De dood treedt in binnen enkele tientallen minuten na de inname van het gif.
Symptomen. Inademen: Krachtsverlies, hoofdpijn, verwarring, misselijkheid en braken, toename van de frequentie en diepte van de ademhaling, aanvankelijk versnelde hartslag en later vertraagde hartslag, ademhalingsdepressie, ademstilstand, bewusteloosheid en hartritmestoornissen.
Kersen, appels en peren
Vooral kersenpitten zijn gevaarlijk want er zijn slechts twee kapotte kersenpitten voor nodig om een voortijdig einde aan je leven te maken. Appel- en perenpitten zijn wat onschuldiger, daarvan moet je al snel zo'n 100 gram pitten kauwen en opeten voor een dodelijke dosis cyanide.
Cyanide is zeer giftig voor de mens omdat het in de cellen processen in de mitochondrien (belangrijk voor de energiehuishouding) blokkeert. De energie en zuurstofhuishouding in de cellen komt hierdoor vrijwil direct stil te liggen en symptomen treden zeer snel op.
Van welke vruchten moet je wel opletten? Kersen bevatten 3,9mg amygdalin per gram, abrikozen bevatten maar liefst 14,4mg/g maar reine claudes of groene pruimen zijn het gevaarlijkst: die pitten bevatten 17,5mg amygdalin per gram.
Geen paniek
Mocht je een pit toch per ongeluk doorslikken, dan kan dat niet gelijk kwaad. De pit wordt niet verteerd door het lichaam en wordt gewoon uitgepoept. Als je de pit kapot kauwt kan er wel een kleine hoeveelheid vrijkomen. Dat is ook niet gelijk een probleem.
Cyanogene glycosiden zijn van nature aanwezige plantengifstoffen in onder andere vlierbessen, lijnzaad, pitten van steenvruchten, bittere amandelen en cassave. Deze plantenstoffen zijn ook te vinden in de pitten van steenvruchten zoals abrikozen, perziken, pruimen en kersen en in de pitten van peren en appels.
De vergiftiging kan leiden tot een hartaanval, ademnood en de dood. Slechts 1,5 milligram per kilo lichaamsgewicht vormt al een dodelijke dosis. Volgens een recente studie bevatten appelpitjes 3mg amygdalin per gram. Eén pitje weegt gemiddeld 0,7 gram.
Let op met strychnine!
Hierdoor overlijdt de rat als zijn ademhaling niet meer werkt. Deze stof kan gevaarlijk zijn voor mensen en zeker ook voor kleine kinderen. Als een mens per ongeluk rattengif binnenkrijgt, kan dit gevaarlijk zijn. Rattengif is een stof die bedoeld is om ratten te doden.
Botulinetoxine is de meest giftige stof voor zover bekend. Het verlamt de zenuwen die de spieren aansturen, die hierdoor verslappen. Ca. 15 nanogram van de stof is voor de mens al dodelijk en het gif behoort daarom tot de meest gevaarlijke klasse biologische wapens.
Pitten van appels, peren en steenvruchten kun je beter niet doorslikken. De pitten van appels, peren en steenvruchten (abrikozen, perziken, pruimen, nectarines en kersen) kun je beter niet doorslikken. "In deze pitten zitten plantengiffen die in je lichaam kunnen worden omgezet in cyanide, ook wel blauwzuur genoemd."
Nu weet je gelijk ook hoeveel ongeveer een gram is. In een appelzaadje zit dus 0.7 keer 0.7, ongeveer een halve milligram cyanide. Dat maakt 157 appelzaadjes genoeg , om een gemiddelde Nederlandse volwassene te vellen. Dat zijn nogal wat klokhuizen, zelfs als je niet eerst de bijbehorende appel opeet.
Pitten van steenvruchten zoals perziken, pruimen en abrikozen bevatten een stof die in het lichaam wordt omgezet in cyanide. Dat is een bekend en dodelijk gif. De Nederlander Gert Arts ondervond dat twee jaar geleden zelf, toen hij op het station een zakje abrikozenpitten kocht en het voor de helft opat.
Volgens sommige studies is een hoeveelheid van 0,5 tot 3,5 mg cyanide per kg lichaamsgewicht reeds dodelijk. De experts van het EFSA zijn van mening dat volwassenen een grote pit (370 mg) kunnen eten zonder de veiligheidsdrempel te overschrijden. Voor kinderen is de dosis natuurlijk veel lager.
Amandelen, die bijna altijd noten worden genoemd, zijn eigenlijk zaden en ze zijn uitermate populair in de keukens over de hele wereld. Amandelen zijn, net als cashewnoten, zeer giftig als ze niet op de één of andere manier zijn verhit.
Ratten- en muizenvergif op basis van anticoagulantia
Mogelijke gevolgen bij een vergiftiging kunnen zijn: makkelijk optreden van blauwe plekken en wondjes die langer blijven bloeden. Bij zeer ernstige vergiftigingen kan er zelfs bloedverlies in de urine of de stoelgang optreden.
Je kan in principe met gips kan je je eigen rattenvergif maken. Het is dan de bedoeling dat de ratten gipspoeder opeten, zodat het verhardt in de maag. Je kan het gips 'aantrekkelijker' maken door het te vermengen met lokaas. Denk maar aan pindakaas, bloem, maïsmeel, (chocolade)melk of aardappelen.
Een bruikbaar hedendaags rattengif is smaak- en reukloos en heeft een uitgestelde werking. Ratten zijn lastig te doden met vergif, dit komt door hun eetgewoonten. Ze eten kleine beetjes, wachten even, en eten pas verder als ze niet meteen ziek worden.
Ricine is een natuurlijke gifstof. Deze stof komt van de bonen van de Ricinus communis die ook wel wonderboom of castorolieplant wordt genoemd. Deze bonen of zaden worden uitgeperst en uit de resten wordt het gif gewonnen. Ricine is erg giftig en in kleine hoeveelheden dodelijk als het om zuiver gif gaat.
Amandelen: cyanide
Afhankelijk van de grootte van de noot en het gewicht van de persoon die ze eet volstaan 8 tot 32 bittere amandelen om de dodelijke dosis cyanide binnen te krijgen.
Daar is een heel goede reden voor te geven: appelpitjes bevatten stoffen die in je lichaam zorgen voor de vorming van cyanide. Cyanide valt niet bepaald binnen de schijf van vijf: een gram ervan is al dodelijk. Ook kersenpitten en abrikozenpitten bevatten dat spul, waaraan je dus werkelijk kan overlijden.
De pitten van appels, peren en steenvruchten (abrikozen, perziken, pruimen, nectarines en kersen) kun je beter niet doorslikken. In deze pitten zitten plantengifstoffen die in je lichaam kunnen worden omgezet in cyanide.
Let op met de pitten van appels, pruimen, kersen, peren en abrikozen. Hier zit waterstofcyanide in. Slik je per ongeluk toch een pit door, dan kun je last krijgen van hoofdpijn, duizeligheid, braken en verwarring. Niet fijn...
Cyanide werkt op twee niveaus: het voornaamste effect heeft te maken met de mitochondriën, waar de cellulaire ademhaling geblokkeerd raakt. Het andere effect heeft te maken met zuurstoftransport door het hemoglobine in ons bloed. De stof bindt zich aan een enzym in de cellen, dat nodig is voor de celademhaling.