Als het zeker is dat jij lichamelijk niets mankeert, kan de dokter vaststellen dat je CVS hebt. Die diagnose wordt gesteld op basis van wat jij vertelt over je vermoeidheid en andere klachten. Als je CVS hebt kun je een heleboel gewone dingen niet meer doen. Regelmatig naar school gaan, sporten, uitgaan.
Hoe wordt de diagnose CVS dan duidelijk? Er bestaat geen test. De arts beoordeelt de uitslagen van het bloed- en het lichamelijk onderzoek. Nadat vastgesteld is dat de jongere geen andere ziekte heeft, kan de diagnose CVS worden gesteld.
De huisarts bespreekt de betekenis van de bevindingen met de patiënt. Indien er geen aanwijzingen zijn voor pathologie waarvoor specialistisch onderzoek geïndiceerd is en de patiënt aan alle criteria voldoet, stelt de huisarts de diagnose CVS.
Nee, helaas kan dat niet. Er bestaat geen betrouwbare test voor CVS. Bij onderzoeken van groepen patiënten met CVS zijn wel afwijkingen gevonden: trager werkende bijnieren bijvoorbeeld.
Nee, er is geen verschil. ME en CVS zijn twee namen voor dezelfde klachten. In 1956 dook een ziekte op in een Londens ziekenhuis. Veel mensen hadden ineens last van moeheid, hoofdpijn en concentratiestoornissen.
Onderzoekers van het Haukeland Universitair Ziekenhuis in Bergen, Noorwegen, hebben de werkzaamheid aangetoond van een van oorsprong anti kankermedicijn bij de behandeling van patiënten met ME/CVS. De leidende onderzoekers geven aan dat hun onderzoek suggereert dat ME/CVS een auto-immuun ziekte is.
Of je met ME/CVS nog kunt blijven werken, is afhankelijk van hoe ernstig ziek je bent. Sommige mensen met ME/CVS kunnen blijven werken. Anderen moeten kiezen voor een deeltijdbaan of werk in een aangepaste functie. Het kan ook zijn dat werken – tijdelijk of blijvend – niet meer mogelijk is.
Wat is het verschil tussen fibromyalgie en CVS? Bij fibromyalgie is het bovenliggende symptoom pijn, bij CVS extreme vermoeidheid. Omdat beide symptomen bij beide ziektes een grote rol spelen, is het onderscheid vaak moeilijk te maken.
Wetenschappelijk bewijs over het nut van lichamelijk onderzoek is er niet of nauwelijks. Huisartsen vragen vaak aanvullend bloedonderzoek aan. Een beperkt aantal tests – Hb, BSE, TSH, glucose, eventueel EBV, ALAT en creatinine – is daarbij even zinvol als uitgebreide tests.
Kenmerken van het Chronisch Vermoeidheidssyndroom
vermoeidheid die nieuw is, dat wil zeggen niet levenslang aanwezig; vermoeidheid die niet het gevolg is van voortdurende inspanning; vermoeidheid die nauwelijks verbetert met rust; vermoeidheid die het functioneren ernstig beperkt.
ME/CVS is een ernstig invaliderende, chronische, multisystemische aandoening die het dagelijks functioneren en de levenskwaliteit fundamenteel aantast (GR, 2018).
Abnormale vermoeidheid
Iedereen voelt zich wel al eens moe en kent dagen waar men zich door moet slepen. Deze vermoeidheid is in de regel kort van duur en gaat spontaan of door rust voorbij. Dit geldt ook voor vermoeidheid na een zware inspanning of na een tekort aan slaap.
Helaas is er nog geen specifieke diagnostische test voor het vaststellen van ME/CVS beschikbaar. Toch kan er wel een diagnose worden gesteld. Daarvoor zijn criteria beschikbaar waarmee artsen aan de hand van kenmerken de diagnose ME/CVS (chronisch vermoeidheidsyndroom) kunnen stellen.
Onderzoek bij aanhoudende vermoeidheid
De internist stelt u vragen over uw gezondheid en verricht een algemeen lichamelijk onderzoek. Er wordt ook een laboratoriumonderzoek afgesproken. Dit is nodig om een mogelijke ziekte aan te tonen of uit te sluiten.
Opmerkingen samenvatter. Het toepassen van een longitudinale rek op de zenuwen en weke delen van de onderste extremiteit kan de intensiteit van de symptomen bij mensen met CVS vergroten, in ieder geval gedurende 24 uur.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
De CRP waarde in je bloed stijgt snel als reactie op een ontsteking. CRP heeft namelijk als taak het opruimen van bacteriën. Bij ernstige verwondingen of operaties kan CRP om die reden ook verhoogd zijn. Wanneer een infectie weer onder controle is, daalt het CRP gehalte ook weer snel.
Als je last hebt van extreme vermoeidheid voel je je doorgaans futloos en lamlendig en kosten jouw dagelijkse taken je veel moeite. De meest simpele taken zijn al een uitdaging voor je.
Wat kan worden verward met fibromyalgie? Verschillende reumatische aandoeningen kunnen fibromyalgie nabootsen. Deze omvatten sero-negatieve reumatische artritis, ankylosing spondylitis, ziekte van Lyme, polymyalgia reuma en lupus. Zij hebben symptomen van wijdverspreide pijn samen met gezamenlijke betrokkenheid.
Het lijkt erop dat de aandoening kan ontstaan na een virusinfectie, griep, Pfeiffer of een operatie, maar de echte oorzaak is nog altijd niet bekend. Naast ernstige vermoeidheidsklachten heeft ME/CVS nog meer symptomen, zoals: inspanningsintolerantie, concentratie- en geheugenproblemen en slaapproblemen.
Je hebt last van zwakke of juist stijve spieren. Vaker in je benen dan in je armen. In veel gevallen merk je het eerst aan één been, en pas later aan je andere. Een moe gevoel in je heup komt ook voor, en zware voeten of benen.
Niet één oorzaak maar een samengaan van verschillende elementen bepaalt het ziektebeeld zoals lichamelijke kwetsbaarheid en veerkracht, genetische factoren, de omgeving en een mogelijke infectie. Uit onderzoek blijkt dat sommige persoonlijkheids- en leefstijlkenmerken de kwetsbaarheid voor het syndroom doen toenemen.
Oververmoeidheid kan zowel lichamelijke als geestelijke klachten veroorzaken. Moeheid is een normaal verschijnsel, iedereen is wel eens moe. Meestal voel je je na een nacht goed slapen alweer een stuk beter. Als de vermoeidheidsklachten langere tijd aanwezig zijn en ook erger worden, is er sprake van oververmoeidheid.
klierkoorts, hiv-virus, ziekte van Lyme), hartfalen, neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson en dementie, fibromyalgie, leverziekten, kanker… Ook sommige geneesmiddelen kunnen vermoeidheid in de hand werken, bv. antidepressiva en sommige pijnstillers.