In totaal wordt 100 tot 250 ml stamcellen verzameld. Dit is niet meer dan een paar procent van de totale hoeveelheid stamcellen die u hebt. Ook verzamelen we een kleine hoeveelheid plasma. De rest van het bloed krijgt u via een infuusnaald in een ader van uw andere arm weer terug.
Deze cel is in staat om, in het juiste milieu, uit te groeien tot een compleet individu: alle meer dan 220 verschillende soorten cellen die samen de verschillende weefsels vormen, inclusief het extra-embryonaal weefsel, zoals de placenta.
In het beenmerg leven de stamcellen. Door deling en rijping ontstaan uit deze stamcellen de rode en witte bloedcellen en de bloedplaatjes. Per dag worden vele miljoenen cellen aangemaakt om het aantal bloedcellen op peil te houden. Rijpe bloedcellen verlaten het beenmerg en komen in de bloedbaan terecht.
Eenmaal in de bloedbaan hebben bloedcellen een beperkte levensduur. Rode bloedcellen leven 120 dagen.Witte bloedcellen leven gemiddeld twee dagen en bloedplaatjes leven maar tien dagen. In je lichaam worden voortdurend enorme aantallen oude cellen afgebroken en vervangen door nieuwe.
Deze bloedstamcellen worden voortdurend door het lichaam vervangen, je kunt ze dus makkelijk missen en hebt ze zo weer aangemaakt. Ben je gezond, minstens 18 jaar, niet ouder dan 55 en woon je in Nederland? Dan kun je je aanmelden als stamceldonor. Voor personen tussen de 18 en 35 jaar is de aanmelding kosteloos.
Stamcellen uit het beenmerg
Een beenmergdonatie kan erg pijnlijk zijn en heeft daarom plaats onder algehele narcose. Bij een beenmergdonatie worden stamcellen met een dikke naald uit de achterkant van het bekken gehaald. In het bekken zit veel beenmerg, waardoor het makkelijk kan worden afgetapt.
In organen en weefsels van een volwassen lichaam zijn ook stamcellen aanwezig om bij verlies van cellen weer nieuwe cellen te vormen. Dit verlies kan zijn ontstaan door een natuurlijk verloop, beschadiging of ziekte.
U mag geen ziekten hebben die via bloed overdraagbaar zijn en die nadelig kunnen zijn voor de ontvanger. De patiënt en u moeten een identieke weefseltypering (HLA-typering) hebben. Uw eigen bloedvorming in het beenmerg moet normaal zijn. U mag niet zwanger zijn.
In plaats van een volledig orgaan te vervangen, worden enkel orgaanspecifieke cellen getransplanteerd: cellen van de hartspier na een hartinfarct, van het gewricht bij artrose, van de pancreas bij diabetes of van het ruggenmerg bij bepaalde vormen van verlamming.
Door gezonde, jonge stamcellen in het lichaam te introduceren, is het mogelijk om oude, beschadigde cellen en weefsels te vervangen , wat het lichaam in feite van binnenuit verjongt. Dit is natuurlijk een zeer complex proces en we zijn nog ver verwijderd van het bereiken van echte onsterfelijkheid.
Voor het doneren zelf krijg je geen vergoeding, dat is wettelijk bepaald. Het doneren van stamcellen via Matchis gebeurt alleen in het LUMC in Leiden of het Radboudumc in Nijmegen. Als je ver moet reizen regelt Matchis een hotel in de buurt van het ziekenhuis en de reiskosten worden vergoed.
De rode bloedlichaampjes bevatten de hemoglobine, een ijzerhoudend eiwit dat bloed zijn rode kleur geeft. Ze hebben als taak de zuurstof uit onze longen naar de andere organen in ons lichaam te vervoeren.
Volwassen stamcellen zijn in de meeste delen van het lichaam aangetroffen, waaronder hersenen, beenmerg, bloedvaten, huid, tanden en hart . Er zijn doorgaans een klein aantal stamcellen in elk weefsel. Vanwege hun kleine aantal en de snelheid van deling (groei), is het moeilijk om volwassen stamcellen in grote aantallen te laten groeien.
Je hebt ongeveer 80 ml bloed per kilo lichaamsgewicht. Zo heeft een pasgeboren baby gemiddeld 0,3 à 0,4 liter en een volwassen mens 5 à 6 liter. Bloed bestaat voor 55% uit plasma en 45% uit bloedcellen.
Stamcellen beginnen zich te vormen in het embryo en blijven gedurende het hele leven van een individu in het lichaam . De navelstreng, het navelstrengweefsel en het placentaweefsel van een baby bevatten hoge concentraties onrijpe cellen die het potentieel hebben om te differentiëren in andere celtypen.
Stamcellen zijn cellen die nieuwe bloedcellen aanmaken. Ze komen voor in de beenmergholtes van onze botten. Een patiënt kan niet van iedereen stamcellen ontvangen. Daarvoor moet een donor gevonden worden met dezelfde weefselkenmerken.
Permanente cellen worden gedefinieerd als cellen die niet in staat zijn om te repliceren in het postnatale leven. Zenuwcellen, ook wel neuronen genoemd, samen met skeletspier- en hartcellen, vallen onder deze groep, die traditioneel de menselijke weefsels identificeert die niet in staat zijn tot spontane regeneratie.
De huid, de spieren, de botten en het bloed zijn opgebouwd uit eiwitten. Ook heeft het lichaam voortdurend eiwitten nodig om nieuwe cellen te maken en oude cellen te vernieuwen.
Ons lichaam kan zichzelf goed herstellen. Denk aan botbreuken en wondjes. Ons eigen lichaam doet dit door op de juiste plek en op het juiste moment en in de juiste hoeveelheid zogenaamde signaalstoffen af te geven.
Stamcellen doneren doet geen pijn.
Mensen kunnen levend een nier of een deel van de lever doneren. Lees meer over nierdonatie bij leven en leverdonatie bij leven op de website van de Transplantatiestichting. Soms blijft er lichaamsmateriaal over bij een operatie dat niet teruggeplaatst kan worden, bijvoorbeeld heupkoppen.
Aan het afnemen van het beenmerg zelf zijn geen risico's verbonden, behalve het geringe risico van de algehele narcose. Er kan een lichte bloedarmoede ontstaan na de beenmerg-afname, wat vermoeidheid kan veroorzaken. Vaak krijgt u voor een maand ijzertabletten mee om dit tekort weer aan te vullen.
Een stamceltransplantatie met eigen stamcellen is een zware behandeling. Uw behandelteam moet daarom weten hoe goed uw lichamelijke conditie is en of u eventuele lichamelijke beperkingen heeft. Daarom heeft u eerst een gesprek met een van uw behandelaars. Daarna volgt een uitgebreid lichamelijk onderzoek.
Volwassen stamcellen kunnen mogelijk niet worden gemanipuleerd om alle celtypen te produceren , wat beperkingen oplegt aan de manier waarop volwassen stamcellen kunnen worden gebruikt om ziekten te behandelen. Volwassen stamcellen bevatten ook vaker onregelmatigheden als gevolg van gevaren in de omgeving, zoals toxines, of door fouten die de cellen oplopen tijdens de replicatie.
De meeste stamcellen bevinden zich in het beenmerg. Door toediening van groeistimulerende middelen kan het aantal stamcellen echter zodanig groeien dat zij zich vanuit het beenmerg naar de bloedbaan (het perifere bloed) gaan verplaatsen.