Die waren vaak in de wanden van de loopgraven gegraven. Het waren kleine ruimtes, verstevigd door afval en van stro voorzien. De mannen sliepen heel dicht opeen om zich warm te houden. Na de loopgravendienst genoten de soldaten wat rust.
Leven in de loopgraven
Het was een ongezonde omgeving, waardoor er veel soldaten ziek werden. Als het regende werd de grond tot modder en zakten de soldaten er soms wel tot hun middel in; als soldaten er lang in bleven kon dat leiden tot loopgravenvoeten.
Een loopgravenoorlog of stellingenoorlog is een oorlog waarin beide partijen zich tegenover elkaar ingegraven hebben in loopgraven en andere versterkte posities, met als doel de opmars van de vijand te stuiten, die uitgemond is in een patstelling waarbij geen van beide partijen erin slaagt door de vijandelijke linies ...
Als vijandelijke troepen heelhuids het niemandsland overstaken en in de loopgraaf sprongen, beschermde de zigzaggende loop ook de vluchtende soldaten, die snel om een hoek konden verdwijnen en zo voorkwamen dat ze tijdens hun vlucht in de rug werden geschoten.
De soldaten lijden aan uiteenlopende kwalen (voornamelijk met betrekking op de luchtwegen) die direct voortvloeien uit de erbarmelijke levensomstandigheden in de loopgraven en aan specifieke aandoeningen die voortkomen uit de nieuwe oorlogvoering.
Vier jaar lang bestookten Duitsers, Belgen, Fransen en Britten elkaar vanuit hun loopgraven in een zinloze strijd. Miljoenen soldaten verloren het leven. Duitse soldaten zoeken dekking in een granaattrechter. De Eerste Wereldoorlog werd een verbeten loopgravenoorlog.
Onder loopgraafvoeten wordt het opzwellen, infecteren en afsterven van de voet door de vochtige en onhygiënische omstandigheden verstaan.
Deze kon uit brood, aardappelen, vlees (meestal rundvlees in blik: corned beef, ook 'koude aap', 'apenvlees' of 'plata' genoemd) of vis, thee of koffie, suiker, zout, peper en zelfs alcohol en tabak bestaan. Daarnaast kregen ze soms ook kaas, spek, reuzel, confituur, rijst, groenten of meel.
Op 28 juni 1914 werd de troonopvolger van Oostenrijk-Hongarije, de prins Frans Ferdinand, doodgeschoten in Sarajevo, Bosnië en Herzegovina. De dader heette Gavrilo Princip en was een aanhanger van een Servische nationalistische beweging. Deze gebeurtenis wordt als aanleiding van de Eerste Wereldoorlog gezien.
De oorlog ging tussen de Centrale Mogendheden, onder leiding van Duitsland, en de Triple Entente die bestond uit Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en het Russische Rijk. Italië, dat een verdrag had met Duitsland, stelde zich neutraal op, omdat het land het niet eens was met de Duitse plannen betreffende de Balkan.
In de geschiedenisboeken staat het West-Vlaamse Ieper vooral bekend als de plek waar duizenden soldaten in meerdere veldslagen omkwamen tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918).
Dit Von Schlieffenplan werd door de Duitsers uitgewerkt, om een tweefrontenoorlog te voorkomen. De verwachting was namelijk dat Rusland nog niet klaar was voor een oorlog, door een gebrek aan industrialisatie, infrastructuur en de enorme omvang van het land.
De Eerste Wereldoorlog duurde van 1914 tot 1918. In deze oorlog vochten niet alleen legers met elkaar. De hele maatschappij was betrokken bij de oorlog. De oorlog wordt daarom wel een totale oorlog genoemd.
Het westfront in de Eerste Wereldoorlog was het 750 km lange front in Frankrijk en België tussen de legers van de geallieerden en het Duitse Keizerrijk. In tegenstelling tot het beweeglijke oostfront veranderde het verloop van het westfront tussen 1914 en 1918 nauwelijks.
Melk werd niet veel gedronken. Water deugde niet, daar werd je vaak ziek van. Daarom dronken de meeste mensen bier, kinderen ook. Wijn was ook populair en werd vaak met water verdund.
Een militair heeft recht op 2 verschillende warme maaltijden per dag, bijvoorbeeld 2 pouches van ieder 300 gram. Pas na 7 dagen mag de militair weer dezelfde combinatie eten als een week ervoor. Om die reden werkt Nederland nu aan meer smaken 'natte maaltijden'. Rijst met rundvlees en paprika.
Zo is de pers niet meer vrij en worden dagelijkse levensbehoeften steeds schaarser. Ook voert de bezetter allerlei beperkende maatregelen in zoals het persoonsbewijs, de verduistering gedurende de nacht en avond en de avondklok. De bezetting wordt voor de Nederlandse bevolking steeds duidelijker merkbaar.
Shellshock, ook wel oorlogsneurose of (in Vlaanderen) d'n klop genoemd, is een psychiatrisch syndroom bij militairen, bestaande uit lichamelijke (tremoren, hyperventilatie, verlammingen, bewegingsstoornissen) en psychische symptomen (depressie, slapeloosheid, emotionele instabiliteit, hallucinaties, nachtmerries, ...
Deze bedroeg ongeveer 10.000 kilometer. Volgens de Engelse schrijver Fussell waren de Britse en Belgische loopgraven bijna even lang als de Franse en de Duitse loopgraven zullen ongeveer net zo lang zijn geweest als die van de geallieerden tezamen.
1. Tweede Wereldoorlog, 1939 -1945. Tussen 1939 en 1945 vielen 60 tot 72 miljoen dodelijke slachtoffers. Met 23,4 miljoen doden verloor de Sovjet-Unie de meeste inwoners.