Je vormt le passé composé met een hulpwerkwoord en een voltooid deelwoord. In het Frans gebruik je altijd een vorm van 'être' (zijn) of 'avoir' (hebben) als hulpwerkwoord. Dus: le passé composé = avoir/être + voltooid deelwoord. Bij de meeste voltooid deelwoorden gebruik je avoir als hulpwerkwoord.
De passé composé betekent het samengesteld verleden. "Ik heb gegeten"" is in het Frans "J'ai mangé!". Hij wordt gevormd met het hulpwerkwoord être of avoir + participe passé.
In de passé composé moet het hulpwerkwoord in de tegenwoordige tijd worden vervoegd en altijd in overeenstemming zijn met het onderwerp , dat wil zeggen, veranderen afhankelijk van de persoon waarnaar het verwijst, zoals in de volgende voorbeelden: J'ai mangé (ik heb gegeten), Tu as mangé (jij hebt gegeten), Il a mangé (hij heeft gegeten), enz.
Hoe vervoeg je le passé composé? Voor het vervoegen van le passé composé heb je een hulpwerkwoord nodig (zijn of hebben) en een voltooid deelwoord. Het hulpwerkwoord (être/avoir) is altijd vervoegd. Kortom: le passé composé = hulpwerkwoord + voltooid deelwoord.
Hoe vorm je de participe passé? De participe passé of het voltooid deelwoord vorm je door de stam van het werkwoord te nemen en daar de juiste uitgang aan te plakken. Parce que Maître Gims avait parlé à la serveuse, sa copine était jalouse. Omdat Maître Gims met de serveerster had gepraat, was zijn vriendin jaloers.
In het Frans gebruik je altijd een vorm van 'être' (zijn) of 'avoir' (hebben) als hulpwerkwoord. Dus: le passé composé = avoir/être + voltooid deelwoord. Bij de meeste voltooid deelwoorden gebruik je avoir als hulpwerkwoord. De werkwoorden waarbij je être gebruikt staan in het être-huis hieronder.
Bij regelmatige -er-werkwoorden wordt het voltooid deelwoord gevormd door –é aan het einde van de werkwoordstam toe te voegen. Bij regelmatige -ir-werkwoorden wordt het voltooid deelwoord gevormd door –i aan het einde van de werkwoordstam toe te voegen. Bij regelmatige -re-werkwoorden wordt het voltooid deelwoord gevormd door –u aan het einde van de werkwoordstam toe te voegen.
Le passé composé is de werkwoordsvorm die we in het Nederlands kennen als de voltooid tegenwoordige tijd. Een voorbeeld hiervan in het Nederlands is bijvoorbeeld: “Ik heb gelopen.” Zoals je in dit voorbeeld kunt zien bestaat de voltooid tegenwoordige tijd uit twee werkwoorden: “heb” en “gelopen”.
Het imparfait wordt gevormd door eerst de vorm van nous (1e persoon mv) in de présent te nemen, daar -ons (de uitgang) van af te halen en de uitgangen van het imparfait (-ais, -ais, -ait, -ions, -iez, -aient) ervoor in de plaats te zetten.
We vertalen de passé simple doorgaans met een onvoltooid verleden tijd (ovt). Het gebruik van de passé simple is in het Frans typisch voor literatuur en dan vooral voor romans.
Een hulpwerkwoord is een werkwoord dat als 'hulp' bij het hoofdwerkwoord van de zin staat. In tegenstelling tot een zelfstandig werkwoord kan een hulpwerkwoord nooit zelfstandig voorkomen. Het komt altijd voor in combinatie met een ander werkwoord (een zelfstandig werkwoord of een koppelwerkwoord).
In het Nederlands wordt de futur simple de onvoltooid toekomende tijd (OTT) genoemd. Wij gebruiken het werkwoord 'zullen' om de OTT te vormen: 'Wij zullen na de lockdown een feestje bouwen. ' De OTT bestaat dus uit twee werkwoorden: 'zullen bouwen'.
De passé composé met als hulpwerkwoord avoir (hebben).
Je hebt een hulpwerkwoord nodig (hebben of zijn) en een voltooid deelwoord. Het hulpwerkwoord (avoir/être) wordt altijd vervoegd. Dus de passé composé = hulpwerkwoord + voltooid deelwoord. Bijvoorbeeld: J'ai mangé.
Je gebruikt de passé composé om een of meerdere gebeurtenissen uit het verleden te beschrijven die al afgelopen zijn. Denk aan: ik heb gegeten, of ik heb gefietst. Avoir en être Om een passé composé te maken heb je de hulpwerkwoorden avoir en être nodig. Voor het grootste deel van de werkwoorden gebruik je avoir.
Le passé composé is de werkwoordsvorm die we in het Nederlands kennen als de voltooid tegenwoordige tijd. Een voorbeeld hiervan in het Nederlands is bijvoorbeeld: “Ik heb gelopen.” Zoals je in dit voorbeeld kunt zien bestaat de voltooid tegenwoordige tijd uit twee werkwoorden: “heb” en “gelopen”.
De indicatif présent is een wijs en tijd van het werkwoord in het Frans. Het is de tegenwoordige tijd (le présent) van de indicatief, of onvoltooid tegenwoordige tijd. De vervoeging verschilt bij regelmatige en onregelmatige werkwoorden.
Hoe vorm je de passé simple ? Je vormt deze tijd in de volgende volgorde: onderwerp + stam + uitgang.
Hoe vorm je de passé récent en de futur proche? De passé récent vorm je met venir de + infinitief. De futur proche met aller + infintitief.
Bij het maken van een passé composé gebruik je altijd een vervoeging van être of avoir.