Zoals je op de afbeelding kunt zien kan een paard, met uitzondering van de blinde vlek, overlappend naar voren kijken. Zoals wij dat als mens ook kunnen. Dit wordt binoculair zicht genoemd.
Omdat de ogen van een paard aan de zijkant van het hoofd zitten kan het paard goed zijdelings en achteruit kijken, maar doordat ze dit maar met één oog doen kunnen ze minder goed diepte en afstanden waarnemen dan mensen. Alleen recht vooruit overlapt het gezichtsveld van beide ogen en kan een paard diepte zien.
Het lijkt erop dat paarden zogenaamde dichromaten zijn. Dat houdt in dat zij twee van de drie soorten kegeltjes in het oog hebben. Kegeltjes zijn lichtgevoelig cellen die de kleuren rood, groen of blauw waarnemen. Paarden kunnen dus kleuren onderscheiden, maar minder goed als mensen (die wel alle kegeltjes hebben).
De oren gaan naar achter, en de spieren rond de neus verstrakken. Nu is de merrie echt kwaad! De oren liggen plat in de nek en de spieren rond de neus en mond zijn helemaal verstrakt. Ze kijkt kwaad, en zwaait ook kwaad met haar staart.
van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Het verschilt per situatie, of het helpt om een achterblijvend paard het dode lichaam van zijn maatje te laten zien. 'Als een paard gewoon weggehaald wordt om nooit meer terug te keren, dan kan de achterblijver ongerust blijven', vertelt Pearson.
Goed geheugen
Een paard kan een vriendelijke reactie blijven herinneren zolang het leeft. Behalve mensen kunnen paarden ook plaatsen herinneren. De meeste paarden worden bang, wanneer ze naar een plek worden gebracht waar ze geen goede ervaringen hebben gehad.
Een paard zal hard en vol melodie hinniken als hij aan u wil laten merken waar hij is. Veel paarden doen dit naar hun eigenaren wanneer deze op stal aankomen. Een paard kan ook briesen, dit doet hij wanneer hij twijfelt tussen nieuwsgierigheid en angst.
Ook in andere gevallen is dit gedrag bedoeld om duidelijk te maken dat de dreiger wil dat jij of een ander paard of dier bij hem vandaan gaat. Veel voorkomende redenen daarvoor zijn pijn, angst, onuitgenodigd te dichtbij komen, of ervaringen uit het verleden.
Een paard spiegelt niet alleen emoties, maar ook ons gedrag en onze bewegingen. Dit spiegelen zie je vooral aan het gedrag van het paard. Een paard loopt bijvoorbeeld van je vandaan, komt juist naar je toe of doet precies wat jij ook doet.
Verder is het belangrijk om te weten dat een paard, ondanks hun brede zichtveld, een minder scherp beeld heeft dan mensen. Als voorbeeld kunnen mensen 6/6 zien. Dit houdt in dat een persoon met normaal zicht een afstand van ± 6 meter scherp ziet. Bij het zicht van paarden zit dit iets anders, zij zien 6/9 tot 6/18.
Ziet een paard in het donker? Paarden zien veel beter in het donker dan de mens. Paarden hebben wel een langere aanpassingstijd nodig dan wij bij verandering van licht naar donker en omgekeerd. Dat verklaart waarom paarden soms moeite hebben wanneer ze een plaats binnenkomen met meer of minder licht.
De ogen staan aan de zijkant en op het hoofd zodat ze bijna 360 graden van hun omgeving kunnen zien, met uitzondering van vlak voor het paard en vlak achter hem. Paarden zien scherp in de verte, maar onscherp van dichtbij. Het paard kan met twee ogen maar een gebied van 70 graden driedimensionaal zien, dus met diepte.
Paardrijden is wel een échte sport. Je wordt er zeker in het begin best moe van en zult misschien ook last krijgen van spierpijn. Ook moet je bij paardrijden veel dingen tegelijk doen. Dat is in het begin best ingewikkeld, maar sommige dingen worden vanzelf wat meer een automatisme.
Waaraan kun je hoofdpijn herkennen? Als je paard zijn hoofd heeft gestoten zie je het soms acuut optreden. Een paard staat dan bijvoorbeeld een tijdje met zijn mond open of gaat tandenknarsen. Op dat moment is het eenvoudig te zien dat je paard hoofdpijn heeft en kun je ook meteen de link leggen.
Vierkant halthouden houdt in dat je paard stilstaat en zijn gewicht over 4 benen verdeelt. Hij staat dus met beide voorbenen precies naast elkaar en ook met beide achterbenen. Daarbij mag hij zijn voor of achterbenen niet wijd van elkaar zetten. Dit noemen we ook wel ‚gesloten halthouden'.
Paarden zijn visuele denkers, ze denken niet in woorden zoals de meeste mensen, maar in plaatjes. Het is veel enger als je je angst in beelden voor je ziet dan in woorden, daarom hebben paarden meer angsten. Bovendien kan een paard niet rationeel over zijn angst nadenken zoals mensen doen.
Dit boek is geschreven door een ervaren paardentherapeut. De wetenswaardigheden over paarden geven inzicht in hoe deze edele dieren denken. Al snel kunt u het gedrag van uw paard aan de hand van zijn lichaamstaal en signalen juist interpreteren en reageren op wat het 'vertelt'.
Of paarden ook rouwen durft hij niet te zeggen. “Merries die hun veulens verliezen kunnen daar wel heel heftig op reageren. Maar ik denk toch dat oudere paarden iets anders in het leven staan. De natuur is op zich hard.
Om in gesprek te gaan met een paard (of eigenlijk met wie dan ook) is het heel belangrijk dat de andere partij zijn aandacht bij jou heeft. Als jouw paard bijvoorbeeld honger heeft, moet plassen, pijn heeft, bang is, jeuk heeft, moe is of zich verveelt, zal het niet lukken om zijn aandacht (helemaal) op jou te richten.
Een paard neemt een subtiele houding aan en een soortgenoot op meters afstand reageert daarop. Ook met de oren en staart geven paarden signalen. Maar geuren zijn evengoed belangrijk in hun communicatie. Met hinniken, briesen en brullen vertellen je dieren meer dan je misschien denkt.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
“Als je een paard iets leert, dan zal hij dat voor vele jaren onthouden, zelfs als je in de tussentijd niet geoefend hebt”, zegt Lansade. “Dit betekent ook dat een paard slechte ervaringen niet makkelijk vergeet. Jaren later kan zo'n ervaring weer de kop opsteken.” De onderzoekers deden bij 26 paarden testen.
Wist je dat paarden niet kunnen overgeven? Op de plek waar de slokdarm de maag binnenkomt, zit een krachtige spier, genaamd de cardia. Als deze spier samentrekt wordt de maag afgesloten en kan er geen maaginhoud naar buiten afgevoerd worden, dus niet richting de slokdarm. Daarom kan een paard niet overgeven.