Valproïnezuur is sinds 1968 internationaal op de markt. Het is op recept verkrijgbaar onder de merknamen Depakine, Orfiril en als het merkloze Natriumvalproaat en Valproïnezuur FNA. Het is te verkrijgen in tabletten, korrels (granulaat), drank, druppels, zetpillen en injecties.
Depakine Chrono is een geneesmiddel voor de behandeling van epilepsie en manie. Depakine Chrono wordt gebruikt voor de behandeling van: - Verschillende vormen van epilepsie, zowel alleen als in combinatie met andere geneesmiddelen.
Valproïnezuur zorgt ervoor dat de zenuwen in uw hersenen minder worden geprikkeld. Bij epilepsie en manie (u heeft te veel energie, heeft weinig slaap nodig en bent veel blij). Dit hoort bij de ziekte bipolaire stoornis. Soms bij migraine en voortdurende hik (hik die niet overgaat).
Neem contact op met uw arts of apotheker voordat u dit middel inneemt. Het is mogelijk dat door gebruik van Depakine Chrono de lever ernstig wordt beschadigd, soms met fatale afloop. Daarom moet men voorzichtig zijn bij patiënten die al een stoornis van de lever en/of stoornissen in de stofwisseling hebben.
Het is een van de meeste gebruikte middelen tegen epilepsie. De werkzame stof is valproïnezuur, dat ook wordt gebruikt door andere fabrikanten. Ongeboren kinderen die het via de moeder binnenkrijgen, hebben een verhoogde kans op autisme, groeistoornissen en verminkingen in het gezicht.
Valproïnezuur beïnvloedt de informatieoverdracht via zenuwen in de hersenen. Het wordt toegepast bij verschillende ziektes. Artsen schrijven valproïnezuur voor bij epilepsie en manie. Artsen schrijven het soms voor bij migraine en bij voortdurende hik.
Valproïnezuur en zijn zout (valproaat) - worden in de geneeskunde gebruikt als een anti-epilepticum. Het middel kwam in 1968 op de markt onder de merknaam Depakine. Omdat van dit geneesmiddel het patent verlopen is, zijn er ook merkloze geneesmiddelen met dezelfde werkzame stof op de markt.
Helaas is gewichtstoename een bijwerking van depakine. Veel mensen komen behoorlijk aan op deze medicatie, omdat het een toename in de eetlust kan veroorzaken via een afname van het verzadigingsgevoel.
Sommige medicijnen werken minder goed als men alcohol drinkt omdat de medicatie door de alcohol sneller door de lever wordt afgebroken (zoals Depakine). Iemand met epilepsie kan beter geen alcohol gebruiken als hij medicatie heeft vergeten, erg vermoeid is of lijdt aan slaaptekort.
De dosis is goed ingesteld als twee achtereenvolgende metingen constante therapeutische bloedspiegels aantonen. Tijdens de onderhoudsbehandeling wordt op indicatie (bijwerkingen, therapietrouwproblemen, veranderingen van de dosis, enzovoort) een spiegel bepaald.
het halveren van de dosis iedere 4 weken. vanaf de 12e week iedere week minder dan 2 mg van de dosis. Dan duurt het afbouwen ongeveer 18 weken.
In het algemeen is de onderhoudsdosering 20–30 mg/kg per dag (spreiding: 9–35 mg/kg per dag). Gebruikelijke dosering: 900–2500 mg per dag.
Depakine Chrono is een geneesmiddel voor de behandeling van epilepsie en manie. Depakine Chrono wordt gebruikt voor de behandeling van: - verschillende vormen van epilepsie, zowel alleen als in combinatie met andere geneesmiddelen.
Als je jarenlang veel aanvallen hebt, kan het geheugen minder goed gaan werken. Dat risico is groter bij mensen met epilepsie die aanvallen hebben door een hersenbeschadiging. De kans op geheugenstoornissen is groter als de aanvallen ontstaan vanuit de temporaalkwab ook wel slaapkwab genoemd.
Bel onmiddellijk de hulpdiensten. Sommige mensen met gekende langdurige aanvallen krijgen in samenspraak met de neuroloog een behandelplan opgesteld waarbij een familielid, na een gepaste opleiding, de eerste dosis van de anti-epileptische medicatie mag toedienen.
Uitlokkers van aanvallen
Het is meestal niet duidelijk waarom je ineens een epileptische aanval krijgt. Maar soms is er een duidelijke uitlokker, zoals spanning, slaaptekort, koorts of lichtflitsen. Een uitlokker wordt ook wel trigger genoemd.
Depakine Chrono is een geneesmiddel voor de behandeling van epilepsie en manie. Depakine Chrono wordt gebruikt voor de behandeling van: - verschillende vormen van epilepsie, zowel alleen als in combinatie met andere geneesmiddelen.
De geneesmiddelengroepen waarvan het uitgebreidst is vastgesteld dat ze gewichtstoename kunnen veroorzaken, zijn psychofarmaca (antidepressiva, antipsychotica en dan met name de atypische, lithium), anti-epileptica, antidiabetica en geslachtshormonen.
De middelen amitriptyline, escitalopram, mirtazapine, paroxetine, venlafaxine en vortioxetine zijn het meest effectief. Fluoxetine, fluvoxamine, reboxetine, en trazodon scoorden het laagst op effectiviteit. De meerderheid van de meest effectieve antidepressiva zijn niet meer onder patent en generiek verkrijgbaar.
Veel mensen die medicijnen gebruiken realiseren zich vaak niet dat je deze niet zo maar mee mag nemen naar het buitenland. Houd er rekening mee dat Ritalin en Concerta beiden onder de Opiumwet vallen.
Op lijst I staan bijvoorbeeld zware pijnstillers en Ritalin. Op lijst II staan bijvoorbeeld slaap- en kalmeringsmiddelen.
In Nederland zijn ongeveer een half miljoen mensen verslaafd aan medicijnen. Deze medicijnen zijn onder te verdelen in 2 hoofdgroepen. De opiaten (pijnstillers als morfine en oxycodon) en benzodiazepinen (rustgevende en angstremmende medicijnen, zoals valium, oxazepam en andere 'pammetjes').