De beet van de adder kan wel gevaarlijk zijn voor de mens, maar hoewel er jaarlijks tientallen adderbeten worden geregistreerd, zijn gevallen met fatale afloop uiterst zeldzaam. De adder heeft een groot verspreidingsgebied en komt lokaal algemeen voor.
ga rustig liggen, beweeg minimaal en leg het gebeten lichaamsdeel zo laag mogelijk. bij misselijkheid in een stabiele zijligging gaan liggen. bel 112 voor vervoer naar het ziekenhuis. het toedienen van een antiserum is alleen noodzakelijk wanneer er sprake is van duidelijke vergiftigingsverschijnselen.
Hoe giftig is de adder? De adder is de enige gifslang in Nederland. Het gif van de adder is een gevaarlijke cocktail van gifstoffen, zoals bloedgif en zenuwgif, die de prooi verlammen.
Sinds 1885 zijn ruim 220 adderbeten geregistreerd en uit aanvullend onderzoek is gebleken dat er dertien dodelijk waren (RAVON 57). Een adderbeet verloopt voor mensen dus zelden dodelijk, maar een beet is niet zonder risico's. Medische hulp moet dus altijd ingeroepen worden.
Adderbeten zijn zelden dodelijk! Blijf kalm als iemand wordt gebeten.
In dit artikel hebben we het over een beet van de Nederlandse adder, de enige gifslang die in ons land in de vrije natuur leeft. Vooral bij kinderen kan de reactie op addergif ernstig zijn. Daarbij zit het risico in snelle volumedepletie, lokale necrose, hypotensie, hemolyse, orgaanfalen en anafylaxie.
Verspreiding. De adder komt voor op de hoge zandgronden van Nederland met uitzondering van de duinen. Er zijn momenteel nog twee grote min of meer aaneengesloten leefgebieden van de adder, gelegen in Friesland en Drenthe en op de Veluwe. Daarnaast is de soort nog aanwezig in Overijssel en Limburg (Meinweg).
De adder schuilt het liefst in een vochtige omgevig met genoeg dichte vegetatie. Rotsen of holen van andere dieren zijn daarom één van de favoriete plekjes voor deze slang.
Vlak na de geboorte zijn jonge adders bijzonder kwetsbaar en worden ze bedreigd door een groot aantal natuurlijke vijanden: zoogdieren (zoals egel, bunzing, vos, das en wild zwijn), vogels (zoals buizerd, reiger, bosuil, ekster en raaf), reptielen (zoals gladde slang) en zelfs amfibieën.
De symptomen van een adderbeet kunnen zeer uitgebreid zijn. 12 Pijn na de beet kan minimaal zijn. Meestal ontstaat snel een lokaal hemorragisch oedeem, dat zich geleidelijk van de plaats van de beet over de gehele extremiteit en zelfs over een deel van de romp kan uitbreiden en zeer lang kan blijven bestaan.
In Nederland kun je drie inheemse soorten slangen tegenkomen: de adder, de ringslang en de gladde slang.
Inlandtaipan. De inlandtaipan is de giftigste slang ter wereld en leeft in het midden van Australië. Hij kan 20 jaar oud en 3 meter lang worden. Een beet van de inlandtaipan bevat genoeg gif om 100 mensen, 250.000 muizen of twee Afrikaanse olifanten te doden.
De adder is de enige giftige slang die in het wild leeft in Nederland. Hij is te herkennen aan de zigzagstreep over de rug. De kans op een ontmoeting met de adder is echter heel klein.
Er ontstaat lokale zwelling en intense pijn ter hoogte van de beet.De huid krijgt een donkerpaarse kleur en er verschijnen kleine bloedstortingen rond de bijtplaats. Na 2 tot 3 dagen trekt dit langzaam weg. Daarnaast kunnen ook algemene symptomen voorkomen.
Probeer de slang niet zelf te vangen of te doden. Dode slangen kunnen nog enige uren reflexmatig bijten en het slangengif blijft nog zeer lange tijd giftig. Leg geen tourniquet aan op de getroffen ledemaat. Snij het gif niet uit de wond en zuig de wond niet uit.
Sonja Slot vond deze adder in het natuurgebied De Engbertsdijksvenen. Hoewel adders geen waterslangen zijn, kunnen ze uitstekend zwemmen.
De adder kan grote prooien in één keer doorslikken doordat nog een bot ontbreekt. Welk bot is dat? Het borstbeen.
Wanneer de adder in de poot van je hond heeft gebeten, kun je het best een drukverband aanleggen en de poot spalken zodat deze niet kan bewegen. Je probeert beter niet de wond uit te zuigen of open te snijden of de poot af te binden. Ook de poot koel houden wordt afgeraden.
Door naar de ogen van de slang te kijken, herken je gemakkelijk een adder. De pupil van de adder heeft namelijk de vorm van een spleet.Terwijl de twee andere Nederlandse slangen een ronde pupil hebben. Ook herken je de adder aan de zigzag lijn op de rug.
Van de drie Nederlandse slangensoorten is de ringslang de meest voorkomende.
Op het menu staan voornamelijk gewervelde dieren. De adder staat daardoor hoog in de voedselketen en is een belangrijke verdelger van plaagdieren, zoals konijnen en muizen. De adder zelf wordt op zijn beurt buitgemaakt door verschillende vijanden zoals zoogdieren en roofvogels.
"Blijf altijd op ten minste twee meter afstand en beweeg heel rustig naar achteren", adviseert de reptielenzoo. "Beweeg niet te veel en blijf altijd kijken waar de slang naartoe beweegt. Slangen zijn dieren die heel erg op beweging reageren en dan angstig worden."
De ringslang komt ook voor in België en Nederland, net als de gladde slang en de adder. De ringslang is hier in veel streken het enige reptiel, de slang is ongevaarlijk en niet giftig voor de mens. Het is een schuwe en rustige soort die zelfs bij directe bedreiging maar zelden bijt.
De ringslang en gladde slang zijn niet giftig en de ringslang bijt zelfs niet. Als een ringslang gevaar voelt dreigen, kan hij zich schijndood houden. Hierbij draait hij zich in kronkels op zijn rug, laat zijn bek schuin open hangen met de tong eruit en draait zijn pupillen weg.