Ook veel andere woorden die los moeten, worden aaneengeschreven. Twee voorbeelden: vantevoren, doormiddel van. Dit moet zijn: van tevoren, door middel van. Tip: opzoeken (het werkwoord schrijven we wel aan elkaar) in de online Dikke Van Dale.
Ja, middels is standaardtaal, maar het woord wordt vooral in formele taal gebruikt. In de meeste contexten heeft met of door middel van de voorkeur.
Standaardtaal is door middel van.
Simpele regel: altijd aan elkaar
Samenstellingen (woorden uit twee of meer zelfstandige naamwoorden) schrijf je altijd aan elkaar, zonder spaties dus. Het is bijvoorbeeld autoverzekering en niet auto verzekering. Ook langere woorden schrijf je aan elkaar, tenzij er verwarring ontstaat.
Goed zijn: aan elkaar, bij elkaar en met elkaar. Elkaar staat dus telkens los achter het voorzetsel. Een combinatie van een voorzetsel (zoals aan, bij en met) en elkaar schrijf je vrijwel altijd los.
Woordgroepen die een eenheid vormen, worden niet aaneengeschreven: te midden van. Maar het is niet in alle gevallen eenduidig: aaneenschrijven schrijf je aaneen, maar los schrijven schrijf je los.
' 'Hoe ver is het naar het station? ' heeft de voorkeur. Bij hoe( )ver geldt het volgende betekenisverschil: als een afstand bedoeld is, is hoe ver juist; in meer figuurlijke zin is hoever één woord.
Samenstellingen worden in de regel aaneengeschreven, bijvoorbeeld: bierglas, hogeschool, tienkamp, wandelschoenen, badkamerdeurklink. Als er tussen de delen van een samenstelling klinkerbotsing optreedt, is een koppelteken verplicht: milieu-inspectie, auto-ongeluk.
Als twee (of meer) woorden samen één nieuw woord vormen, heet dat een samenstelling. Zo kun je met rug en zak de samenstelling rugzak vormen. In het Nederlands kun je ontelbaar veel en in principe oneindig lange samenstellingen maken.
Volgens de Dikke Van Dale is weggeweest het voltooid deelwoord van wegwezen. Dat werkwoord ken ik vooral als gebiedende wijs in de betekenis 'hoepel op'. Maar het heeft volgens het woordenboek een complete vervoeging, al is die bijna identiek aan die van (weg) zijn. Dus: ik ben/was weg, wij zijn/waren weg enzovoorts.
met behulp van (vz) : door middel van, met, middels, met gebruikmaking van.
De afkorting van door middel van is d.m.v., met puntjes.
Het is aan te bevelen om door middel van voluit te schrijven.
zo spoedig mogelijk. •:"Wilt u mij dit ' [pn] ' sturen?"
In 'Wat is er gebeurd? ' is gebeurd een voltooid deelwoord. Dat eindigt op een d, omdat er in de verleden tijd gebeurde ook een d zit. Deze d uit de verleden tijd komt dus terug aan het einde van het voltooid deelwoord gebeurd.
= ca. afkorting circa Voorbeeld: `Er waren ca. honderd bezoekers.
We schrijven ervoor aan elkaar als het een voornaamwoordelijk bijwoord is. Dat is het geval als u de combinatie kunt vervangen door het oorspronkelijke voorzetsel en een naamwoord. Na ervoor kan ook een dat-zin of een beknopte bijzin volgen.
In groep 4 worden de samengestelde woorden wat langer. De losse delen bestaan soms uit meerdere lettergrepen. Nog steeds worden voornamelijk zelfstandige naamwoorden en werkwoorden gebruikt om nieuwe samenstellingen mee te vormen. Verder zijn bijvoeglijke naamwoorden nu soms onderdeel van de samenstelling.
face-to-face bw.: 1 oog in oog, in persoon; 2 openhartig, recht in het gezicht.
Als het linkerdeel* van de samenstelling een zelfstandig naamwoord is dat niet eindigt op een toonloze /ə/, schrijven we de tussenklank /ə(n)/ doorgaans als -en. Het hok van een hond is een hondenhok.
Apenrots schrijf je volgens de pannenkoekregel met een tussen-n: apenrots. Dat doe je omdat het woord aap alleen een meervoud heeft dat eindigt op een n: apen. Daarom schrijf je ook apenkooi, apennootje, apenpak en apenstaartje. Apetrots betekent 'zo trots als een aap, erg trots'.
Juist is: 'Die heeft te veel gegeten. ' Als te veel 'meer dan nodig' betekent, staat er een spatie tussen te en veel. Als het teveel 'het overschot' betekent, is het wél één woord.
de politieagent|e
politieagentes (meerv.) een persoon die belast is met de handhaving van de openbare orde en veiligheid.
De correcte spelling is hoe laat, in twee woorden. Hoe laat is het? Hoe laat ga je naar huis?
Beide spellingen zijn mogelijk. Zo ver wordt in twee woorden geschreven als er een afstand in ruimte of tijd mee wordt uitgedrukt. De afstand kan ook minder letterlijk zijn, vaak wordt zo ver dan als twee woorden geschreven, maar aaneenschrijven is ook correct.