De enkel is herkenbaar aan twee zichtbare knobbels. De knobbel aan de buitenzijde van het been (of malleolus lateralis) is het onderste uiteinde van het kuitbeen, de knobbel aan de binnenzijde van het been (of malleolus medialis) is het onderste uiteinde van het scheenbeen.
Rust: Stop direct met het sporten. IJs: Koel je enkelgewricht direct 10 minuten lang. Compressie: Breng direct een drukverband (met tape) aan om de zwelling tegen te gaan. Elevatie: Houd je enkel hoog tijdens de eerste 48 uur en kijk hoe dit gaat.
Een ontsteking gaat vaak samen met een zwelling. De voet/enkel van de patiënt wordt dik en voelt warm aan. Instabiliteit: Doordat het kraakbeen afneemt kan de stand van de voet veranderen.
De enkel wordt gevormd door de 2 botten uit het onderbeen - het scheenbeen (tibia) en het kuitbeen (fibula) - samen met het sprongbeen (talus). Dit gewricht noemen we het bovenste spronggewricht. In de voet bevinden zich 28 botten en 33 gewrichten.
Een bunion is een knobbel aan de zijkant van de voet, die zich bij de aanzet van de grote teen ontwikkelt en naar binnen afwijkt.
Klachten bij artrose van de enkel
Gewrichtsslijtage wordt gekenmerkt door pijn tijdens belasten en beweging van het aangedane gewricht en door een stijf of stram gevoel. Het gewricht is vooral stijf na een tijdje niet bewegen (bijvoorbeeld na lang zitten of als u wakker wordt).
In de voet en enkel zitten veel slijmbeurzen, één van de bekendste zijn de slijmbeurzen bij de achillespees, achter tegen de hak van de voet. Achter op de hiel bevinden zich twee slijmbeurzen en onder het hielbeen nog één.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel.
Een slijmcyste is een veelvoorkomende goedaardige zwelling aan de voet of enkel. Een cyste (zeg: 'kieste') is een holte met vocht. Een slijmcyste noemen we ook wel een ganglion. Bij een slijmcyste komt het vocht uit het gewricht of de peesschede die in de buurt ligt.
Symptomen gescheurde enkelband
Soms treedt er een instabiel gevoel in de enkel op. Een belangrijk verschil tussen een scheur of een verrekking is het kunnen steunen op de gekwetste enkel. Kunt u zich redelijk goed steunen op de enkel, dan is de kans groot dat u de banden alleen verrekt heeft.
Als het heel ernstig is, kunnen meerdere enkelbanden zijn gescheurd en kan uw enkelgewricht instabiel zijn. Nadat u uw enkel heeft verdraaid, ontstaat er meestal direct een zwelling aan de buitenzijde van uw enkel. Deze zwelling komt door een bloeding. U kunt daardoor ook een verkleuring van uw huid zien.
In het beginstadium van deze blessure is er slechts sprake van een stijf en/of zeurend pijngevoel (de ochtend) na een zware inspanning of als er met blote voeten op een harde ondergrond wordt gelopen. De aanhechting is vooral pijnlijk als erop gedrukt wordt.
De klachten bij pijn aan de zijkant van uw voet zijn op korte termijn te verhelpen door uw schoenen niet te strak te doen en uw voeten zo min mogelijk te belasten. Houd uw voet wel enigszins in beweging. Een eventuele pijnstiller of verkoeling op de pijnlijke plek kunnen de pijnklachten tijdelijk verminderen.
Het sprongbeen (talus of astragalus) is een bot van de enkel dat in de menselijke anatomie het been, voornamelijk het scheenbeen, verbindt met de voet.
Klachten zijn pijn en stijfheid in het gewricht, vooral bij het opstaan. Artrose ontstaat meestal in de heup, knie of duim. Bewegen helpt tegen de pijn. Pijnstillers kunnen klachten verminderen.
Omdat warmte de bloedsomloop verbetert en de temperatuur van de huid verhoogd, is het afgeraden om warmte te gebruiken bij acute blessures of letsels die tekenen van ontsteking vertonen (warm, rood en zwelling), dit kan eventuele ontstekingen alleen maar verergeren.
Dit is meestal het gevolg van een enkel verzwikking (=trauma) en komt veel voor bij mensen die na een letsel te snel te zwaar belasten. Deze aandoening kan ook het gevolg zijn van overbelasting, zoals langdurig wandelen of rennen op een oneffen ondergrond etc.
De meeste patiënten hebben geen last van een ontsteking aan de wortelpunt. Zo'n ontsteking gaat echter niet vanzelf over. Klachten treden meestal pas op wanneer uw weerstand afneemt. De klachten kunnen bestaan uit een zeurende pijn, die wordt verergerd door te drukken of te tikken tegen de ontstoken tand of kies.
Bij een slijmbeursontsteking kunt u last hebben van: Een rode en warme huid rondom het gewricht. Een zwelling van het gewricht. Stijfheid van het gewricht.
Het gewricht waar de slijmbeursontsteking, ook wel bursitis genoemd, zich bevindt, voelt pijnlijk en stijf aan. Hierdoor is bewegen moeilijk. Zo veroorzaakt een slijmbeursontsteking van de schouder pijnklachten als u uw armen heft. Daarnaast is de huid rood en voelt deze warm aan.
De behandeling van een slijmbeursontsteking voet draait vooral om rust en pijnonderdrukking. Door te rusten, kan het lichaam de ontsteking genezen. Uw huisarts kan de pijn onderdrukken door met een injectie de zwelling wat te verminderen en hij kan u pijnstillers voorschrijven.
De beste manier om de diagnose van artrose te stellen is een klassieke radiografie, zonder bijzondere voorbereiding. Op die radiografie zijn eventuele afwijkingen duidelijk zichtbaar evenals botafwijkingen. Een bloedonderzoek is meestal niet nuttig. Er bestaat geen merker in het bloed voor artrose.
Wandelen is één van de meest toegankelijke manieren om in beweging te komen. Zelfs als u last heeft van uw gewrichten, zoals bij artrose, is wandelen uitermate geschikt.