Per uur belandt er een hoeveelheid plastic in zee waarmee je 11 olympische zwembaden zou kunnen vullen. Per jaar is dat 11 miljoen ton plastic en dit wordt alsmaar meer. We hebben in de afgelopen 20 jaar evenveel plastic geproduceerd als in de 80 jaar ervoor.
De plasticvervuiling van de oceanen is gekend als de plastic soep, een immens en mondiaal probleem. Inderdaad, immens groot, zelfs zo groot dat er geen exacte cijfers bekend zijn. Momenteel wordt er geschat dat er ca. 100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft.
Negen miljard kilo plastic belandt jaarlijks in de oceaan. National Geographic zet zich in voor vermindering van wegwerpplastic.
Onderzoekers schatten dat minder dan 1% van al het plastic in de oceaan aan het oceaan oppervlak drijft.
De zee vervuilt steeds meer
Het zeewater is op veel plaatsen flink vervuild door bijvoorbeeld pesticiden uit de landbouw, afval uit rioleringen en verloren vistuig uit de visserij. Veel dieren hebben hier last van zoals koralen, zeeschildpadden en walvissen.
Plastic is wel altijd een kunststof. Er zijn drie soorten kunststof: thermoplasten, thermoharders en elastomeren.
200 jaar: Het duurt zo'n tweehonderd jaar om frisdrankblikjes van aluminium af te breken. Recyclen is een betere optie. 500 jaar: Plastic flessen gemaakt van PET doen er maar liefst 500 jaar over voor ze zijn vergaan.
De plastic soep is gevaarlijk voor al het leven in zee. Dieren eten plastic op of raken erin verstrikt. Dit resulteert in verwondingen of zelfs de dood. Jaarlijks gaan een miljoen zeevogels, 100.000 zeezoogdieren, zeeschildpadden en een ontelbaar aantal vissen dood door plastic afval [1].
Al met al stroomt er jaarlijks tussen de de 5 en 13 miljoen ton plastic de grote oceanen in, aldus de Plastic Soup Foundation. Volgens het Wereld Natuur Fonds belandt er per uur een hoeveelheid plastic in zee waarmee je 11 olympische zwembaden zou kunnen vullen.
- Great Pacific Garbage Patch: De grootste afvalhoop ter wereld. Ligt in de Grote Oceaan tussen de Amerikaanse westkust en Hawaï. Bestaat uit naar schatting 80 miljoen kilo afval, verspreid over een gebied dat drie keer zo groot is als Frankrijk.
Het grootste 'plasticeiland', de Great Pacific Garbage Patch (GPGP), ligt tussen Hawaï en Californië en is drie keer de grootte van Frankrijk. Per vierkante kilometer drijft daar minstens 1 kilo afval in het water, maar soms wel meer dan 100 kilo.
Nederlander Boyan Slat is al vanaf zijn 16e bezig met het verwezenlijken van zijn droom: het opruimen van de plastic soep. In 2012 startte hij het project The Ocean Cleanup, met als doel om 90% van al het plastic uit de oceaan te vissen.
Plastic kan op allerlei manieren in zee belanden. Bijvoorbeeld doordat we afval laten slingeren of op straat gooien. Maar ook doordat in producten zoals scrubs, douchegel, kleding, autobanden en zelfs verf plastic of kunststofdeeltjes zitten.
In de gunstigste schatting komt er 4,8 miljoen ton plastic per jaar terecht in de oceanen en in het slechtste geval 12,7 miljoen ton plastic per jaar. Deze hoeveelheid plastic kan dertien keer de oppervlakte van Amsterdam tot aan onze enkels vullen met plastic.
Plastic vergaat niet. Dat betekent dat al het geproduceerde plastic dat in de natuur terecht is gekomen daar op de een of andere wijze nog aanwezig is.
Met plastic verpakkingen kun je denken aan de verpakkingen die producten beschermen. Het zorgt ervoor dat etenswaren, hygiënisch, veilig en langer bewaard kunnen worden. De verpakking voorkomt 'voedsel' verspilling. Daarnaast zijn de verpakkingen door het plastic materiaal erg licht.
Meer dan 100 miljoen dieren sterven jaarlijks door Plastic.
De Plastic Soep wordt veroorzaakt doordat de mens veel plastic produceert dat als afval in het milieu terecht komt. Wat veel mensen niet weten is dat het afval in zee voor 80% vanaf het land afkomstig is [1]. Via verschillende omwegen zoals de wind, riolen, grachten of rivieren komt afval uiteindelijk in zee terecht.
Ieder jaar verbruiken Nederlanders ongeveer 26 miljard plastic verpakkingen. En hoewel de aandacht voor het plasticgebruik, en de gevolgen daarvan, groot is, blijft het gebruik verder stijgen. Die trend signaleert ING. Gemiddeld verbruiken Nederlanders ongeveer 1.500 plastic verpakkingen per jaar.
In 1907 maakt de Belgisch-Amerikaanse Leo Baekeland het eerste volledig synthetische plastic uit aardolie. Hij vernoemt het naar zichzelf: bakeliet. De nieuwe stof geleidt geen stroom en kan goed tegen hitte.
De absolute nummer 1 op de vervuilerslijst is, inderdaad, China. De Chinezen lozen jaarlijks ergens tussen de 1,3 en 3,53 miljoen ton plastic in zee. Indonesië staat op de tweede plaats, gevolgd door een groot aantal ontwikkelingslanden. Op plaats twintig staat het eerste westerse land: de Verenigde Staten.
Zo wordt het klokhuis van een appel het snelst afgebroken – tussen de twee tot acht weken – terwijl de afbraak van een bananen- of sinaasappelschil zo'n twee jaar kan duren. Gemiddeld is groente- en fruitafval in de natuur na een aantal maanden helemaal verdwenen.
Conclusie. Het kan geen enkele kwaad een bananenschil in de berm te gooien. Het brengt geen enkele schade toe aan de natuur. Doe dit dan wel op een plek waar ie niet in het zicht ligt (of in de weg), want het oog wil natuurlijk ook wat.
Het duurt vaak lang voordat zwerfafval is afgebroken, zelfs natuurlijk afval zoals een bananenschil blijft lang bestaan. Sommige stoffen, zoals glas en plastic, breken zelfs helemaal niet af (plastic verbrokkelt wel in heel kleine stukjes, maar vergaat niet).