Een volwassen lieveheersbeestje eet gemiddeld 80 bladluizen per dag en zijn larve maar liefst 120! Lieveheersbeestjes grijpen een bladluis met hun kaken vast en zuigen deze leeg. De oudere larven en de volwassen lieveheersbeestjes eten een niet al te grote bladluis zelfs volledig op.
Andere insecten zoals trips en spintmijten
Andere lieveheersbeestjes voeden zich dus met insecten. Dit is voornamelijk bladluis en schildluis maar andere kleine diertjes zoals kleine larven van andere insecten, bladhaantjes, trips en spintmijten worden eveneens gegeten.
Ze vinden bladluizen heerlijk en eten er heel veel van. Het Zevenstippelig lieveheersbeestje eet er met gemak zo'n hon- derd per dag! Sommige soorten houden ook van lekkere hapjes als schildluizen of larven van bladhaantjes…
Mieren zijn voor de meeste larven en volwassen lieveheersbeestjes geduchte vijanden.
De meeste lieveheersbeestjes leven ongeveer een jaar. Het aantal stippen zegt dus niets over de leeftijd. De kleur en de vlekken op de dekschilden spelen wel een belangrijke rol bij het op naam brengen van de verschillende soorten lieveheersbeestjes.
De stippen op de rug van een lieveheersbeestje vertellen niets over hoe oud het diertje is.
De meeste inheemse lieveheersbeestjes overwinteren buiten in de natuur in de strooisellaag, tussen afgestorven plantendelen, in groenblijvende heesters (vb brem, conifeer, skimmia,..) of in spleten in de schors van loofbomen of coniferen, in de bodem, in dood hout, in mos of graspollen, afhankelijk van de soort.
Waarom zitten er lieveheersbeestjes in mijn huis? De kans is groot dat u lieveheersbeestjes in uw huis hebt aangetroffen tijdens de koudere maanden. Dat komt omdat ze in de winter een winterslaap houden, maar in de lente komen ze tevoorschijn als de temperaturen geleidelijk aan warmer worden.
Het lieveheersbeestje is een nuttig diertje, niet alleen voor de natuur, maar ook voor jou! Een lieveheersbeestje is namelijk een bladluiseter. Bladluizen eten namelijk veel van jouw planten en kunnen deze ontdoen van blad, nectar en andere plantensappen.
Bij de paring klimt het mannetje half op het vrouwtje waar naar enig gefriemel de inseminatie plaatsvindt. Het vrouwtje gaat er daarna alleen vandoor om ergens – vaak in de buurt van bladluizen – de eitjes af te zetten. De larven kruipen na enkele dagen uit het ei en gaan dan op zoek naar prooi, meestal bladluizen.
2. Een kleine waterbron. Lieveheersbeestjes drinken niet veel, maar ze hebben wel water nodig om te overleven. Laat een klein vogelbadje of ondiepe schaal met water achter in je tuin en vul deze regelmatig bij.
Men zegt dat lieveheersbeestjes de parasieten op planten eten om anderen ertegen te beschermen. Daarom kan het zien van veel lieveheersbeestjes betekenen dat je bescherming nodig hebt. Probeer je muur te laten zakken en laat dierbaren je beschermen.
Was (mogelijk besmet) beddengoed in heet water (60 graden). Bewaar kleding die (mogelijk) besmet is met hoofdluis twee weken lang in een gesloten, plastic verpakking. Kook kammen, borstels en haarbanden 5 minuten lang in kokend water om de luizen en neten te doden.
Zo kom je van luizen af
Gebruik crèmespoeling om pijnloos te kammen. Vastgeplakte neten kun je eventueel losweken door een doekje met azijn op het haar te deppen. - Twee weken lang elke dag kammen met een luizenkam en een anti-hoofdluismiddel gebruiken. Deze methode is bewezen effectief.
Verder zoeken mensen ook vaak hun toevlucht in zogenaamde 'repellents'. Dat zijn middelen die luizen zouden afstoten. Die middelen zijn vaak op basis van essentiële oliën, zoals rozemarijn, lavendel of pepermunt. Een ander product waar luizen niet tegen zouden kunnen is tea tree oil.
Er wordt gezegd 'hoe feller de kleur, hoe giftiger het lieveheersbeestje'. Rode lieveheersbeestje zijn dus zelfs giftiger dan de gele want ze vallen met hun knalrode kleur harder op in de natuur. De gele beestjes zijn dan wel minder opvallend maar hebben dus ook minder gif in zich.
Een vrouwelijk lieveheersbeestje kan 20 tot 50 eitjes per dag afleggen. De eitjes komen na 4 tot 10 dagen uit, afhankelijk van de temperatuur. Enkele soorten lieveheersbeestjes vormen hierop een uitzondering en leggen de eitjes niet in groep af maar afzonderlijk of per 2 of 3 eitjes.
Het aantal stipjes blijft hun hele leven hetzelfde. Er zijn soorten die 2 stipjes hebben maar ook die er wel 24 op hun schildje hebben. Hoeveel stipjes hebben de lieveheersbeestjes bij jou in de tuin?
Op zoek naar kieren en naden. Huizen zijn voor de beestjes een perfecte overwinterplaats, het is er lekker warm en beschut. Tijdens het overwinteren eten de lieveheersbeestjes niks en planten zich ook niet voort. Het grootste deel van de tijd zitten ze stil en teruggetrokken in een hoekje.
Waarom zie je ze nu ineens heel veel? Als jij nu ineens opvallend veel lieveheersbeestjes in je huis ziet, dan 'betrap' je ze waarschijnlijk op hun tocht terug naar buiten. Lieveheersbeestjes kiezen er namelijk vaak voor om in het voorjaar weer naar buiten te gaan en soms, als het lekker weer is, al iets eerder.
Laat lieveheersbeestjes zitten
Ze verkiezen licht gekleurde oppervlakken, liefst met wat zonnewarmte erop. Dat kan een berkenboom zijn, maar evengoed een huis of appartementsgebouw. Via gaten en kieren kruipen ze naar binnen, om pas in de lente weer tevoorschijn te komen.
De zevenstip is een grotere soort (5 tot 8 millimeter). De enige soort die bijna sprekend op het zevenstippelig lieveheersbeestje lijkt, is de zeldzame soort het schitterend lieveheersbeestje.
Eten doen ze niet in de winter: ze zullen dus niet aan steen, hout of planten in of rond het huis gaan vreten. Het grootste deel van de tijd (van november tot en met januari) zitten de lieveheersbeestjes stil en teruggetrokken.
Vroeger werd alles boven twee meter gezien als een lange afstandsvlucht, maar in een 'normale' vlucht op grote hoogte zouden lieveheersbeestjes dus afstanden kunnen afleggen van 18 kilometer tot in ideale omstandigheden maximaal 120 kilometer, omdat ze op grote hoogte sterkere windstromingen bereiken.