Daar hebben ze genoeg groenafval om hun buik vol te eten. Zorg dat je ze op minstens 20 meter van je tuin uitzet want slakken kunnen hun weg terugvinden als je ze op een kleinere afstand verplaatst.
Op vochtige paden kunnen slakken een afstand van ongeveer drie meter per uur afleggen. Slakken die 's avonds worden verzameld en 20 meter verderop worden achtergelaten, kunnen dus 's nachts naar uw tuin terugkeren.
Zet planten die slakken lekker vinden niet in de buurt van vochtige plekken zoals de composthoop. Maak barrières van kippengaas of plastic flessen, of leg knoflook, koffiedik (met cafeïne), schelpengruis, cacaodoppen of eierschalen om kwetsbare planten heen. Let op: cacaodoppen zijn giftig voor honden.
Zorg voor hindernissen waar slakken niet over heen kunnen, waaronder scherp zand, sparrennaalden, schelpengrit, fijngemaakte eierschalen en schelpen, zaagsel, kaf, houtas, lavagruis, dolomiet, koffieprut (hoe meer cafeïne, hoe beter de werking), zeewier, ongebluste kalk op jouw paadjes, hennepstrooisel of cacaodoppen.
Slakken hebben een hekel aan een ruwe, scherpe ondergrond waar ze overheen moeten kruipen of glijden. Je kunt bijvoorbeeld gebruik maken van schelpen, grind of cacaodoppen. Naast de afschrikwekkende werking tegen slakken is het ook een fraai gezicht in je tuin.
Hoe doden? Echte die-hards knippen ze met een scherpe schaar doormidden (ð¤¢). Krijg jij dat echt niet voor elkaar, dan kun je ze ook verdrinken in bier, suikerwater of flink heet water. Of verzamel ze in een bakje met deksel en zet dat in de vriezer.
Naaktslakken leven 9 tot 12 maanden. Eén slakje kan tot 500 eitjes leggen. Bij vochtig zomerweer en in afwezigheid van natuurlijke vijanden kan dat tot spectaculaire aangroei leiden. De eitjes zijn klein en wit doorschijnend.
Landslakken bijten of steken niet en het slijm is gemakkelijk af te wassen (het zou volgens sommige bronnen zelfs geneeskrachtig zijn en tegen rimpels werken). Kleinere exemplaren en naaktslakken kunnen gevangen worden via lokdozen of bierslakkenvallen; die zijn milieuvriendelijk en goedkoop.
Het is namelijk echt een lijdensweg voor een slak wanneer je ze bestrijdt met azijn of zout. Slakken kunnen absoluut niet tegen azijn en zout, want als je dit middel toedient, wordt de slak langzaamaan weggevreten op een gruwelijke wijze.
Vooral sterk geurende planten, zoals bieslook, tijm, knoflook en salie, mijden slakken liever. Plant dit soort planten tussen de aantrekkelijk planten en de slakken blijven op afstand.
Echter maakt een slak deel uit van het ecosysteem van je tuin. Slakken zijn vooral de grote opruimers in de natuur. Het voedsel van de slak bestaat voor een groot deel uit dode bladeren, maar helaas hebben ze een grotere voorkeur voor vers groen. Ook dode dieren als regenwormen en andere slakken worden gegeten.
Met tientallen rijen tanden knagen de naaktslakken in de tuin het liefst aan vlezige planten zoals kolen en sla. Slakken verstoppen zich overdag onder bladafval, maar vooral in de bodem. Bovengronds ga je de slakken te lijf met ecologische slakken korrels.
Egels, spitsmuizen, maar ook reptielen zoals kikkers, padden, hagedissen, ringslangen en hazelwormen eten namelijk slakken. Zo was de hazelworm 30 jaren een trouwe gast in de Biogroei-tuin. Vogels zoals zanglijsters, spreeuwen, eksters en merels en zelfs kippen en loopeenden kunnen talloze slakken verorberen.
De snelheid van een slak kan per soort verschillen. Zo zijn er slakken die 30 centimeter in 3 minuten kruipen. Op een gladde ondergrond legt de slak ongeveer 5 meter per uur af. Wat ook mee speelt is dat slakken veel vocht verliezen door het slijmdraad dat ze achterlaten bij het kruipen.
Maar de langste slaper van allemaal is de slak. Als het nodig is, bijvoorbeeld bij extreme temperaturen of andere noodsituaties, kan een slak drie jaar lang slapen zonder iets te eten!
Snel pak ik een liniaaltje en leg het langs zijn pad: 2 cm in 10 seconden, 4 cm in 20 s. Dat is 12 cm in een minuut, oftewel 7.2 meter per uur. Niet slecht voor een slak. Volgens Koos Dijksterhuis, op de radio bij Vroege Vogels, ligt het Olympisch record voor een slak op 5 meter per uur.
Een naaktslak (zoals de grote aardslak) kan twee tot drie jaar oud worden en overwintert.
Als je zout op een slak strooit, dan krimpt de slak. Tot het uiteindelijk niet meer is dan een hoopje slijm. Dat komt niet doordat de cellen oplossen, maar doordat de cellen uitdrogen. Door een proces dat osmose heet.
Zo kun je denken aan het strooien van cacaodoppen in de borders; het scherpe materiaal ontmoedigt slakken verder te gaan. Let op: cacaodoppen zijn giftig voor honden. Een andere optie zijn schelpen, fijngemalen eierschalen of grind, die hebben hetzelfde effect op slakken. Koffiedik ontlopen ze liever ook.
Bepaalde minder beweeglijke weekdieren, zoals schelpdieren, hebben minder goed ontwikkelde hersenen. Slakken daarentegen zijn wel traag, maar beschikken ook over hersenen en zelfs over een kortetermijngeheugen. Onderzoekers die willen begrijpen hoe de geheugenfunctie werkt, gebruiken zeeslakken soms als proefdieren.
Slakken hebben een heel klein brein, maar zijn bijzonder efficiënt in het bepalen van hun gedrag. Dat komt doordat een slak slechts twee hersencellen gebruikt om complexe beslissingen te nemen, zo ontdekten de onderzoekers.
Slakken zijn gevaarlijk voor honden en katten
De slak kan dus drager kunnen zijn van parasieten zoals longworm die de naam Angiostrongylus vasorum heeft. Deze worm wordt verwarrend genoeg ook wel de Franse hartworm genoemd. De Franse hartworm leeft in de longslagader. De wormen maken een huisdier ernstig ziek.
De meeste huisjesslakken hebben twee paar tentakels of voelhoorns. Het langste paar draagt de ogen. Slakken zien maar weinig; ze kunnen alleen veranderingen in lichtsterkte waarnemen. De kleine tentakels bevatten heel gevoelige tastzintuigen.
De slak schraapt zijn eten af met de radula, een rasptong. Dit schrapen maakt een regelmatig geluid. Als het erg stil is kan je het zelfs horen.
Deze slakjes zijn ook een ster in verdedigen. Als ze schrikken kruipen ze snel weer in hun huis en blazen ze bellen. Erg apart gezicht maar schrik niet, de bellen kunnen geen kwaad en als de pomatia kalmeert zal ze snel weer uit haar huisje kruipen.