Grote stukken vis bevatten namelijk vaak meer kwik* en dat is niet goed voor de gezondheid. De Sockeye zalm bevat echter heel weinig kwik (0,025 mg per kg) en is prima meerdere keren per week te eten.
Zowel wilde als gekweekte zalm zijn een uitstekende bron van mager eiwit, Omega-3 vetzuren en andere essentiële voedingsstoffen. Sommigen beweren zelfs dat gekweekte zalm gezonder is dan wilde zalm omdat je de voedingsstoffen kunt controleren.
Experts meten de kwikgehaltes in vis in delen per miljoen (ppm). Volgens de FDA bevatten verse en bevroren zalm 0,022 ppm . Ter vergelijking: sardines hebben een van de laagste hoeveelheden kwik met 0,013 ppm en zwaardvis heeft een van de hoogste met 0,995. U ziet dat zalm helemaal niet veel kwik bevat.
Lage kwikgehaltes (minder dan 50 microgram per kilogram) werden aangetroffen in haring, zalm, forel en inktvis. Hogere kwikgehaltes zaten in brasem, kreeft, makreel, snoek en tonijn. De kwik-kampioen was zwaardvis, met 1.212 microgram kwik per kilogram.
Van alle vette vis, bevat de sardine het minste kwik.
Het staat in de Schijf van Vijf. Vis is goed voor de gezondheid. Visvetzuren zijn goed voor je hart en bloedvaten. Daarom is het advies 1 keer per week vis te eten.
De Dietary Guidelines for Americans stellen dat kinderen, om deze hogere hoeveelheden te consumeren, alleen vis uit de "Best Choices"-lijst mogen eten die nog minder kwik bevat - deze vissoorten zijn ansjovis, makreel, meerval, mosselen, krab, rivierkreeft, bot, schelvis, harder, oesters, schol, koolvis, zalm, ...
“Of het eten van zalm schadelijk kan zijn, hangt af van diverse factoren, waaronder de oorsprong van de vis (wild of gekweekt), de aanwezigheid van contaminanten zoals PCB's, pesticiden, zware metalen, antibiotica, en de gebruikte kleurstoffen.
Blootstelling aan anorganisch kwik veroorzaakt doorgaans ontwikkeling van een metaalachtige smaak, lokale orofaryngeale pijn, misselijkheid, braken, bloederige diarree, koliekachtige buikpijn, nierdysfunctie, en neurologische afwijkingen, terwijl blootstelling aan organisch kwik kan leiden tot een vertraagde vorm van ...
De gezondste keuze is vette vis, zoals haring, makreel, (Atlantische) zalm en sardines. Deze vette vissoorten bevatten veel omega 3-vetzuren. Deze bijzondere vetten beschermen tegen een hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten. De Gezondheidsraad adviseert dan ook om 1 keer per week (liefst vette) vis te eten.
De beste zalmsoorten zijn King en Sockeye. Waar de King heeft meer vet heeft, heeft de Sockeye meer smaak en een stevige bite. Wat Sockeye ook onderscheidt is de rode kleur. Ze krijgen deze kleur doordat de Sockeye onder andere oranje krill eet.
Zowel wilde als gekweekte Atlantische zalm hebben veel lagere kwikniveaus dan de meeste andere vissoorten. Gekweekte zalm heeft gemiddeld 0,05 microgram kwik per gram. Dit is ruim onder de niveaus die door de FDA en EPA als veilig voor vrouwen en kinderen worden beschouwd, die de United States Dietary Guidelines for Americans (DGA) informeren.
Fish Tales Sockeye gerookte wilde zalm bestellen | Albert Heijn.
Door het verschil in hun voeding, verschillen de kweekzalm en wilde zalm niet alleen qua uiterlijk. De voedingswaarde van de twee is hierdoor ook totaal verschillend. Zo is de voeding van de kweekzalm rijker in calorieën en daardoor is het vlees van de kweekzalm ook rijker aan calorieen dan die van de wilde zalm.
Zalm bevat veel eiwitten en omega-3-vetzuren die goed gedocumenteerde voordelen bieden voor het hart en de hersenen . Wilde zalm is een goede keuze en gekweekte zalm is een goed alternatief. Vrouwen in de vruchtbare leeftijd en jonge kinderen moeten vis blijven eten waarvan bekend is dat deze weinig verontreinigingen bevat.
Wilde zalm is schaarser en arbeidsintensiever om te vangen, wat 'm - je raadt het al - duurder maakt. Daarvoor krijg je wel een zalm die smaakvoller en voedzamer is. Je kan wilde zalm goed herkennen aan z'n kleur, die is een stuk roder dan kweekzalm, omdat wilde zalm in de oceaan schaaldiertjes eet.
Behandeling voor blootstelling aan organisch kwik bestaat meestal uit medicijnen die chelatoren worden genoemd . Deze verwijderen kwik uit het bloed en verplaatsen het weg van de hersenen en nieren. Vaak moeten deze medicijnen weken tot maanden worden gebruikt.
Bij kamertemperatuur verdampt kwik langzaam, waardoor gedurende een lange tijd een verhoogde concentratie in de omgevingslucht kan ontstaan en er risico is op langdurige blootstelling als vrijgekomen kwik niet volledig wordt opgeruimd.
Gevolgen chronische blootstelling
Wanneer dit in uw woning gebeurt, kunt u chronisch aan kwik worden blootgesteld. Dit kan gevolgen hebben voor uw nierfunctie en uw zenuwstelsel. Effecten op het zenuwstelsel zijn bijvoorbeeld tremoren, prikkelbaarheid, problemen met concentratie en met het korte termijn geheugen.
Wilde zalm is (zoals de naam al doet vermoeden) geen gekweekte zalm, maar zwemt in de vrije natuur en heeft daar toegang tot een grote variëteit aan voedsel. Ze eten voornamelijk planktonkreeftjes en garnalen, waar ze hun extra rode kleur van krijgen.
Een goed startpunt is om in ieder geval 2 keer per week een flinke portie vette vis te eten, zoals haring, sardines, ansjovis, makreel, wilde zalm en paling. Daarnaast is het ook belangrijk om regelmatig (minimaal 1 keer per week) witte vis of schaal-en schelpdieren te eten.
Bacteriën en parasieten
'In rauwe vis kunnen ziekmakende bacteriën zitten, zoals salmonella of listeria', vertelt expert voedselveiligheid bij het Voedingscentrum Wieke van der Vossen. 'Daarom raad ik zwangeren, jonge kinderen, ouderen en mensen die gevoelig zijn voor infecties aan om geen rauwe vis te eten. '
Zo is wilde zalm uit Alaska een goede keuze, maar valt zalm die in de Stille en Atlantische oceaan gekweekt werd, te vermijden. Dorade, inktvis, paling, poon, rog, blauwvintonijn, wijting en zeewolf zijn voorbeelden van vissen die nooit een goed idee zijn.
Tilapia wordt gezien als de meest smerige vis. Het wordt gekweekt onder ongewone omstandigheden, en daarom wordt het als ongezond beschouwd, aldus voedingsdeskundige Olga Dorosh op haar Instagram-pagina.
Zowel wilde zalm als sabelvis staan bekend als vissoorten met de meeste omega-3's vergeleken met andere soorten. Naast het ondersteunen van de gezondheid van het hart, kunnen deze vetzuren ook een scala aan ontstekingsaandoeningen behandelen.