De glimmende harnassen uit de middeleeuwen zagen er indrukwekkend uit en beschermden tegen zwaarden en pijlen. Maar de 30-40 kilo zware uitrusting maakte het leven van de drager tot een hel.
Een volledige set van dergelijke bepantsering en wapens kostte ongeveer 40 livres , terwijl de kosten voor een complete lans tussen de 70 en 80 livres lagen. Alan Williams levert in “The Knight and the Blast Furnace: A History of the Metallurgy of Amour in the Middle Ages and the Early Modern Period” enkele zeer interessante feiten op.
Over de maliënkolder werd vaak nog een harnas of een dikke leren jas gedragen. Het nadeel van deze beschermlagen was dat het gewicht ervan de bewegingsvrijheid beperkte. Deze maliënkolder weegt meer dan 11 kilo.
Het gewicht van een middeleeuwse ridder in volle wapenrusting zou variëren afhankelijk van het type pantser dat ze droegen, evenals hun grootte en bouw. Er wordt echter geschat dat een volledig gepantserde ridder, inclusief zijn wapens en paard, tussen de 50 en 120 kg (110 tot 265 lbs) kan wegen.
Een compleet harnas van een ridder woog eind 13e en begin 14e eeuw ongeveer 30 tot 35 kilogram . Voor ons lijkt dit misschien zwaar, maar vanaf zeer jonge kindertijd werd een ridder gebruikt om zijn uitrusting te dragen.
Een compleet pantser, gemaakt van goed gehard staal, zou ongeveer 15-25 kg (33-55 lb) wegen.
Hoewel er van zwaard tot zwaard veel variatie kon zijn, woog het gemiddelde middeleeuwse zwaard over het algemeen tussen de 2,5 en 3,5 pond . Zelfs grotere zwaarden overschreden zelden de 4,5 lbs.
Dat middeleeuwse paarden kleiner waren dan de onze, wisten kenners al, zegt historicus Mario Damen van de Universiteit van Amsterdam, die niet betrokken was bij het onderzoek. Op basis van schriftelijke bronnen was de voorzichtige inschatting dat ze een schofthoogte hadden van ongeveer 1,50 tot 1,60 meter.
Hoe zag een ridder eruit? Als een ridder in een strijd was, droeg die een wapenuitrusting van staal, soms woog deze wel 25 kg! De eerste middeleeuwse ridders vochten in maliënkolders, die waren gemaakt van een heleboel ijzeren ringetjes. Die waren heel soepel, de ridders konden er makkelijk in bewegen.
Deze drie soorten bepantsering vormden het grootste deel van de uitrusting die door soldaten werd gebruikt, waarbij post het duurst was. Het was soms duurder dan plaatpantser . Post bleef doorgaans langer bestaan in minder technologisch geavanceerde gebieden zoals Oost-Europa, maar werd tot in de 16e eeuw in heel Europa gebruikt.
Maliënkolder was duur, maar de kosten waren niets vergeleken met een complete pantserset . Armere ridders die zich geen volledige wapenrusting konden veroorloven, maakten vaak gebruik van een maliënkolder aangevuld met een paar losse stukken plaat. Vanaf het einde van de 12e eeuw werd ook leren torsopantser, een cuirasse genaamd, gebruikt om slagen op te vangen.
Een harnas is een samenstel van, uit metaal of zwaar leder vervaardigde, het lichaam geheel of grotendeels bedekkende kledingstukken, dat in vroeger tijden door ridders of soldaten werd gedragen bij wijze van pantser.
De gebruikelijke prijs voor gemiddelde zwaarden schijnt het equivalent te zijn geweest van een paar dagen loon voor een boogschutter. So they were reasonably cheap by the 15thC ." . Medieval English wills valued items such as sword - weapons used in crimes were also valued.
Ridders werden over het algemeen niet betaald , zoals jij erover nadenkt, tenzij het huurlingen waren. Werken tegen loon was iets wat de lagere klassen deden, niet de adel. Je moet ook niet vergeten dat de middeleeuwse economie grotendeels gebaseerd was op ruilhandel en betaling in natura, en niet op contant geld.
Plaat: Twee of drie dagen voor een borstplaat, plus nog eens twee of drie dagen voor elk accessoire. Maanden voor een volledige ridderset in filmstijl, als je wilt kunnen bewegen.
Van lagere adel naar hogere adel zijn dit: jonkheer/jonkvrouw, ridder (geen vrouwelijk equivalent), baron/barones, burggraaf/burggravin, graaf/gravin, markies/markiezin, hertog/hertogin, prins/prinses.
Ridders in Nederland
In de Nederlandse adel bestaan nog slechts zes ridderlijke, niet uitgestorven geslachten: Familie: van der Does ridder de Bye (alleen de oudste van de ridderlijke tak draagt de titel van ridder); Familie: ridder Huyssen van Kattendijke (de oudste van het geslacht draagt de titel van baron);
Afschaffing adelstand in 1848
Hoewel in de praktijk nog steeds wordt gesproken van 'verheffing tot de adelstand', is dat sinds het jaar 1848 dus al niet meer mogelijk. Adellijke titels bleven wel bestaan, dus je kon toen nog wel tot de adel of het adeldom toetreden.
Aangezien de ruiter in die dagen ongeveer 40 jaar werd en een paard ca.30 jaar, konden ze, in het gunstigste geval, hun hele leven bij elkaar blijven. Ook in die tijd moesten de paarden dus 100% gehoorzaam en betrouwbaar zijn en werkten paard en ruiter in harmonie samen, gebaseerd op respect en vertrouwen.
Tot haar dood heeft Queen Elizabeth 37 renpaarden. Daar erft Charles er bijna een derde van. Nu laat hij zijn twaalf paarden veilen. Onder meer paarden Just Fine, het eerste paard dat voor de koning won, en Love Affairs, het laatste paard dat voor haar overlijden voor de koningin won, gaan onder de hamer.
Het oudste paard ooit was Old Billy, hij werd 62 jaar! Het laatste officiele oudste paard was Badger, 51 jaar. Hoe oud is jouw paard?
Het blad was doorgaans 4-6 cm breed (1,5-2,3 inch). Het handvat en de pommel zorgden voor het benodigde gewicht om het blad in evenwicht te brengen, waarbij het totale gewicht van het zwaard varieerde van 1 tot 2 kg . Typische zwaarden wegen aan de onderkant van dit bereik.
Een langzwaard (ook wel gespeld als langzwaard of langzwaard) is een soort Europees zwaard dat wordt gekenmerkt door een kruisvormig handvat met een greep voor voornamelijk gebruik met twee handen (ongeveer 15 tot 30 cm of 6 tot 12 inch), een recht dubbel zwaard mes met scherpe randen van ongeveer 80 tot 110 cm (31 tot 43 inch) en een gewicht van ongeveer 1 tot 1,5 kg (2 lb 3 oz ...
Greatsword: Het Greatsword was een enorm zwaard met twee handen dat voornamelijk werd gebruikt door voetsoldaten in plaats van door ridders . Het grootzwaard werd vaak gebruikt om door vijandelijke linies te breken of om verwoestende slagen toe te dienen aan vijandelijke formaties.