In tegenstelling tot bijvoorbeeld licht kunnen we ioniserende straling niet zien of voelen. Er is echter veel kennis over straling en over wat dat met de gezondheid van mensen doet. Veiligheid en gezondheid staat bij alle toepassingen van ioniserende straling voorop.
Directe effecten treden op kort nadat iemand is blootgesteld aan een hele hoge dosis radioactiviteit (vanaf 1 gray). Zo iemand kan stralingsziekte oplopen. Dit uit zich in misselijkheid, diarree en een toenemend tekort aan bloedlichaampjes. De kans op bloedingen en infectieziekten is hierdoor groter.
Een extreem hoge dosis kan stralingsziekte veroorzaken, die in zeer korte tijd symptomen geeft zoals misselijkheid, braken, vermoeidheid en diarree. In het meest extreme geval kunnen syndromen optreden die dodelijk kunnen zijn, zoals het huidsyndroom en het beenmergsyndroom.
Ook bestraling van binnenuit (brachytherapie) doet geen pijn. Bestraling kan wel bijwerkingen hebben die pijn doen, bijvoorbeeld darmkrampen of pijn in je mond. Je huid kan na een aantal keren ook gevoeliger worden en soms pijn gaan doen. Dit hangt af van de plek waar je bestraald wordt.
Extra blootstelling aan ioniserende straling verhoogt de kans op schadelijke gezondheidseffecten. Om mensen hiertegen te beschermen kunnen verschillende maatregelen genomen worden, zoals schuilen, evacueren of het innemen van jodiumtabletten.
Fysieke activiteit, zoals wandelen of lichte work-outs , stimuleert de systemen van uw lichaam. Deze stimulatie vindt plaats door de toename van de bloedstroom en het aanmoedigen van zweten, die beide helpen bij het verwijderen van gifstoffen, waaronder bijproducten van straling, uit uw lichaam.
De radioactieve stof verlaat het lichaam via de urine. Wat vaker naar het toilet gaan, is dan ook zinvol. Let er op dat u telkens na het toiletgebruik uw handen wast. Na ongeveer één dag is de radioactieve stof, die bij u is ingespoten, uit uw lichaam verdwenen.
Radiotherapie kan ervoor zorgen dat uw huid droog, erg jeukerig en pijnlijk aanvoelt. Maar er is een einde in zicht. De meeste symptomen van stralingsverbranding verdwijnen of verdwijnen een paar weken nadat u klaar bent met de behandeling.
Wifi-routers zenden elektromagnetische velden uit die bij langdurige blootstelling schade doen aan de cellen van ons lichaam. De blootstelling aan Wifi-straling is bewezen gevaarlijk, vooral op korte afstand en bij een chronische blootstelling.
Symptomen van stralingsziekte kunnen zijn: Zwakte, vermoeidheid, flauwvallen, verwardheid . Bloedingen uit de neus, mond, tandvlees en endeldarm. Blauwe plekken, brandwonden op de huid, open wonden op de huid, afschilfering van de huid.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld licht kunnen we ioniserende straling niet zien of voelen.
Als het hele lichaam met een dosis hoger dan 1 Gy bestraald wordt, dan gaan er in korte tijd zeer veel cellen van organen en weefsels kapot. Dit leidt tot ernstige effecten ('stralingsziekte') en soms zelfs tot sterfte. Het eerste zichtbaar effect van stralingsziekte is diarree en braken.
Ruim 1,2 miljoen huishoudens in de omgeving van een kernreactor of kerncentrale hebben jodiumtabletten in huis. De kans dat er een kernongeval gebeurt, is heel klein. Maar als het gebeurt, zijn de jodiumtabletten direct bij de hand. Dat scheelt kostbare tijd.
Ook al tonen een massa studies aan dat gsm-masten veilig zijn, toch blijven een aantal mensen beweren last te hebben van de elektromagnetische velden. Maar er bestaat geen bewijs dat er een verband is tussen de gezondheidsklachten en het niveau van blootstelling aan stralen.
De blootstelling aan straling bij een gewone röntgenfoto bedraagt ongeveer 0,1 mSv. Bij een CT- scan van de borstkas ligt deze dosis tussen 3 en 5 mSv. Door een radioactieve stof in een patiënt te injecteren wordt de patiënt "actief". De straling komt dan niet uit een röntgenbuis maar uit de patiënt.
Voorbeelden van straling zijn licht, warmte en alfadeeltjes .
Internationaal zijn daaraan limieten gesteld: een radiologische werker mag jaarlijks maximaal 20 mSv aan stralingsdosis ontvangen, bovenop de natuurlijke jaardosis. Voor de rest van de bevolking is de jaarlimiet gesteld op 1 mSv , bovenop de natuurlijke jaardosis.
Vermijd blootstelling aan straling
Niet-ioniserende straling is over het algemeen minder schadelijk voor de gezondheid dan ioniserende straling. Toch kan ook niet-ioniserende straling schadelijk zijn.
Zeer zelden kan bestraling een ontsteking veroorzaken aan de deklaag van uw hart (pericardium) . Dit wordt pericarditis genoemd. Het kan het volgende veroorzaken: pijn op de borst die plotseling begint, vaak aan de linkerkant onder uw borstbeen.
Als je een pijnprikkel voelt, voel je deze met de sensorische zenuwen. Deze sturen dan een signalen door naar de hersenen. De hersenen sturen dan signalen terug naar de spieren om te bewegen (bijvoorbeeld je hand wegtrekken van een kokende waterketel). Pijn begint dus bij de zenuwen.
Door straling geïnduceerde perifere neuropathie is een chronische handicap, beangstigend omdat het progressief en meestal onomkeerbaar is, en het verschijnt meestal enkele jaren na radiotherapie . Het komt zelden voor, maar neemt toe naarmate de overleving van kanker op de lange termijn verbetert. De pathofysiologische mechanismen worden nog niet volledig begrepen.
Veel water drinken en actief blijven kan patiënten helpen om straling sneller uit hun lichaam te spoelen. En dat niet alleen, maar ook het verhogen van uw vezelinname is een geweldige manier om de hoeveelheid straling die uit uw lichaam vrijkomt te verhogen.
Hoe vaak moeten er röntgenfoto's gemaakt worden? Hoe vaak wij adviseren röntgenfoto's te maken, hangt af van de conditie van het gebit.Dit kan variëren van elke 6 maanden bij een hoog risico tot elke 24 maanden bij een laag risico.
Myelodysplastisch syndroom (MDS) wordt ook wel myelodysplasie genoemd en staat voor een groep van beenmergstoornissen waarbij de productie van bloedcellen ernstig is verstoord. MDS is een zeldzame ziekte, die jaarlijks bij ongeveer 5 op de 100.000 mensen wordt vastgesteld.