Blik is de onbetwiste verliezer in het productieproces. Blikken verpakkingen bestaan voor 70% uit staal, de rest is van aluminium. Met name aluminium, waar je het erts bauxiet voor nodig hebt, is erg belastend voor het milieu. Voor 1 kilo aluminium heb je 3,7 kilo bauxiet nodig.
Blik kan gewoon in de afvalbak en heeft geen aparte inzameling nodig. Blik kan oneindig gerecycled worden zonder dat het zijn kwaliteit verliest. Als staal gerecycled wordt bespaart het 70% van de productie kosten en bij aluminium wordt zelfs 95% bespaart op energie. Recyclen van blik is eenvoudig en kosteneffectief.
Blik is goed te recyclen inderdaad, maar ook blik kost ontzettend veel energie om te produceren en brengt zo veel CO2 in het milieu, een factor drie meer dan plastic. Met statiegeld op blik (2022) zamelen we straks schoon materiaal in, waardoor het minder energie gaat kosten, maar alsnog wint het niét van plastic.
Eenmalige PET-fles of glazen fles? Eenmalig PET (plastic) is in veel gevallen beter voor het klimaat dan eenmalig glas. Of dat zo is, hangt af van het gewichtsverschil tussen de verpakkingen: als de PET-verpakking minstens 6 keer lichter is dan eenmalig glas, is PET beter voor het klimaat.
Glas blijkt milieu-onvriendelijker dan plastic
Per kg verpakking is eenmalig glas dus beter dan tetra. Maar voor 1 liter sap is er meer glas nodig dan tetra-verpakking: 700 gram versus 60 gram. Voor 1 liter sap is de ecologische voetafdruk van een glazen verpakking dus 0,56 gm² en van tetra-verpakking 0,2 gm².
Het antwoord is helaas niet zo eenduidig: voedsel is mega lang houdbaar in blik en voorkomt daarmee foodwaste. Ten opzichte van vers voedsel dus een stuk duurzamer. Aan de andere kant zitten in de coating van het blik chemische stofjes waar je lichaam niet blij van wordt en is het productieproces erg vervuilend.
De laatste 30 jaar zijn glazen flessen en potjes een stuk lichter geworden. Daardoor zijn minder grondstoffen nodig en minder energie voor het transport. Het gewicht van glazen bierflesjes van 25 centiliter nam bijvoorbeeld af van 165 naar 133 gram. Maar bij veel flessen er is nog steeds winst te behalen.
Volgens onderzoek van Smithers Pira is vouwkarton het meest duurzame verpakkingsmateriaal. Consumenten vinden papier en karton veruit de meest milieuvriendelijke verpakkingen.
Glas gebruiken om in te vriezen
Invriezen in glas klinkt misschien een beetje gek, maar het kan prima! Zorg er wel voor dat je glas hebt dat geschikt is om in te vriezen. Officiële 'mason jars' van Ball of Killner hebben bij hun potten staan welke geschikt zijn voor invriezen of niet.
Blik is lichtdicht, er komt geen zuurstof bij en het koelt sneller dan glas. In dat opzicht is het dus een betere optie om bier uit blik te drinken dan bier uit een flesje, omdat de smaken beter bewaard blijven.
Er kan een zogenoemde 'plastic nasmaak' ontstaan. Bovendien zorgt het continu open- en dichtdoen van de plastic flessen ook voor een bepaalde smaakverandering. Een blikje is bekleed met polymeren om een reactie tussen het drankje en het metaal tegen te gaan.
Aluminium is duurzaam door de lange levensduur
De benodigde energie in combinatie met de lange levensduur maakt aluminium juist duurzaam. Naast de lange levensduur is het materiaal ook onderhoudsarm. Hierdoor vereist aluminium minder onderhoud dan andere metalen.
Het plastic, blik en drinkpakken wordt in sorteercentra gescheiden, het blik kan zo heel goed gerecycled worden.
Red Bull is met recht trots op de milieuprestaties van zijn blikjes. Ze zijn 60% lichter dan enkele jaren geleden en dat bespaart veel grondstof. Ze zijn 100% recyclebaar en transport van blikjes vergt minder energie dan dat van flessen van PET of glas.
Ja, het is 100% recyclebaar, aangezien Red Bull-blikjes van aluminium zijn. Aluminium blikjes zijn een van de weinige voedselverpakkingen die volledig kunnen worden gerecycled – ze kunnen zelfs een oneindig aantal keren worden omgesmolten zonder enig kwaliteitsverlies.
Papier is Beter
Een kilo papier produceert minder broeikasgas dan een kilo plastic en de grondstof (hout) is hernieuwbaar. Voor papier heb je echter productiebossen nodig. Papier kan tegenwoordig ook worden gemaakt van tomatenplanten, bamboe en oude spijkerbroeken, wat een duurzame oplossing is.
Aangezien papier minder sterk is dan plastic, is er voor een papieren tas dikker materiaal nodig dan voor een plastic tas waar hetzelfde gewicht in gaat. Bovendien is de combinatie papier en water niet optimaal bij het verpakken van bloemen en planten. Beide materialen kunnen goed gerecycled worden.
Biologisch afbreekbaar plastic vergaat niet in de natuur en ook niet volledig in de huidige composteerinstallaties. Het moet daarom bij het restafval. Ook afbreekbaar plastic mag je dus niet op de composthoop gooien of in de natuur achterlaten. Het is natuurlijk nog het beste om onnodige verpakkingen te voorkomen.
Waarom zit onze zuivel niet in karton of glas? Naast dat plastic zorgt voor de waarborging van de kwaliteit van ons product, zijn voor de productie van karton relatief veel grondstoffen nodig én zorgt de productie van kartonnen verpakkingen voor meer lucht- en watervervuiling dan die van plastic verpakkingen.
Papier en karton hebben van nature een hoog aaibaarheidsgehalte. Consumenten weten dat het een natuurproduct is en geschikt voor recycling. De laatste jaren worden steeds meer papier en kartonsoorten ook nog eens gecertificeerd voor compostering, iets wat met een plastic verpakking van aardolie nooit gaat lukken.
Hoge dichtheid polyethyleen is een stevige plasticsoort die gebruikt wordt voor o.a. bepaalde types flessen en plastic tasjes. Omdat HDPE grotendeels uit koolstof en waterstof bestaat, komen er geen gevaarlijke stoffen vrij bij blootstelling aan hogere temperaturen. Deze vorm van plastic is veilig.
1: Chinese staatsbedrijven (steenkool)
De productie is in handen van meerdere industriële staatsbedrijven. China is ook de grootste uitstoter van broeikasgassen, en volgens een rapport van het Amerikaanse Health Effects Institute kent het land door luchtvervuiling 1,6 miljoen vroegtijdige sterfgevallen per jaar.
De meest vervuilende industrieën, gemeten naar de impact op klimaatverandering, zijn de chemische en petrochemische industrie, ijzer en staal, cement, pulp en papier, en aluminium.
De mate waarin voedsel bijdraagt aan de klimaatverandering, is per product verschillend. Voor volwassenen komt ruim de helft daarvan door het eten van vlees en zuivel. Vlees is erg belastend voor het milieu, net als zuivel, dranken en bewerkte producten zoals gebak en snacks.