De behandeling kan bestaan uit 2 pillen die je in 1 keer inneemt of een kuur van 2 pillen per dag die je 1 a 2 weken slikt. Heb je klachten door de chlamydia infectie, dan merk je dat na inname van de medicijnen de klachten gaan afnemen danwel verdwijnen. Zo weet je dat de medicatie zijn werk doet.
Meestal krijg je geen erge klachten. En gaat chlamydia vanzelf over. Je kunt het wel weer krijgen als je seks hebt met iemand die chlamydia heeft. Met een condoom is de kans dat je het krijgt heel klein.
Hoelang blijft chlamydia in het lichaam zonder behandeling? Een infectie met chlamydia wordt door het lichaam zelf 'opgeruimd' (geklaard). De helft van de urogenitale infecties is na 1 jaar verdwenen, bijna alle infecties zijn na 3 jaar weg.
Na inname van een behandeling worden chlamydia bacterien binnen enkele dagen gedood. Dit wil niet zeggen dat je binnen 2 dagen klachtenvrij bent. Klachten kunnen wel enkele dagen tot weken aanhouden.
Als je klaar bent met de behandeling kun je nog wel besmettelijk zijn. Dit duurt tot een week na de behandeling. In die week moet je dus helemaal geen seks hebben. Ook niet met condoom en ook niet met je handen of je mond.
Helaas gebeurt dat ook nog weleens. Er zijn verschillende oorzaken mogelijk: Te vroeg getest; als je te vroeg na een behandeling getest bent kan het zijn dat in de test de eerder opgelopen chlamydia nog zichtbaar is. Te vroeg testen na een behandeling geeft geen betrouwbaar beeld van de werkelijke gezondheidstoestand.
Een Chlamydia-behandeling gebeurt met antibiotica. Word je niet behandeld, dan kunnen er op termijn ernstige gezondheidsproblemen ontstaan, zoals ontstekingen aan de eileiders, bijballen en prostaat en het kan uiteindelijk zelfs leiden tot verminderde vruchtbaarheid.
Chlamydia-infecties komen relatief veel voor onder jongeren en jong volwassenen. Soms ruimt het lichaam de infectie zelf op, in andere gevallen kan een chlamydia-infectie tot complicaties leiden. Bij vrouwen uit zich dat bijvoorbeeld in een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en soms zelfs in onvruchtbaarheid.
Chlamydia kan een ontsteking veroorzaken van de urinebuis, van de anus en bij vrouwen ook van de baarmoedermond. Als vrouw merk je vaak niets van een chlamydia-infectie. Er zijn dan helemaal geen of alleen vage klachten. Daardoor kan het gebeuren dat je lang blijft doorlopen met een chlamydia-infectie, soms wel jaren.
Kan je een soa oplopen via een vieze wc-bril? FABEL: Je kunt een soa krijgen door op een vieze wc-bril te gaan zitten. FEIT: Een soa is alleen overdraagbaar via contact tussen slijmvliezen en lichaamsvloeistoffen. Slijmvliezen zitten onder meer in je mond en geslachtsorganen.
Chlamydia symptomen vrouw
pijn in je onderbuik; veranderde vaginale afscheiding (andere kleur, geur of hoeveelheid); pijn tijdens het vrijen; bloeden uit je vagina na het vrijen; bloeden uit je vagina wanneer je niet menstrueert.
Wordt er een immuniteit ontwikkeld na het hebben doorgemaakt van een infectie? Een eerdere infectie met Chlamydia levert geen bescherming op voor een volgende Chlamydia infectie. Mogelijk verloopt de infectie ernstiger door een sterkere immuunrespons.
Ja, dat kan. Als je chlamydia gehad hebt, en je bent behandeld, kan je het opnieuw oplopen door onveilige seks. Je bouwt er dus geen resistentie voor op. Het kan bovendien zo zijn dat je er de ene keer wel klachten van hebt, en de andere keer niet.
Het is daarom belangrijk dat de partner(s) zich laat onderzoeken en eventueel behandelen. Tijdens de behandeling is het beter om geen seks te hebben. Zo voorkom je dat jij en je partner(s) elkaar over en weer blijven besmetten. Als je toch vrijt, gebruik dan een condoom.
Zoals geldt voor de meeste SOI, wordt Chlamydia doorgegeven via vaginale seks, maar ook seksuele contacten, zoals liefkozingen zonder penetratie of ejaculatie, en orale of anale seks kunnen de bacterie doorgeven. Ook via seksspeeltjes of via het gebruik van de handen kan de bacterie worden overdragen.
Als je vaker dan één keer chlamydia hebt gehad, dan wordt de kans op onvruchtbaarheid groter. Heb je wisselende seksuele contacten, dan is het belangrijk om regelmatig voor onderzoek naar de GGD te komen. Een chlamydia-infectie kan namelijk aanwezig zijn, zonder dat je klachten hebt.
Als je een positieve uitslag hebt, dan zijn er antistoffen in je bloed gevonden. Je hebt dan waarschijnlijk in het verleden een infectie gehad met chlamydia. Vervolgonderzoek moet uitwijzen of de infectie nog actief is. Dit kan onderzocht worden met urine of met een uitstrijkje van de baarmoedermond.
Ja. Een behandeling is geen inenting. Als je opnieuw met de chlamydia-bacterie in aanraking komt, kan je opnieuw worden geïnfecteerd. Het is zelfs zo dat de kans op complicaties zoals onvruchtbaarheid (voor vrouwen) na meerdere infecties veel groter is.
En hebben jullie in het begin van jullie relatie geen soa-test gedaan? Dan weet je nooit zeker of je allebei geen soa hebt uit de tijd voor je relatie. Je kunt namelijk ook een soa hebben als je geen klachten hebt. Je kunt een soa in je relatie dus aan elkaar blijven doorgeven zonder dat je dat weet.
Chlamydia, gonorroe en hiv kan je niet doorgeven of krijgen via tongzoenen.
Er kunnen tot die tijd nog dode chlamydia cellen aanwezig zijn die in het onderzoek aangezien kunnen worden voor een actieve infectie. De uitslag geeft aan positief maar in werkelijkheid zijn er geen levende bacterie cellen aanwezig.
Gynaecologen doen, als er vruchtbaarheidsproblemen spelen veelal bloedonderzoek om aan te tonen of een patiënt ooit chlamydia heeft gehad. Via bloedonderzoek kan worden aangetoond of je ooit chlamydia hebt opgelopen, een uitslag zegt niks over het nu bij je dragen van de chlamydia bacterie.
Syfilis. Syfilis is een ernstige soa die wordt veroorzaakt door een bacterie, die zich langzaam via je bloedbaan verspreidt. Na 2 tot 12 weken kun je klachten krijgen. Bijvoorbeeld zweertjes op of in je mond, penis, vagina of anus.
Met deze uitslag kun je bij de huisarts of GGD een behandeling aanvragen. Je kunt er natuurlijk ook voor kiezen bij de huisarts of GGD te testen. Het is belangrijk een week geen seks te hebben na het starten van de antibiotica.