Discusbulging en discushernia (ook wel 'hernia' genoemd) kunnen een latere fase zijn van discusdegeneratie of kunnen optreden door een plots trauma. Bij een discusbulging stulpt de tussenwervelschijf uit maar is annulus, de harde buitenkant uit kraakbeen van de discus niet doorgescheurd.
Verschil tussen discusbulging en hernia
Bij discusbulging stulpt de tussenwervelschijf uit, maar is nog niet doorgescheurd. Bij een hernia is de buitenste bindweefselring van de tussenwervelschijf al helemaal doorgescheurd.
Een tussenwervelschijf kan niet genezen van een hernia, maar de klachten kunnen weggenomen of verminderd worden. In een eerste fase tracht de kinesitherapeut de druk op de onderste tussenwervelschijven (bij een lumbale hernia) te verlagen, zodat de uitstulping wordt teruggedrongen.
Het ontstaan van een discushernia is in de meeste gevallen een traag evolutief slijtageproces door overbelasting van de tussenwervelschijf. De eigenlijke hernia kan dan plots ontstaan door een verkeerde beweging of tijdens het heffen van een zwaar voorwerp.
Discusdegeneratie is een natuurlijk verouderingsverschijnsel van de tussenwervelschijven (discus). De tussenwervelschijven verliezen doorheen de jaren meer water dan ze kunnen opnemen, waardoor er na verloop van tijd een hoogtevermindering van de tussenwervelschijven optreedt.
Bij een discusbulging kunnen ontstekingsremmers (NSAID's) de ontstekingen rondom het wervelgewricht verminderen. Daarnaast hebben ze ook een pijnstillend effect. Gewone pijnstilling is ook een veelgebruikt middel bij acute pijn. Neem medicatie altijd in overleg met uw huisarts.
Symptomen Discopathie
Klachten worden erger als u langdurig zit of loopt. Soms uitstralende pijn of tintelingen in de benen of armen.
In de regel geeft een uitpuilende schijf of bulging-disc vaak een week tot twee weken veel klachten om daarna weer langere tijd weg te zijn. Nadeel is dat bij veel bukken of zitten de klacht vaker per jaar terugkeert.
De kans is groot dat uw hernia-klachten vanzelf overgaan binnen 12 weken. De uitpuiling van de schijf tussen uw wervels gaat vaak vanzelf weer terug. En drukt dan niet meer op uw zenuwen. Het maakt voor de behandeling in de eerste weken niet uit wat er op een scan of foto te zien is.
De symptomen van een discus hernia ontstaan meestal plots na een bepaalde beweging van de rug of nek (draaibeweging of iets heffen of tillen). Er ontstaat een uitstralende pijn vanuit van de rug of nek naar het been of de arm toe.
Door slijtage (bijvoorbeeld door artrose) van de tussenwervelschijven kunnen zenuwen bekneld raken. Dit kan ontstaan doordat botwoekeringen de ruimte voor de zenuwwortels vernauwen. Hierdoor kunnen uw zenuwen bekneld raken. Een andere oorzaak is het uitstulpen van een tussenwervelschijf (hernia).
Er zijn twee soorten onderzoek die de hernia zelf zichtbaar kunnen maken: een MRI-scan en een CT-scan.
Tegen de pijn kun je pijnstillers gebruiken, bij voorkeur paracetamol (4 maal per dag 1000 mg). Als dat niet genoeg helpt, kun je NSAID's gebruiken zoals ibuprofen, diclofenac of naproxen. Herniaklachten gaan meestal vanzelf weer over binnen ongeveer zes tot twaalf weken.
Behandeling discusprotrusie
Deze klacht moet vanzelf weer overgaan. Hiervoor zijn wel een aantal voorwaarden van belang: rust nemen en zorgen dat de belasting wordt verminderd of geoptimaliseerd. Bewustwording van een goede houding en dus een betere belasting op de rug is cruciaal voor het herstelproces.
Discopathie is het beste te behandelen met fysiotherapie. Daarmee maakt u de spiergroepen van uw romp en bovenbenen sterker. Ook is het belangrijk om advies te vragen over uw houding bij uw belangrijkste dagelijkse bezigheden. Denk hierbij aan advies over uw houding tijdens het zitten op kantoor.
Gebruik nooit warmte bij acute pijn. Warmte voelt in eerste instantie prettig aan maar is alles behalve goed voor uw hernia. Dit zorgt er namelijk voor dat het geprikkelde deel nog meer zal zwellen. Een coolpack in een doek gewikkeld zal de ontsteking remmen en de zwelling laten afnemen.
Bij een hernia is het van belang dat je niet gaat stilzitten, maar in beweging komt. Zorg allereerst ervoor dat je je achtereenvolgende zittijd sterk beperkt. Als je moet werken, kun je beter staand werken. Daarnaast is het voor het herstel van de hernia goed om te gaan wandelen.
Hernia klachten
De pijn kan verergeren door druk van bijvoorbeeld hoesten, niezen of persen op het toilet. De chemische stofjes die vrijkomen bij de scheur, kunnen een irritatie of een soort 'ontsteking' van de zenuw veroorzaken. Naast pijn kunt u last krijgen van een slapend, dof gevoel in uw been.
Als er een hernia is vastgesteld is een operatie altijd noodzakelijk. Een hernia gaat in ongeveer 80% van de gevallen vanzelf 'over'. De uitstulping van de tussenwervelschijf wordt door het lichaam opgeruimd. Dit slinken van de uitpuiling geeft vaak binnen 8-12 weken al vermindering van de pijn.
Bij een stenose ontstaat er een vernauwing van het wervelkanaal waardoor de zenuwen worden bekneld. Stenose wordt ook wel kanaalstenose genoemd. Stenose komt meestal voor in de rug, dit heet een lumbale stenose. De kanaalvernauwing kan ook in uw nek voorkomen, zie stenose in de nek.
Dura. In de wervelkolom bevindt zich een schacht waardoor het ruggenmerg loopt. Dit zijn in feite de zenuwen vanuit de hersenen die naar verschillende delen van het lichaam gaan. Het ruggenmerg ligt goed beschermd in een stevig vlies dat de dura of de durale zak wordt genoemd.
Discopathie betekent letterlijk vertaald dus aandoening aan de tussenwervelschijven. Door verschillende redenen kunnen kleine scheurtjes ontstaan in deze schijf en wanneer deze scheurt kan de kern van de tussenwervelschijf naar buiten drukken. In dat geval spreek je van een hernia.
Op welke leeftijd komt discopathie voor? Een discopathie is een veroudering van de tussenwervelschijf. Dit kan al op jongere leeftijd ontstaan. Vanaf 30 jaar is het vloeistof gehalte in de tussenwervelschijf dusdanig hoog dat dit veel druk kan uitoefenen op de buitenste schil van de tussenwervelschijf.
Wat is het klachtenbeeld bij een discopathie? langdurige (chronische) rugpijn; verlies van het functioneren (functie) van de zenuw, waardoor in de benen/armen tintelingen, krachtsverlies, pijn en een doof gevoel ontstaan; Verminderde kwaliteit van leven.