De
Als er veel vocht is, wordt er een drain (slangetje) tussen de ribben onder plaatselijke verdoving geplaatst. Het vocht kan dan allemaal weg lopen. In sommige gevallen worden de vliezen 'aan elkaar geplakt'. Zo hopen we dat het vocht niet opnieuw terugkomt.
Een thoracentese is een procedure waarbij overtollig vocht rond de long wordt afgevoerd . Een holle naald wordt tussen de ribben in de pleuraholte ingebracht. De naald wordt gebruikt om het vocht te verwijderen. Het vocht dat tijdens een thoracentese uit de pleuraholte wordt verwijderd, wordt in een laboratorium onderzocht.
Vocht in de longen
Dit heet pleuravocht. Als uw long- en borstvlies aangetast zijn door een ziekte wordt er meer vocht aangemaakt en minder vocht afgevoerd. Door toename van het pleuravocht krijgen de longen minder ruimte en kunt u kortademig worden. De klachten kunnen we verlichten door het vocht af te laten lopen.
Als u een klaplong (pneumothorax) heeft of als er vocht achter uw longen zit, wordt u opgenomen in het ziekenhuis. Het vocht of de lucht zit tussen de longvliezen van long en borstwand. Door middel van een plastic slang (drain) wordt dit vocht of de lucht verwijderd en in een afzuigsysteem opgevangen.
Door verschillende oorzaken kan er vocht in de ruimte tussen de long en de borstwand ontstaan. Om dit te verhelpen brengt de longarts via een kleine snee een dun slangetje (drain) tussen twee ribben door in de ruimte die tussen de long en de borstwand zit. Het vocht wordt vervolgens afgezogen.
Soms kan het vocht vanzelf verdwijnen, maar in andere gevallen kan de dokter het afvoeren met behulp van een naald of een drain. Rust nemen kan helpen bij het herstel, vooral als de oorzaak een infectie is.
Het onderzoek wordt dan onderbroken. Over het algemeen kan men na enkele uren zonder problemen het onderzoek herhalen. Wanneer een grote hoeveelheid vocht is weggehaald kan een longoedeem (vochtophoping) ontstaan op een andere plaats in de long. Dit oedeem verdwijnt normaal gesproken vanzelf binnen drie tot vier dagen.
Bij huffen wordt -in tegenstelling tot bij het hoesten- eerst diep ingeademd en vervolgens, met open mond en open keel, krachtig uitgeademd. Deze techniek helpt om sputum uit de hogere luchtwegen richting de keel te verplaatsen zodat het kan worden uitgehoest of doorgeslikt.
Bij acuut cardiogeen longoedeem zijn intraveneuze diuretica en zuurstof noodzakelijk. Opiaten worden niet routinematig toegediend. Nitraten zijn te overwegen bij een verhoogde bloeddruk. De behandeling van ACS bestaat uit acetylsalicylzuur.
Indien de linker harthelft onvoldoende pompt, raken de bloedvaten van de longen overvol waardoor stuwing en vochtophoping ontstaan en kortademigheid en kriebelhoest kunnen optreden. Het plots optreden van felle benauwdheid wijst op een ernstige achteruitgang van de toestand ( 'longoedeem' of 'water op de longen' ).
Een mogelijke behandeling bij PAP is het spoelen van de long, de zogenoemde hele longlavage. Deze behandeling is lang niet altijd nodig. De belangrijkste reden voor een longspoeling bij PAP is dat uw longfunctie bedreigd wordt.
Het klinkt misschien vreemd, maar je lichaam heeft ook water nodig om te ademen. De longen bestaan voor 85% uit water.Voor het opnemen van zuurstof en het afvoeren van koolzuur moeten onze longen voortdurend worden bevochtigd met water.
Soms wordt het omschreven als het geluid van klittenband. Dit geluid wordt veroorzaakt doordat er vocht, slijm of pus in de longblaasjes zit. Bij hartfalen kan er vocht in de longen lopen, waardoor er crepitaties te horen zijn.
Bij een longspoeling spuit de longarts via een slangetje in uw luchtweg (bronchoscoop) vloeistof in uw long en zuigt deze er direct weer uit. Het spoelvocht bevat belangrijke informatie over uw longen. De vloeistof wordt in het laboratorium onderzocht.
Opgehoest slijm (sputum) kunt u gewoon doorslikken.Het slijm verdwijnt dan in de maag.Indien u dit vies vindt of indien u er misselijk van wordt kunt u het slijm ook uitspugen. Hoest is nuttig, dus bij voorkeur eerst een oorzaak vinden en dan pas eventuele hoestdempende medicijnen gebruiken.
Vijf keer een buikademhaling (openen van de luchtwegen en longen). Diep inademen en adem drie tellen vasthouden. Drie keer huffen (het slijm uit de longen afvoeren). Drie keer proberen slijm op te hoesten (het slijm wegkrijgen uit de longen).
Open uw mond en stoot de ingeademde lucht in één keer krachtig of rustig uit. De fysiotherapeut vertelt u of u dit rustig of krachtig doet. Als u na het huffen sputum hoort of voelt, hoest u aansluitend goed door om dit op te geven.
Een thoraxdrainage betekent dat het overtollig vocht tussen de longvliezen wordt verwijderd d.m.v. een slangetje (drain). Het plaatsen van de thoraxdrain Het inbrengen van de drain gebeurt op de behandelkamer. De longarts brengt met hulp van de verpleegkundige de drain in.
Bij pericarditis zit er vaak meer vocht in het hartzakje dan normaal. Als het te veel wordt is dit gevaarlijk. Het hart kan zich dan minder goed vullen met bloed en pompt niet meer goed. Dit heet tamponade.
Kortademigheid. Vaak terugkerende longontsteking of een luchtwegontsteking die maar niet overgaat, ook niet na antibioticagebruik. Heesheid die zonder reden ontstaat en dus niet vooraf is gegaan door keelpijn of verkoudheid. Zeurende pijn in je borststreek, rug of in het gebied van je schouders.
Meer over longoedeem
er schadelijke stoffen worden ingeademd (zoals chloorgas) en/of. er giftige stoffen in het bloed komen (zoals bij een bloedvergiftiging/sepsis).
Bij een pleuradrainage brengt de longarts een dun slangetje (pleurakatheter) in uw long in de pleuraholte. Met dit slangetje neemt de longarts een teveel aan lucht en/of vocht weg uit de pleuraholte.
Empyeem ontstaat wanneer er bacteriën in de pleuraholte terecht komen. De meest voorkomende oorzaak daarvan is een longontsteking waarbij ook het longvlies is ontstoken. Er kan dan pus in de pleuraholte komen.