Bij blauwe kazen (Penicillium roqueforti) zien we schimmels in de holtes binnenin de kaas. Het gaat om een blauwgroene schimmel in een borstelachtige vorm. Bij de kazen zoals Camembert (Penicillium camemberti) groeit de schimmel aan de oppervlakte, wat bepalend is voor het uiterlijk van de korst.
De blauwe schimmel wordt tijdens het proces van het maken van de kaas in poeder- of vloeistof vorm toegevoegd en komt 'tot leven' als er zuurstof bij komt. Dat gebeurt bij de meeste blauwe kazen, maar bij andere soorten worden er later kleine 'gangetjes' ingeprikt waarin de schimmel kan groeien.
Niet-eetbare schimmels ontstaan als je voedsel te lang of op de verkeerde manier bewaart. Beschimmelde producten moeten direct weggegooid worden. Een uitzondering hierop is harde kaas. Hierbij is het voldoende om de schimmel ruim weg te snijden.
Welke soorten schimmelkaas zijn er? Er zijn drie soorten schimmelkaas: wit, blauw en rood. De wit- en blauwschimmelkazen worden gemaakt met een Penicillium schimmel, terwijl de rode kazen worden behandeld met een bacterie. Dit levert verschillen op in onder meer smaak en textuur.
Bij blauwschimmelkaas wordt gebruik gemaakt van de schimmel penicillicum roqueforti en zorgt voor een krachtige pittige smaak. De schimmel heeft twee functies, hij conserveert de kaas en houdt andere ongewenste schimmels buiten. Ook beïnvloed de schimmel smaak, geur en consistentie.
Met de fluweelzachte textuur, licht scherpe en zoute smaak ook een goede kaas om mee te beginnen. Het lekkerst met druiven, honing en rode wijn!
De schimmelkaas is rijk aan calcium, wat erg goed is voor uw botten. Goed om te weten is dat er vaak veel natrium in blauwe kaas zit. Blauwe kaas heeft een sterke, aanwezige smaak, waardoor u niet veel nodig heeft om smaak toe te voegen aan bijvoorbeeld een salade.
Een 10+, 20+ of 30+ kaas, waar niet teveel zout in zit, past prima in een gezond eetpatroon en zal het afvallen niet in de weg zitten. Het vetgehalte in kaas wordt aangegeven met bijvoorbeeld 45+. De minder vette kazen bevatten meer calcium.
Eetbare schimmels
Een aantal paddenstoelen, de vruchtlichamen van schimmels, zijn eetbaar. Zelfs penicilline wordt gemaakt uit een schimmelsoort. Ook schimmelkazen krijgen hun kenmerkende uiterlijk en smaak dankzij ongevaarlijke schimmels.
Magere kaas is relatief gezond als broodbeleg
Kaas is niet supergezond, maar bevat wel hoogwaardige wei-eiwitten en melkeiwitten. Kaas is dus alleen gezond als je het met mate eet. Neem bij voorkeur magere (20+ & 30+) kaas, want die bevat relatief weinig verzadigd vet.
Nee, de schimmel is niet gevaarlijk. De schimmelcultuur die zich vormt op de kaas is niet schadelijk en is een andere schimmelcultuur dan die van groente, fruit of brood, welke overigens wel schadelijk is. De schimmel kan de smaak van de kaas helaas wel beïnvloeden.
Schimmelkaas is kaas die gedurende de fabricage bewerkt is met schimmelsporen. De gebruikte schimmel is een variëteit van de Penicillium en wit (Penicillium Candidum), groen of blauwachtig van kleur (Penicillium roqueforti).
Als je schimmel op je kaas ziet hoef je het niet meteen weg te gooien. Meestal gaan de sporen niet ver de diepte in op harde kaas, zoals Parmezaanse, Edammer of Goudse kaas. Je kunt het dus ruim wegsnijden, een paar centimeter diep en rondom de schimmelplekken, en de rest gewoon opeten (1, 4).
Hoe weet ik of een product niet meer goed is? De kaas is uitgedroogd of beschimmeld of ruikt vreemd. Bederf herken je snel door goed te kijken, ruiken of proeven.
Het antwoord is nee. “Een blauwkaas kan eigenlijk nooit echt bederven zoals een verse kaas als mozzarella doet. De bacteriën en enzymenen in blauwe kazen zijn eigenlijk continue aan het werk en groeiende.
Geopend zijn harde kazen ongeveer 2 weken houdbaar. Half harde zijn in de koelkast 2 maanden houdbaar en geopend 2 weken. Zachte kazen zijn het minst lang houdbaar, in de originele verpakking zijn ze 1 tot 2 weken houdbaar.
Het advies blijft: wegsnijden, in ieder geval als het een stuk harde kaas betreft, en dan kan je de rest gewoon opeten. Snijd ruim om de schimmelplek heen, het Voedingscentrum adviseert 1 cm.
In droog, poreus voedsel kunnen schimmels en bacteriën zich razendsnel verspreiden, waardoor het verstandig is om het weg te gooien zodra u ook maar een klein stipje schimmel ziet. Kliekjes van vlees, stoofschotels, aardappelen, rijst of pasta kunt u het best links laten liggen zodra u hier schimmel op ziet.
Soms kan wegsnijden nog, en anders: helemaal weggooien. De buitenste korst rond blauwe schimmelkazen zoals roquefort, gorgonzola en stilton snijd je best weg. Harde kazen: je kunt de beschimmelde buitenkant wegsnijden (diep genoeg). Harde groenten en fruit: beschimmelde stukken ruim wegsnijden.
En dat is een van de redenen dat bijvoorbeeld het Voedingscentrum adviseert om soorten te kiezen met minder zout. Hüttenkäse, mozzarella en verse geitenkaas staan in de Schijf van Vijf. Het advies is voor volwassenen om iedere dag 40 gram kaas te eten.
Lager vetpercentage
“Als je puur afgaat op de voedingswaarde kan je zeggen dat feta iets minder goed scoort dan mozzarella.” Die voedingswaarden zijn dan vooral de calorieën en het vetgehalte. In kaas zitten veel verzadigde of 'slechte' vetten die het cholesterolgehalte doen stijgen.
Kaas levert niet dezelfde voedingsstoffen als vlees. Kaas levert weliswaar evenveel eiwit als vlees en vitamine B12, maar bevat maar heel weinig ijzer, zo'n 0,1 milligram per 100 gram. Bovendien bevat kaas vaak veel verzadigd vet, zeker de vette (48+) varianten en veel zout.
Bij blauwe kazen (Penicillium roqueforti) zien we schimmels in de holtes binnenin de kaas. Het gaat om een blauwgroene schimmel in een borstelachtige vorm.
“Gorgonzola is heel rijk aan vitaminen B2, B6, B12, die uiterst belangrijk zijn voor het zenuwstelsel en het immuunsysteem.” Om deze redenen is Gorgonzola over de gehele wereld gekend en geliefd en is hij de derde belangrijkste Italiaanse koemelkkaas BOB.
Bij het maken van schimmelkaas, zoals Brie en Camembert, voegt men een goede schimmel toe. Deze zorgt ervoor dat de kaas een bijzondere smaak krijgt. Veel mensen vinden dit lekker. Komt er schimmel op voedsel dat te lang wordt bewaard, dan weet je niet zeker of de schimmel goed of slecht is.