Eerst leefden ze alleen op het land, later ook in zee. Zeeschildpadden zijn uitstekende zwemmers. De groene zeeschildpad zwemt vaak snel maar de lederschildpad is de kampioen op de sprint. Met 35 kilometer per uur is hij het snelste reptiel, sneller dan de snelste hagedis op het land.
De gemiddelde schildpad zwemt met een snelheid van 10 tot 12 mph (4 tot 5 m/s) en loopt met een snelheid van 3 tot 4 mph (1 tot 2 m/s). Pasgeboren schildpadden zwemmen gemiddeld ongeveer 25 mijl (40 km) in 30 uur. Vrouwelijke schildpadden zwemmen meestal sneller dan hun baby's of de mannelijke schildpad om hun jongen te beschermen tegen roofdieren.
'Als je langzaam leeft, ga je lang mee. ' De schildpad heeft dit goed begrepen. Die beweegt niet alleen langzaam, van binnen gaat ook alles traag: zijn hart klopt maar zo'n 25 keer per minuut en ook zijn stofwisseling breekt geen snelheidsrecords. Dit komt onder andere doordat het dier koudbloedig is.
Uit eerdere laboratoriumonderzoeken is gebleken dat de hartslag in rust van jonge groene zeeschildpadden varieert van 19,6 tot 24 slagen per minuut wanneer ze ondergedompeld zijn in een kleine kamer of tank, met watertemperaturen die vergelijkbaar zijn met die in ons onderzoek (26,0 tot 28,8 °C, tabel 6).
Met 1,8 gram is de wimperspitsmuis het kleinste zoogdier dat er is, en hij beweegt extreem snel voor zijn grootte. Voor zijn vlugge bewegingen heeft hij een topmetabolisme nodig, en daarom is het tropische dier recordhouder hartslag.
Als je bijvoorbeeld een zeeschildpad probeert op te pakken, kan hij je uit zelfverdediging bijten. Zeeschildpadden kunnen bacteriën en ziektes bij zich dragen die schadelijk kunnen zijn voor de mens.
Maak kennis met de lederschildpad
De lederschildpad is de grootste en snelste schildpad op aarde. Hij draagt ook: De zwaarste legsels eieren.
Schildpadden zijn intelligente dieren met een goed geheugen. Van in gevangenschap levende soorten is bekend dat ze zelfs kunnen leren. Ook kunnen schildpadden zich over grote afstanden oriënteren, zoals dit bij zeeschildpadden voorkomt die altijd terugkeren naar dezelfde stranden om eieren te leggen.
Eerst leefden ze alleen op het land, later ook in zee. Zeeschildpadden zijn uitstekende zwemmers. De groene zeeschildpad zwemt vaak snel maar de lederschildpad is de kampioen op de sprint. Met 35 kilometer per uur is hij het snelste reptiel, sneller dan de snelste hagedis op het land.
Door zijn enorme lichaamsbouw rent de bijtschildpad met een gemiddelde snelheid van 2,4 mph . In het water kan deze snelheid oplopen tot 10 tot 12 mph. Hetzelfde.
De kleur van het schild verandert dan naar bruin en wordt uiteindelijk bijna zwart. Roodwang-, geelwang- en geelbuikschildpadden kunnen bij een goede verzorging een leeftijd van 30 tot 40 jaar bereiken. Vaak halen ze dit echter niet, bijvoorbeeld vanwege verkeerde huisvesting of voeding.
Bij de paring van landbewonende schildpadden gaat het mannetje op de achterpoten staan en hijst zich met de voorpoten gedeeltelijk op het vrouwtje. De pose lijkt nog het meest op de houding die bij mensen de hondjeshouding wordt genoemd. Het mannetje maakt schokkende bewegingen en spert de bek tijdens de paring open.
Het schildpadje klautert uit de nestkuil. Moeder en vader zijn nergens te bekennen. Een schildpadje moet het zich zelf zien te redden.
De zeeschildpad kan enorm oud worden, sommige van deze dieren worden wel 100 jaar! Er zijn 7 soorten zeeschildpadden. Bijna alle soorten zijn gek op zeediertjes, behalve de groene zeeschildpad.
Landschildpadden zijn traag, maar kunnen best hard lopen als ze willen. Het liefst eten ze de hele dag door gras, blaadjes, groente en fruit. Ze kunnen heel oud worden, wel meer dan 150 jaar.
De grootste schildpad die ooit heeft geleefd, Archelon ischyros, was zo'n 5 meter breed en 4 meter lang.
Als er een hongerig roofdier langskomt, trekt een schildpad zich terug in zijn harde schild. Zo kan het roofdier er niet zomaar bij. Een reuzenschildpad is niet zo goed in het vluchten van hun vijanden. Ze kunnen namelijk maar 200 tot 300 meter per uur lopen.
De bek is erg scherp, in combinatie met de stevige kaakspieren kan de schildpad zeer krachtig bijten. De bijtkracht van een groter exemplaar kan 500 kilogram per cm² bedragen.
Schildpadden kunnen Salmonella-bacteriën op hun lichaam hebben, zelfs als ze er gezond en schoon uitzien. Wanneer mensen schildpadden aanraken, kunnen de bacteriën op handen of kleding terechtkomen . Dit geldt voor alle schildpadden, ongeacht of ze zich thuis, op een kinderboerderij of school bevinden, of in het wild.
Via echocardiografie kan men het hart van een schildpad goed in beeld brengen. Hierbij is het belangrijk om te weten dat de anatomie van het hart bij alle reptielen afwijkend is ten opzichte van het zoogdierhart.
Een octopus heeft drie harten
Met je hart moet je zuinig zijn, wij mensen hebben er namelijk maar één van. Octopussen hebben niet een, twee maar drie harten. Daarvan is eentje het hoofdhart, dat bloed door het hele lichaam pompt. De andere twee bijharten pompen de zuurstof van de kieuwen naar het hoofdhart.
Bijvoorbeeld, de kolibrie heeft een hartslag van 1.000 slagen per minuut. Het grootste zoogdier, de blauwe vinvis, heeft een hart ter grootte van een bank, en hun hartslagen zijn geregistreerd als zo laag als twee per minuut. Dat is de langzaamste hartslag van alle warmbloedige zoogdieren.
De kwal is een heel oud zeedier. Er werden fossielen van 600 miljoen jaar oud ontdekt in Australië. Sommige van deze fossielen zijn afkomstig van de voorouders van de kwallen, de zogenaamde Ediacaria. Kwallen onderscheiden zich doordat ze geen hart, hersenen en longen hebben!