Wratten wegbranden gebeurt meestal met elektrochirurgie of laserstralen. Bij elektrochirurgie wordt het wrattenweefsel met een hoogfrequente elektrische stroom verbrand. Om wratten met laserstralen te verwijderen, wordt een intense lichtstraal op het oppervlak van de wrat gericht om zo het weefsel te vernietigen.
Het verwijderen van wratten kan pijn geven, niet alleen tijdens de ingreep maar ook erna. Hiernaast kun je een infectie van het wondje oplopen.
Als je last hebt van wratten op je voeten of andere lichaamsdelen, dan kun je deze door de huisarts laten verwijderen. Dit kan op verschillende manieren. Je kunt een wrat laten weghalen door hem te bevriezen, verbranden of uit te lepelen. Wegsnijden is ook mogelijk, maar dat wordt bijna niet meer gedaan.
Soms haalt de huisarts voor het bevriezen een deel van de wrat weg met een mesje of met een vijl. Stikstof bevriest de wrat, waardoor de wrat kan afsterven. Het aanstippen met vloeibare stikstof geeft een brandend gevoel en pijn. De ergste pijn verdwijnt binnen enkele seconden na het loslaten van het wattenstaafje.
Als je ze probeert weg te snijden, ontstaan kleine puntvormige bloedingen. Deze wratten zijn meestal pijnloos. Voetzoolwratten kunnen drukken op onderliggende structuren en daardoor pijnlijk zijn. Vaak zijn ze bedekt met een dikke laag eelt, waardoor ze er soms uitzien als een likdoorn.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Wratten zijn kleine huidgezwelletjes die door het humaan papillomavirus (HPV) worden veroorzaakt. HPV veroorzaakt een woekering van harde proteïnen (keratine) in de bovenlaag van de huid, zodat kleine, onregelmatige bultjes ontstaan die ruw aanvoelen.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
ziet eruit als een glad, glazig bolletje dat zeer traag groeit; kan variëren van bruin, roze, huidkleurig tot donkerrood; kan licht doorlopen zijn met fijne bloedvaatjes.
Zelf thuis een wrat verwijderen
Mierenzuur is een vrij nieuwe behandeling van wratten. Met behulp van mierenzuur wordt de wrat van binnen uit uitgedroogd. Het middel hoeft slechts eenmaal per week te worden aangebracht. De oplossing is gemakkelijk te gebruiken voor wratten op handen, voeten, ellebogen en knieën.
Een grote wattip gaat in het vaatje en wordt vervolgens op de wrat gedrukt. Stikstof bevriest de wrat en de huid eromheen, waardoor de wrat afsterft. Er ontstaat meestal een blaar die binnen een week verdwijnt. Bevriezing geeft dezelfde pijn als een brandwondje.
De meeste wratten verdwijnen vanzelf binnen twee jaar. Een enkele keer blijven ze jarenlang zitten. Het is ook niet bekend waarom de één er snel van af is en de ander niet. Als u wratten heeft, kunt u er het beste van afblijven.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
Ze kunnen in grootte verschillen van 1 mm tot 1 cm. Meestal zijn ze niet pijnlijk, maar ze kunnen soms wel jeuken of bloeden. Je kan één wrat krijgen, of meerdere tegelijk.
Hoe lang blijven wratten bestaan? Bij tachtig procent van de mensen zijn de wratten binnen één jaar geheel verdwenen. Bij twintig procent van de mensen duurt het echter langer, soms vele jaren, voordat alle wratten zijn verdwenen.
Waar gewone wratten op andere lichaamsdelen voornamelijk naar buiten groeien, groeit een voetwrat meestal naar binnen. Dit komt omdat de wrat tijdens het lopen naar binnen wordt gedrukt.
Wratten zijn besmettelijk: ze worden doorgegeven via contact met een persoon die wratten heeft, bijvoorbeeld als kinderen samen in bad gaan. Er is weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de concrete manieren van verspreiding. Wel staat vast dat je meer risico loopt als je een huidwondje hebt.
De meeste wratten kunt u zelf behandelen met een vloeistof met salicylzuur. Die verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Het kan soms wel 3 maanden duren voor de wrat kleiner wordt of verdwijnt.
Wratten (verruca) zijn meestal dikke, bloemachtige uitgroeisels van de huid die vaak ruw aanvoelen. Ze ontstaan vooral op handen en voeten, maar kunnen ook op andere plekken groeien.
Bij het gebruik op gezonde huid kan een stekend, brandend en pijnlijk gevoel optreden op de behandelde plek, wat beschadiging van de huid tot gevolg kan hebben. Als u een bijwerking ervaart, stop dan onmiddellijk met de behandeling en was de huid direct met zeep en water om verdere irritatie van de huid te voorkomen.
De pijn zal over het algemeen slechts enkele uren duren. In geval van pijn kunt u als pijnstiller Paracetamol 500 mg innemen. Als restverschijnsel na bevriezing kan de huid lichter of donkerder verkleuren.
De arts gaat de wrat te lijf met ijskoude, vloeibare stikstof tot -170°. Daardoor bevriest de wrat en sterft ze af. Vaak moet de behandeling meerdere keren herhaald worden met een tussenpoos van enkele weken. Langer dan drie maanden behandelen heeft echter geen zin.
Een ontstoken wrat kan een paar dagen worden afgeplakt met een pleister om verspreiding te beperken. Eventueel kunt u de wrat uitdrukken of aanprikken met een houten prikker en vervolgens desinfecteren met povidonjodium. Het risico op genezing met littekenvorming neemt dan wel toe.