Laat het hoofdpersonage pas slagen op het eind
Het hoofdpersonage heeft een doel in uw verhaal. De lezer wil graag dat de persoon uiteindelijk slaagt. Om het boek spannend te houden, kunt u het hoofdpersonage zijn doel aan het einde van het verhaal laten halen. Zo heeft de lezer iets om naartoe te lezen.
Om een conclusie samen te vatten, moet de auteur de belangrijkste gebeurtenissen, kernconcepten of belangrijke gedachten in het hele narratieve essay markeren of noteren . Tijdens het schrijven en bewerken is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de belangrijkste ideeën of ervaringen in de conclusie aanwezig zijn.
Resolutie: Een einde moet altijd het centrale conflict dat je aan het begin van de roman hebt geschetst, afronden en oplossen . Een lezer moet weggaan met het gevoel dat het verhaal compleet is. 2. Transformatie: Het einde van een verhaal moet een krachtige afsluiting zijn van je karakterontwikkeling.
Goede standaardzinnen voor de afsluiting van een zakelijke brief zijn bijvoorbeeld: Ik hoop u hiermee van dienst te zijn geweest.Ik hoop u hiermee voldoende geïnformeerd te hebben.Ik dank u bij voorbaat vriendelijk voor uw moeite.
Voorbeelden van informele afsluitingen zijn 'Doei', 'Tot ziens', 'Spreek je later' of 'Fijne dag/nacht' . Voor formele of professionele situaties kun je 'Met vriendelijke groet', 'Beste', 'Hoogachtend' of 'Dank je wel' gebruiken.
Een goed einde is er een die trouw blijft aan het algemene thema van de roman en logisch is . Het moet de lezer tevreden stellen en het hoofdpersonage een kans bieden om nog een laatste keer te schitteren. Het hoeft geen happy end te zijn. Het moet gewoon overtuigend zijn, zodat de lezer zich niet bedrogen voelt.
Gesloten einde. Traditioneel knoopt het einde van een verhaal alle losse draadjes aan elkaar. Mysteries en openstaande vragen worden beantwoord en acties van de personages hebben een (goed of slecht) resultaat. Dit heet een gesloten einde.
Overweeg om je verhaal te beëindigen met een dialoog of een suggestief beeld dat de thema's van het verhaal samenvat of een gedenkwaardige conclusie aan het verhaal geeft . Creëer resonantie: De beste eindes resoneren met de lezer lang nadat ze het verhaal hebben uitgelezen.
Het einde moet een blijvende indruk achterlaten, zozeer zelfs dat de lezer er niet meer over kan stoppen om erover na te denken of te praten en uiteindelijk mensen aanraadt om jouw werk te lezen. Eenvoudige taal met een vleugje empathie en iets dat hun ideologieën en overtuigingen in twijfel trekt, doen veel als het gaat om het beëindigen van een verhaal.
De afsluitende regels van een verhaal moeten lezers helpen het thema te begrijpen en verduidelijken wat er in het verhaal is gebeurd . Ze bieden een oplossing voor het conflict en laten de lezer achter met iets gedenkwaardigs. Effectieve conclusies resoneren met de lezer en vatten de reis van de personages samen.
De terminus is de laatste passage van een verhaal. Een verhaal kan op twee manieren eindigen: met een open einde of met een gesloten einde. Open einde: de auteur geeft geen antwoord op de vragen die gedurende het verhaal de kop op steken.
Tijdselementen om spanning te verhogen
Gebruik bijvoorbeeld een time lock, zoals een ultimatum of een beperkte tijdsspanne waarbinnen het verhaal zich afspeelt. Als we vanaf het begin weten dat de brief voor het einde van de dag gepost moet worden, dan weten we dat elke seconde telt.
Het einde van een verhaal (ook wel resolutie genoemd) is een heel belangrijk onderdeel van het schrijversvak . Het einde mag geen afwijking zijn, het moet resoneren met het verhaal. Het einde mag het vertrouwen van uw lezers niet breken (het betekent echter niet dat het altijd een happy end moet zijn).
Een 'cliffhanger' is een term uit zowel de film- en televisiewereld, als uit verhalen en toneelstukken. In literaire werken worden cliffhangers al eeuwen gebruikt, zoals bij de bekende Perzische raamvertelling Duizend-en-een-nacht.
Een motto van een boek is een citaat, een spreuk, een sententia of een klein stukje tekst dat niet bij het verhaal hoort, en dat meestal van een ander persoon dan de auteur komt. Het gaat steeds vooraf aan een tekst en is daarvan duidelijk onderscheiden door plaats en wijze van afdrukken.
De meest gebruikelijke manier om een verhaal te beëindigen, is door het hoofdconflict op een bevredigende manier op te lossen , waarbij de hoofdpersoon krijgt wat hij nodig heeft (en vaak ook wat hij wil, als onderdeel van de deal) en de antagonist op een lastige manier aan zijn einde komt.
Deze techniek kan helpen om de belangrijkste punten of thema's in uw verhaal te benadrukken, waardoor uw conclusie gedenkwaardiger wordt. Denk bijvoorbeeld aan de volgende zin: " Ze had haar liefde, haar hoop en haar doel verloren, maar uiteindelijk vond ze kracht, veerkracht en een nieuw begin. "
Bepaal de verhaallijn van je hoofdpersoon
Zodra je een sterke opbouw hebt voor het emotionele einde van je verhaal, is je volgende taak om ervoor te zorgen dat de laatste scène de boog van je personage voor het boek compleet maakt . Het moet een weerspiegeling zijn van hoe ze zijn veranderd en de lessen die ze hebben geleerd.
Iedere e-mail kun je afsluiten met 'Met vriendelijke groeten'. Vroeger was het gebruikelijk om formele berichten af te sluiten met 'Hoogachtend'.
In het slot van je betoog noem je nogmaals kort je argumenten voor je standpunt. Je voegt in het slot nooit nieuwe informatie toe! Nadat je jouw argumenten hebt samengevat, herhaal je jouw standpunt. Je standpunt volgt vanzelfsprekend logisch uit je argumenten: [herhalen argumenten], daarom vind ik dat [standpunt].
Afsluiting: Sluit af met een laatste gedachte of boodschap. Dit kan een wens zijn voor de nabestaanden, een citaat of een dankwoord aan de overledene. Ook is het mogelijk om terug komen op het begin van je speech. Op deze manier maak je de cirkel rond.