Het is niet te voorkomen dat je PFAS'en binnenkrijgt, omdat ze in kleine hoeveelheden in veel verschillende voedingsmiddelen kunnen zitten. Er wordt veel onderzoek gedaan naar de risico's van PFAS-stoffen. Het gebruik wordt steeds meer beperkt. Nederland werkt met andere landen aan een Europees verbod op PFAS'en.
Mensen kunnen zelf weinig doen om PFAS in voedsel en drinkwater te vermijden. Dit komt doordat PFAS in veel verschillende voedingsmiddelen voorkomt. Drinkwater en gevarieerde voeding zijn van groot belang om gezond te blijven, zelfs al krijg je er kleine hoeveelheden PFAS mee binnen.
PFAS komen op verschillende manieren in het milieu terecht. Bijvoorbeeld bij de productie, bij uitstoot en in afval van producten met PFAS. PFAS verspreiden zich via water, bodem en lucht. Zo komen PFAS ook in het lichaam terecht via bijvoorbeeld drinkwater en voedsel.
Er bestaat namelijk geen verplichte etikettering. Het is niet duidelijk in welk product wel en in welk product geen Pfas zit. Ook is er geen onafhankelijk consumentendesk waar consumenten met vragen over chemische stoffen naar toe kunnen gaan. Toch kun je als consument wel zelf actie ondernemen.
Het verwijderen van PFAS uit drinkwater is moeilijk. Voor het verwijderen van PFAS heb je hele fijne membraanfiltratie nodig. Sommige bedrijven claimen dat hun producten voor thuis filteren dat kunnen, maar kunnen dat niet aantonen. Een filter moet regelmatig vervangen worden.
Uit het Amerikaanse onderzoek, waarbij 231 producten werden onderzocht, blijkt dat 63% van de geteste foundations en 58% van de oogproducten, 47 procent van de mascara's en 55% van de lipproducten een hoog gehalte aan fluor bevatten.
Zo'n keramische antiaanbaklaag is goed bestand tegen hoge temperaturen en er komen geen gifstoffen vrij tijdens het bakken.
Voedsel als bron PFAS'en
Mensen kunnen PFAS-stoffen binnenkrijgen via onder andere: drinkwater, vis en zeevruchten, dierlijke producten zoals (orgaan)vlees, wild, melk en eieren, en plantaardige producten zoals groente en fruit.
If You Care bakpapier is door zijn samenstelling duurzamer en composteerbaar. Het ongebleekte bakpapier is volledig chloor- en gifvrij met een laagje natuurlijke siliconen voor het gebruiksgemak. Ook in het productieproces worden geen giftige stoffen gebruikt. Zonder PFAS!
Er bestaan zo'n 6000 verschillende PFAS, waarvan enkele bekende PFOA, PFOS, PTFE (Teflon) en GenX zijn. Deze stoffen komen van oorsprong niet in de natuur voor en worden chemisch gefabriceerd. Overheden verscherpen de regels omdat bekend is dat sommige PFAS risico's opleveren voor gezondheid en milieu.
Pfas zijn daarnaast veel gebruikt in het vuil- en waterafstotend maken van regen- en buitensportkleding, papier met een afstotende coating, zoals bakpapier en pizzadozen, cosmetica, flosdraad, meubels en tapijt.
Teflon zorgt voor een water- en vuilafstotend laagje op het product dat goed bestand is tegen hitte. Ook zorgt PTFE ervoor dat twee oppervlakken makkelijk over elkaar kunnen glijden. Daarom zit PTFE onder andere in pannen met een anti-aanbaklaag en in smeermiddel.
PFOS of ookwel perfluoroctaansulfonaten zijn chemische en schadelijke stoffen die tot de PFAS familie behoren. Deze stof wordt vaak in dagdagelijkse vet, water en vuilafstotende producten verwerkt.
Zowel PFOS en PFOA zijn chemisch en kunnen niet door ons lichaam worden afgebroken. Ze blijven dus jaren in het bloed en de lever aanwezig.
De concentraties in het drinkwater liggen nog ver onder de wettelijke norm, en worden daarom niet als schadelijk voor onze gezondheid gezien. Toch het zekere voor het onzekere nemen? Filter dan je kraanwater met ZeroWater, de enige filter die PFAS uit het water haalt.
We leggen het kort voor u uit. PFAS (poly- en perfluoralkylstoffen) zijn chemische verbindingen die door de mens worden gefabriceerd. Het is een verzamelnaam voor meer dan 6.000 stoffen. Ook PFOS (perfluoroctaansulfonzuur) behoort tot de grote PFAS-familie.
Geen pfas maar siliconen
Het was een hele saaie klusm maar ik heb het gedaan. Ik durf met zekerheid te stellen dat vrijwel al het gewone bakpapier op rol gecoat is met siliconen en vrij is van PFAS. Bij Albert Heijn staat zelfs op de verpakking dat het met siliconen gecoat is.
Hoe vaak gebruiken? Bakpapier gebruik je in principe maar één keer, daarna gooi je het weg. Het mag niet in de papierbak maar moet bij het normale afval. Als je vaker bakt, is een siliconen bakmat een aanrader.
De keramische pan is de uitkomst voor mensen die gezonder willen en van koken houden. De keramische pan heeft erg veel voordelen ten opzichte van de teflon pan. Los van het feit dat deze geen schadelijke stoffen bevat welke in het lichaam of het milieu komen, wordt het eten op een veel gezondere manier bereidt.
PFAS zijn in veel producten toegepast. Denk bijvoorbeeld aan antiaanbaklagen in pannen, textiel, cosmeticaproducten en blusschuim. Van een aantal PFAS'en is bekend dat ze negatieve effecten hebben op het milieu. Ze zijn namelijk persistent, mobiel en nauwelijks biologisch afbreekbaar.
De beste pan uit de test is de WMF Durado. Met een rapportcijfer 7,7 scoort deze PFAS-loze pan het best, omdat de warmte gelijkmatig wordt verdeeld en de bodem niet vervormt.
Een van de meest duurzame en beste pannen zijn pannen van gietijzer. Bij normaal gebruik zijn deze pannen eigenlijk niet kapot te krijgen. Daarnaast zijn de bakeigenschappen ongeëvenaard. De meeste gietijzeren pannen bevatten aan de binnenkant een geëmailleerde laag die nagenoeg onverslijtbaar is.
Welke pan je uiteindelijk kiest, hangt hoofdzakelijk af van het ingrediënt dat je wilt bakken. Vlees en gevogelte bak je in een lage koekenpan met een antiaanbaklaag of in een koekenpan zonder antiaanbaklaag. Wanneer je vlees rustig wilt aanbraden is een pan met een antiaanbaklaag aan te raden.
Dat reguliere make-up niet erg best is voor onze gezondheid wisten wij natuurlijk al langer. Reguliere make-up zit namelijk vol met formaldehyde, parabenen, lood, kwik, PG, dioxines en conserveermiddelen met onuitspreekbare namen. Ingrediënten die irriterend, hormoonverstorend of zelfs kankerverwekkend kunnen zijn.