelijk aan een percentage van uw jaarlijkse bezoldiging waarop u recht hebt op het moment dat de beroepsziekte wordt vastgesteld.
Een beroepsziekte is een ziekte of aandoening die het gevolg is van invloeden of factoren op en rondom het werk. Bij een beroepsziekte kan aan verschillende soorten van ziekten worden gedacht. Zo kan een werknemer bijvoorbeeld ziek worden als hij heeft gewerkt met asbest of met bepaalde oplosmiddelen.
Voor het kunnen doen van beroepsziektemeldingen van long-COVID heeft het NCvB in overeenstemming met het UWV per 5 januari 2022 de nieuwe CAS-code en definitie voor de beroepsziekte long-COVID vastgesteld.
De meeste mensen beginnen na een burn-out eerst voorzichtig met het opbouwen van uren. Denk bijvoorbeeld in in het begin aan twee dagen per week twee uur werken. Meestal worden de uren per twee tot drie weken uitgebreid.
En misschien dat we dan meteen ook het tweede grote misverstand kunnen tackelen: een burn-out kan je niet faken. Een getrainde professional prikt daar meteen doorheen en iemand met een burn-out wil dat ook helemaal niet faken, want wil niks liever als zijn werk gewoon blijven doen.
De eerste herstelfase duurt gemiddeld 3 weken, de tweede 3 tot 6 weken en de derde 6 weken. In totaal ben je dus al snel 12 tot 15 weken bezig om te herstellen. Belangrijk om op te merken is dat de totale herstelduur per persoon sterk kan verschillen.
Wanneer verplicht bedrijfsarts tot werken? Dat de bedrijfsarts verplicht tot werken komt nooit voor. Deze persoon heeft namelijk een adviserende rol. Hij of zij zal aan u als werkgever daarom aangeven of de werknemer wel of niet in staat is om te werken volgens de beoordeling.
Het is absoluut onverstandig om aan te geven dat je écht niet meer wilt werken en/of terugkeren of dat je weigert om mee te werken aan het re-integratieplan dat de bedrijfsarts voor je heeft opgesteld. Als je je niet kunt vinden in dat plan, kun je aangeven wat je er niet prettig aan vindt.
Vertel je bedrijfsarts hoe je hoofd momenteel werkt en dat je niet in staat bent om over je problemen na te denken. Vertel hem ook wat je wél doet op gebied van bijvoorbeeld ontspanningsoefeningen om je herstel te bevorderen.
Volgens de arbeidsomstandighedenwet (artikel 9 lid 3) en de Arbeidsomstandighedenregeling (artikel 1.11 lid 1-3) is de bedrijfsarts of verzekeringsarts in de arborol verplicht om beroepsziekten te melden aan het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB).
De eerste dagen arbeidsongeschiktheid worden door de werkgever betaald: Voor bedienden is het loon gewaarborgd gedurende de eerste 30 dagen van de arbeidsongeschiktheid. Voor arbeiders is het loon gewaarborgd gedurende de eerste 7 dagen; daarna krijgen ze gedurende 7 dagen 85,88% van hun normale loon.
Ben je bediende, dan betaalt je werkgever je loon van de eerste maand volledig uit. Ben je arbeider, dan heb je recht op één week gewaarborgd loon en één supplementaire week waarvoor je werkgever je een uitkering betaalt die ongeveer overeenkomt met je nettoloon.
Iemand met burn-out klachten heeft last van de volgende drie kenmerken: Spanningsklachten, zoals: lichamelijke vermoeidheid, concentratieproblemen, geheugenproblemen, onrustig slapen, piekeren en/of een gejaagd gevoel. Verliezen van grip op de situatie en een gevoel van machteloosheid.