Wat zijn tekenen dat een paard je mag? Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Een van de eerste lessen die een nieuwe ruiter wordt geleerd is dat als een paard zijn oren naar voren staan, hij alert is, oplet en/of geïnteresseerd is in wat er voor hem is, en als zijn oren naar achteren gespitst zijn dichtbij de nek, hij boos is en klaar staat om te bijten of te trappen.
Een paard dat je aardig vindt, zal dit laten zien door zachtjes tegen je aan te snuffelen, je overal te volgen (niet alleen omdat je iets lekkers hebt) en een ontspannen houding aan te nemen als je in de buurt bent .
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Denk aan het voer, de hoefsmid, de tandarts, inentingen, de dierenarts, een wormenkuur of mestonderzoek, een zadelpasser, tuig dat kapot gaat, een osteopaat laten komen, lessen en ga zo maar door. Als je dit allemaal hebt doorgenomen en je kan op alles een goed antwoord geven ben je klaar voor een eigen paard.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.”
Door kopstoten voelt een paard zich zeker over zijn vermogen om zijn wereld te controleren en heeft hij een gezond gevoel van handelingsvrijheid , zegt McLean. Het laatste wat je wilt doen is dat vernietigen. Maar omdat je ook niet wilt dat hij ruw tegen je aan duwt, kun je hem de kans bieden om iets anders te controleren, zegt hij.
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt. Ook merries en hengsten doen dit om hun interesse te uiten.
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Paarden drukken hun welbevinden uit door af en toe te briesen, vol genot te kauwen en vooral door de aparte lichaamsdelen samen te bewegen. Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd.
Nicker: Intiemer, de nicker is een "kom hier" signaal . Paardeneigenaren kunnen merken dat hun paarden naar hen nickeren tijdens het voeren. Paarden nickeren ook naar anderen in hun kudde. Squeals: Dit hoge geluid dient als waarschuwing voor andere paarden dat hun persoonlijke ruimte wordt binnengedrongen.
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Geen glimlach zoals wij die kennen, maar het scheelt niet veel! Ogen en oren vertellen ook een verhaal: als hun ogen lateraal gericht zijn en licht gesloten, en hun oren naar voren gericht zijn of lichtjes opzij ontspannen , is het een goed teken dat ze gelukkig zijn in het gezelschap dat ze hebben.
Bij een gelukkig paard hangt de onderlip slap en staan de oren lichtjes en in een zijwaartse positie naar beneden gericht. Een paard dat zich goed voelt, houdt een achterbeen gebogen en rust op de rand van een hoef terwijl de staart ontspannen naar beneden hangt.
Consequent en met al je aandacht bij je paard zijn. Of je nu gaat poetsen, rijden, wandelen, laat je niet afleiden door bijvoorbeeld met stalgenoten te kletsen en dan minder consequent naar je paard toe te zijn. Jij bewaakt je eigen ruimte en grenzen. Respecteert je paard je grenzen dan kun je lief en aardig zijn.
Terwijl je naar het paard loopt dat je wilt ontmoeten, spreek je zachtjes tegen hem. Je kunt hem begroeten door "hoi" en zijn naam te zeggen . Het maakt niet uit wat je zegt, zolang je maar een zachte, vriendelijke stem gebruikt. Zodra een paard aan je gewend is, kan het luidere gesprekken accepteren.
Het is heel simpel: ga zitten op een stoel, of op een boomstronk en doe niets. Geniet gewoon van de omgeving: van het zicht, van de geluiden rondom jou, van de zon die brandt op je huid of de wind die door je haren streelt. Het is de bedoeling dat je gewoon samen bent met je paard in dezelfde weide of paddock.
starre houding van het hoofd en de oren, weinig beweging. oren naar achteren. geen reactie op de omgeving. anhedonie; het niet meer kunnen ervaren van plezier (dit zie je bijvoorbeeld terug doordat depressieve paarden weinig interesse meer hebben in suiker)
Ze willen dat wij iets voor hen doen:
De meest voorkomende redenen om nudging op mensen te richten, zijn meestal het trekken van aandacht of het nastreven van een voordeel .
Ze vragen om ruimte – geef ze die. Doe een paar stappen achteruit en haal diep adem om te laten zien dat je ontspannen bent. In veel gevallen is dat alles wat je hoeft te doen om je paard het vertrouwen te geven om zich weer naar je toe te draaien en je aan te kijken, omdat ze nu weten dat je zult luisteren als ze zeggen dat ze zich ongemakkelijk voelen.
Onderzoek toont aan dat paarden in staat zijn om eigenaren die ze vertrouwen te missen . Paarden hebben een uitstekend langetermijngeheugen en kunnen hun begeleiders herkennen, zelfs na een lange afwezigheid (Proops & McComb, 2009).
Probeer met een kalme maar assertieve toon tegen je paard te praten . Je paard leert dat hij zich op zijn gemak kan voelen in jouw aanwezigheid en dat je een betrouwbare leider bent. Loop samen. Als je paard je vertrouwen nog niet heeft verdiend, kan het moeilijk of zelfs gevaarlijk zijn om hem langere tijd te berijden.
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.